Ян Максімюк размаўляе з Наталкай Бабінай пра яе новы раман «Бодай, Будка», які пад канец 2019 году выйшаў у Беларусі і Ўкраіне на ўкраінскай мове.
Ян Максімюк расказвае пра леташнюю літаратурную сэнсацыю ў Швэцыі, якую абсыпалі прэміямі, абвясьцілі шэдэўрам і параўналі з творчасьцю Сьвятланы Алексіевіч.
Ян Максімюк цытуе сваю няскончаную размову з Васілём Сёмухам у 2011-2012 гг., якая плянавалася для будучай кнігі.
Ян Максімюк гутарыць пра кнігу Паўла Анціпава «Краткая история премии Г. Токсичный роман», у якой аўтар, колішні сакратар прэміі імя Ежы Гедройця, распавядае, як яе арганізавалі і прысуджалі ў 2012–2016 гадах.
У выдавецтве «Кнігазбор» выйшла кніга Паўла Абрамовіча «Мой спосаб чытаньня. Эсэ, нарысы, артыкулы, інтэрвію», якая стала нагодай для размовы з аўтарам пра ролю крытыка ў сучаснай беларускай літаратуры.
Гутарка Яна Максімюка пра беларускіх аўтараў з Польшчы, якія пішуць не на літаратурнай беларускай мове, а на гаворках Падляшша.
Нядаўна выйшаў з друку 100-ы том «Беларускага кнігазбору» — выдавецкай сэрыі беларускай літаратуры, якую распрацаваў і ажыцьцяўляе пісьменьнік і выдавец Кастусь Цьвірка. Гутарым зь ім пра самую сэрыю і пэрыпэтыі вакол яе.
«Прапанова перакласьці «Пячору» была мая. Па-першае, таму што гэта, бадай, адзіны твор Сарамагу, які яшчэ ня быў перакладзены на расейскую мову...»
Гутарка пра кнігу, якую адны лічаць «кнігай дзесяцігодзьдзя», а іншыя — «літаратурным капусьнікам».
«Радыё Свадоба» зрабіла гэта. Тое, што Алесю Пілецкаму напісаў не адзін дзясятак адданых чытачоў: «Зрабіце кнігу!». «Казкі па целефоне».
Кінакрытык Ірэна Кацяловіч прапануе бліц-агляд самых цікавых, на яе думку, стужак беларускага кінэматографу, якія прэзэнтуюцца на сёлетнім Менскім міжнародным кінафэстывалі «Лістапад».
Кінакрытык Ірэна Кацяловіч прапануе бліц-агляд сямі самых цікавых, на яе думку, стужак замежнага кінэматографу, якія будуць паказаныя на сёлетнім Менскім міжнародным кінафэстывалі «Лістапад».
На аўтарскіх сустрэчах з Элізабэт Асбрынк чытачы кажуць, што ў яе кнігах ня могуць пазнаць сваю краіну. Гэта ня тая добрая Швэцыя, якой захапляецца сьвет. Гэта краіна дыскрымінацыі, зайздросьнікаў, антысэмітаў і радзіма нэафашызму. Але ў Асбрынк ёсьць факты.
Ян Максімюк прапануе падборку цытатаў зь беларускай мастацкай літаратуры пра чэкістаў.
Раман Ганны Севярынец выйшаў сёлета і распавядае пра жыцьці найбольш відных прадстаўнікоў літаратурнага згуртаваньня «Маладняк» ў другой палове 1920-х і ў пачатку 1930-х.
...Адразу скажу, што «Песня пра Цімура» — найлепшая празаічная кніга гэтага году, адна зь лепшых — дзесяцігодзьдзя...
У Вялікай Брытаніі ў паралельнай рэчаіснасьці на рынак выпусьцілі два тузіны прататыпных андроідаў — чалавекападобных робатаў, здольных выконваць усе чалавечыя функцыі ў грамадзтве...
Амэрыканец Майкл Полан піша пра гэта ў сваёй кнізе «Як зьмяніць свой розум: Якія ўрокі пра сьвядомасьць, паміраньне, залежнасьць, дэпрэсію і трансцэндэнтнасьць нам даюць новыя дасьледаваньні псыхадэлікаў».
Сёньня апошні дзень выставы старой аматарскай фатаграфіі, якую ў Менск прывёз вілянчук Андрэй Антонаў.
«Калі я выяжджаў з Шатляндыі, дык там уся мэдыйная і публічная дыскусія ішла вакол Brexit. А заехаў у Беларусь, дык пабачыў зусім іншы сьвет у паведамленьнях СМІ — усё аб Кітаі!»
Пра новы літаратурна-мастацкі праект Сяргея Календы і пэрспэктывы беларускага кнігавыданьня зь пісьменьнікам гутарыць пісьменьнік і журналіст Андрэй Дзічэнка.
Перакладчыца Марына Шода піша пра тое, як трапіла ў поле прыцягненьня польскай пісьменьніцы Вольгі Такарчук.
Ян Максімюк піша пра польскую пісьменьніцу Вольгу Такарчук, ляўрэатку Нобэлеўскай прэміі ў галіне літаратуры за 2018 год.
