Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Юркойцеў суд. Жэстачайшэ!


Алесь Юркойць. Здымак Дзяніса Раманюка
Алесь Юркойць. Здымак Дзяніса Раманюка

Ня памятаю, каб прэзыдэнт краіны хоць раз заклікаў суды апраўдваць невінаватых. Дзіўнавата гучыць, хоць было б у адпаведнасьці з законам.

Пачатак ТУТ

Наадварот, кіраўнік краіны заўсёды патрабуе «жэстачайшага» пакараньня «злодзеяў» яшчэ да пачатку судовага працэсу і прызнаньня віны. Так было з ашмянскімі мытнікамі, калі за паўгода да суду прэзыдэнт запатрабаваў ад іх кампэнсаваць страты ў трохразовым памеры, хоць на працэсе высьветлілася, што ніхто нічога ня страціў.

Зразумела, што суд, прызначаны прэзыдэнтам, выконвае замовы зьверху, маўляў, лепш перагнуць і пакараць невінаватага – адназначна не прамажаш. Урэшце, ніхто ад гэтага не пацерпіць, апроч самога невінаватага і ягонага атачэньня. Часам, як у выпадку з Алесем Юркойцем, церпіць яшчэ і культурны ўзровень людзей і імідж краіны. Але гэта ў нас у цэлым яшчэ рэчы даволі абстрактныя.

А далей? Далей падаюцца касацыі-апэляцыі – вось там і шукай справядлівасьці. Розгалас ад тых працэсаў нікчэмны. Там могуць і адпусьціць. Прэзыдэнт прысутнічаў на ўзьлёце справы і на пасадцы. А што будзе з самалётам у ангары – мала каго цікавіць. Невідовішчна.

Іншы раз думаецца, што прэзыдэнт і ёсьць суд першай інстанцыі, што гэта ён і выпісвае прысуды, асабліва ў працэсах, якія сам анансаваў. Так знайшлося яшчэ адно тлумачэньне цяперашняга яўна задоўжанага перапынку ў мытным працэсе з «кветкавай прадукцыяй». Не аднымі ж судамі займацца прэзыдэнту.

Нязьменная жорсткасьць службовых асобаў пракуратуры і суду за мінулыя дваццаць гадоў зьмяніла як наша ўяўленьне пра гэтыя прафэсіі, так і самі гэтыя прафэсіі, паставіўшы іх у шэраг заняткаў, у якіх прысутнічае патаемная непрыгляднасьць. Сам пракурор ці судзьдзя можа быць чалавекам нармальным, сучасным, са здаровым уяўленьнем пра дабро і зло. Але – па-за прафэсіяй, ня там, дзе ён выстаўляе беспадстаўнае абвінавачаньне і неабгрунтаваны прысуд. У гэтым сэнсе ён – як сьвінабой, што па-за працай можа быць заўзятым філятэлістам, ці як амонавец, што дубінай зьбівае жанчыну на плошчы, – тэатралам, ці як прастытутка – ласкавай матуляй для сваіх дзяцей. Яны не выстаўляюць напаказ непрыглядныя бакі сваёй прафэсіі. Хоць там гэтыя бакі непазьбежныя, чаго ня скажаш пра суд і пракуратуру. Тым ня менш.

Жорсткасьць зусім не ўпрыгожвае чалавека, не ідзе на карысьць прэстыжу прафэсіі, наадварот. Па выніку тут страчваюць усе. Акрамя аднаго – прэзыдэнта, якому важна «навесьці парадак», паказаць «жалезную руку», праслыць суровым і справядлівым кіраўніком. І калі так было на працягу папярэдняга прэзыдэнцтва, дык сёньня гэта напружвае ўсё большую колькасьць народу. Не на карысьць ужо гэта і самому Лукашэнку, якому ўсё больш патрэбная падтрымка насельніцтва і ад якога даўнавата не чуваць звыклага зубадрабільнага патрабаваньня – Жэстачайшэ!

Працяг ТУТ

Меркаваньні, выказаныя ў блогах, перадаюць погляды саміх аўтараў і не абавязкова адлюстроўваюць пазыцыю рэдакцыі.

Яшчэ на гэтую тэму

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG