Сяргей Навумчык

Дзе, дзе... У Карагандзе!

Сёньняшняе прызначэньне мітрапалітам Менскім і Слуцкім мітрапаліта Разанскага і Міхайлаўскага Паўла, не беларуса, народжанага ў Карагандзе, выклікала бурную рэакцыю — пакуль што ў форме зьедлівых камэнтароў у сацыяльных сетках, думаю, наперадзе — доўгія дыскусіі ў грамадзтве.

Памылка крытыкаў БНФ

Калі б дэпутаты Апазыцыі БНФ пакінулі Вярхоўны Савет, як пра гэта пісаў Сяргей Дубавец у 1993 годзе і на слушнасьці чаго настойвае сёньня, ён не надрукаваў бы свой артыкул у «Свабодзе», а яго дачка ня скончыла б беларускі гуманітарны ліцэй.

Нам не хапае тых, хто ў Курапатах

Чвэрць стагодзьдзя таму, 30 кастрычніка 1988 году, беларусы заявілі, што яны хочуць быць нацыяй.

Вандроўнік Івашкевіч

Віктар Івашкевіч быў аптымістам. Больш аптымістычнага чалавека, чым ён, прыгадаць не магу - ва ўсялякім разе ў Народным Фронце, ля вытокаў якіх ён стаяў. Віктар быў чалавекам вясёлым, і я думаю, што ў гэтыя сумныя для ўсіх нас, хто яго ведаў, дні -- зь неба ён пасьмяецца гэтым успамінам.

Ці схаваў памочнік Лукашэнкі кубкі з «Пагоняй»?

Словы з гімну БНР «Мы выйдзем шчыльнымі радамі...» – у інтэрвію не кіраўніка суполкі БНФ, а першага міністра спорту і прэзыдэнта Нацыянальнага Алімпійскага камітэту Уладзімера Рыжанкова.

П/п-к Лукашэнка, пяць сутак гаўпвахты!

Пра зьмест цяперашніх беларуска-расейскіх манэўраў сказана багата. Мне ж хочацца сказаць пра форму. Тым болей, што форма, як вядома, вельмі часта адпавядае зьместу.

...і не народзіцца той беларус!

Мова магла б зьнікнуць з Бацькаўшчыны і застацца толькі ў дыяспары. Але — ня зьнікла. Гэтаму шмат прычынаў, адна зь іх — Арлоў.

Дык калі адзначаць Дзень Незалежнасьці?

"Я не лічу 27 ліпеня 1990 году Днём Незалежнасьці" - піша Сяргей Навумчык

«Дробязі» Навальнага

Яшчэ раз пра “памылкі БНФ”

У фэйсбуку адбваецца дыскусія наконт “памылак лідэраў БНФ” у пачатку 90-ых гадоў.

«Асаблівы шлях» паводле Макея

Міністар замежных спраў Рэспублікі Беларусь Уладзімер Макей апублікаваў у ангельскай вэрсіі часопісу «Россия в глобальной политике» артыкул, у якім спрабуе апраўдаць парушэньні правоў чалавека ў Беларусі.

Ці павінны партыі бараніць мову?

Рэфэрэндум-95 пра сымболіку і мову ня быў легітымным

14 траўня 1995 году адбыўся рэфэрэндум па чатырох пытаньнях, прапанаваных А. Лукашэнкам. Як працэдура прызначэньня, гэтак і само правядзеньне рэфэрэндуму адбываліся з парушэньнямі тагачасных Канстытуцыі і законаў.

Рэжым без фоташопу

Суд у справе Belarus Press Photo 2011 і прызнаньне альбому экстрэмісцкім абазначыў пераход рэжыму у новы якасны стан.

Якой будзе люстрацыя?

Навошта скажаць факты, таварыш генэрал?

Менавіта ў Канстытуцыі 1994 г., праз прэзыдэнцкую форму кіраваньня, было закладзенае тое, што неўзабаве вылілася ў «белыя плямы» у СМІ, палітычныя забойствы і тысячы палітычных вязьняў.

Без «сакралаў»

Калі няма аргумэнтаў, тады гучыць слова «сакральны».