Ян Максімюк расказвае пра тры тэатральныя спэктаклі (адзін беларускамоўны і два падляскамоўныя), паказаныя маладымі акторамі публіцы ў Орлі на Падляшшы і ў Беластоку ў верасьні 2019.
Ян Максімюк у відэаблогу «Толькі пра літаратуру» распавядае пра ваенную эпапэю нарвэскага пісьменьніка Юна Мішлета «Марскі герой».
Я моцна засумаваў, калі мой рэдакцыйны калега Сяргей Шупа паказаў мне раздрукоўку букмэкерскай канторы NicerOdds са сьпісам найбольш імаверных сёлетніх кандыдатаў на Нобэлеўскую літаратурную прэмію.
Ян Максімюк прадстаўляе шэсьць кнігаў, якія апынуліся ў шорт-лісьце літаратурнай прэміі імя Ежы Гедройця 2019 году. Імя ляўрэата прэміі стане вядомым 25 верасьня.
«Белы конь» — найлепшае, напісанае Андрасюком на сёньня. «Поўня» — працяг гісторыі, дакладней, перапісваньне таго ж сямейнага летапісу, аднак на ўзроўні мэтафарычным.
Перакладчык, эсэіст і журналіст Ян Максімюк пачынае цыкль кароткіх відэаблогаў пра беларускую і эўрапейскую літаратуры расповедам, як ён палюбіў чытаць і зьбіраць кнігі.
Амаль усе вершы, якія пісаліся беларускімі аўтарамі па гарачых сьлядах паходу Чырвонай арміі ў Польшчу ў 1939-м, тыражуюць зацяганыя штампы сталінскай прапаганды...
У Мадрыдзе ў верасьні прайшла пасьпяховая абарона доктарскай дысэртацыі Анхэлі Эсьпіносы Руіс. Гэта быў першы выпадак абароны дысэртацыі, якая прысьвечана беларускай літаратуры, у Гішпаніі.
Што варта паглядзець, чакаючы беларускага «Купалы» і расейскага «Чарнобылю»?
Раман «Гаспадар Ледзянога Саду» сучаснага польскага пісьменьніка Яраслава Гжэндовіча пачынаецца як старадаўняе паданьне — зь ліку тых, што былі мілыя сэрцу Ўладзімера Караткевіча і ўзгадаваных ім пакаленьням чытачоў.
Аўтар культавых гістарычных раманаў «Меч князя Вячкі», «Жалезныя жалуды», «Сьлед ваўкалака» ня быў эфэмэрнай творчай адзінкай.
«Што тычыцца чытаньня па-беларуску, дык у асноўным я адукаваў сябе сам. Таму што я хацеў чытаць беларускіх аўтараў, якія мяне цікавілі, у арыгінале».
Самая істотная рыса Вудстаку — на ім гучала музыка найвышэйшай якасьці...
З нагоды Сусьветнага дня кнігалюбаў Ян Максімюк распавядае пра некаторыя выданьні, якія можна знайсьці на яго паліцах.
На жудаснай драме, перад якой дылема Гамлета — бледны прывід, будуецца кніга Севярына Квяткоўскага «Каларадзкая пушча».
Сёньня мінае 29 гадоў ад першага «Басовішча». З гэтай нагоды адзін з мадэратараў першага «Басовішча» Ян Максімюк вырашыў паставіць сабе самому сем з паловай пытаньняў пра тыя аспэкты фэстывалю, пра якія, як ён лічыць, іншыя не пытаюцца.
«Каб добра перакладаць вялікую паэзію, перакладчык — нават калі ён у вольны ад перакладу час ня піша сваіх вершаў — патэнцыйна мусіць быць вялікім паэтам».
У Амстэрдаме пачалася найбольшая і найскладанейшая публічная рэстаўрацыя карціны ў гісторыі мастацтва.
Мы падрыхтавалі сьпісак фільмаў — ад расслабленага сямейнага прагляду да псыхалягічнай мясарубкі ў поўным адзіноцтве — якія лепш не абыходзіць бокам.
«Я чуў у 1990-я, калі чытаў па-расейску, шмат такіх водгукаў. Яны нічога акрамя азлобленасьці, жаданьня агрызнуцца і зрабіць наадварот не выклікалі».
Рэкамэндуюць Сяргей Макарэвіч і выдавецтва «Мастацкая літаратура».
Рэкамэндуюць блогер Міхаіл Сяргеенка і выдавецтва Янушкевіч.
Паэтка Наста Кудасава распавядае, наколькі цікавае жыцьцё ў яе родным Рагачове, як і чаму яна піша вершы, куды ёй хочацца паехаць і што ў яе жыцьці найважнейшае.
Летам мы можам быць не такімі перадузятымі да кніг...
Кніга — вось што самае важнае на летніх вакацыях.
Слова «цяжкі» падаецца мне ў адносінах да творчасьці Быкава найбольш адэкватным і «людзкім».
Раяць доктар мэдычных навук Андрэй Ільніцкі і выдавецтва «Галіяфы».
Загрузіць яшчэ
