Гуфторе аз печидатарин масъалаҳои дину мазҳаб бо содатарин баён ва бозтоби фарогири паҳлуҳои гуногуни масъалаҳо.
Гурӯҳи бӯҳроншиносӣ мегӯяд, ислоҳоти сиёсӣ ва нарм кардани муносибат ба дин аз сӯи ҳукуматҳо метавонад пеши роҳи ба "ҷиҳод" рафтани ҷавонон аз Осиёи Марказиро бигирад, вагарна...
Пулиси ҷумҳурии Чеченистони Русия мегӯяд, дар раҳпаймоии зидди нашри карикатураҳои Паёмбари Ислом Муҳаммад(с) дар шаҳри Грозний 800 000 нафар ширкат кардаанд.
Дин ва ҷомеа. Гузориш, мусоҳиба, сӯҳбатҳои мизи гирд дар бораи муносибати давлат ва дин. Шарҳи фатво ва нукоти мазҳабӣ.
Раҳбари католикҳои ҷаҳон мегӯяд, озодӣ мутлақ нест ва ба вижа агар сабаби тавҳин ва тамасхури дигарон шавад. Поп Франсис, ки дар роҳ ба сӯи Филиппин буд, гуфт, "наметавон эътиқоди дигаронро масхара кард".
Фатвои як рӯҳонӣ аз Арабистони Саудӣ, ки сохтани “одами барфӣ”-ро ҳаром ҳукм кардааст, мавҷи баҳсҳоро дар атрофи ин масъала барангехт.
Як "ҷиҳодӣ"-и собиқ, ки ҳоло дар боздоштгоҳи Кумитаи амнияти миллии Қирғизистон нигаҳдорӣ мешавад, дар сӯҳбат бо хабарнигори "Озодӣ" шеваи тамрину роҳи тӯлонияш то Сурияро нақл кардааст.
Дар шумораи тозаи маҷаллаи “Шарлӣ Эбдо” тасвири наве аз паёмбари Ислом нашр шудааст, ки дар даст навиштаи “Ман Шарлӣ ҳастам”-ро дорад ва ашк мерезад.
Ёфтҳои бештар