Войнавіч: «Зьдзіўляе бязмозгасьць дыктатараў»

«Маскоўскі дзёньнік» Сяргея Навумчыка, частка 3.

Дзеля якога сьцяга можна рызыкаваць?

У самым шматлюдным месцы Віцебску, ля «сіняга дому», на вачах у мінакоў невядомы хлопец забраўся на слуп і прымацаваў бел-чырвона-белы сьцяг у «гняздо», якое ў дні сьвятаў прызначанае для цяперашняга дзяржаўнага сьцягу.

Маскоўскі дзёньнік. Частка 2. Бурбуліс пра Віскулі: «Выбару не было»

Мерапрыемства, у якім мне давялося ўдзельнічаць у часе маскоўскай камандзіроўкі, было цікавае тым, што адлюстроўвала сучаснае становішча ў Расеі палітычнага спадкаемства Ельцына.

Маскоўскі дзёньнік. Частка 1. Першая графа

На падлёце да Масквы стуардэсы прапанавалі замежнікам так званую міграцыйную карту. Рутынная рэч — такія блянкі для замежнікаў прадугледжаныя шмат у якіх краінах. Але тое, што прачытаў я ў першай графе блянка, было для мяне нечаканасьцю. Не скажу, што прыемнай.

Ня плач, дзядзька. Прарвемся! Адказ Дубаўцу

Мне не зусім зразумела, пра якую «крыўду» і «злосьць» піша Дубавец. Магчыма, Сяргей быў на кагосьці ці на нешта пакрыўджаны — у БНФ, як і ў кожнай іншай шматтысячнай арганізацыі, людзі былі розныя.

Мова як сірата ў 37-м

У сеціве адбылася дыскусія вакол разьмяшчэньня ў некаторых гарадах білбардаў “Мова = мама“, “Любіш маму?” ды падобных, якія адны ўспрынялі як знак павароту да беларусізацыі, а іншыя – як фарысейства, як спробу ўладаў, не мяняючы стаўленьня да мовы, перацягнуць на свой бок хаця б частку нацыянальна арыентаванага электарату.

У «Совбеліі» — журналісты?

У рэпліках загадчыцы аддзелу культуры газэты «СБ-Беларусь сегодня» (далей буду называць яе так, як прынята — «Совбелія») ёсьць два аспэкты: поўны непрафэсіяналізм і нацыянальны нігілізм.

Адзін дзень, які зьмяніў СССР

50 год таму выйшла аповесьць Аляксандра Салжаніцына «Адзін дзень Івана Дзянісавіча».

Не Сідорскі, не Макей, і ніхто падобны

Дык ці павінны тыя, хто вызнае дэмакратычныя погляды,«скласьці лапкі» на яшчэ Бог ведае які працяглы час?

Рэфэрэндум-92. «Эвалюцыя» паводле Шушкевіча

«Службовую, нізкую і надзвычай нечыстаплотную ролю ў забароне рэфэрэндуму адыграў дэпутат Булахаў (пазьней набліжаны да Лукашэнкі)».

446 061 тых, хто жадаў пераменаў

Але Станіслаў Шушкевіч узяў паўзу. Часам кажуць, што для беларускай дэмакратыі паўза гэтая доўжыцца аж па сёньня...

Васіль Быкаў: Няпэўная пазыцыя — ўрэшце здрада

«Усё залежыць ад нацыянальнай і палітычнай сьвядомасьці народу. На што мы здольныя, такая і доля ў нас будзе». Васіль Быкаў, 1991 год.

1992 Рэфэрэндум, які не адбыўся

29 кастрычніка 1992 году Вярхоўны Савет праігнараваў патрабаваньне 440 тысяч грамадзян і адмовіўся прызначыць рэфэрэндум аб датэрміновых парлямэнцкіх выбарах.

Без Лукашэнкі. Пакуль толькі – Горадня

Ня верце тым, хто ўжывае выраз «белая зайздрасьць» як антыпод «чорнай». Зайздрасьць бывае толькі аднаго колеру.

Лукашэнка ніколі не выйграваў справядліва - ні ў 1994, ні ў 1995

Трэба прызнаць, што Пазьняк і Лукашэнка на выбарах 1994 году былі ня ў роўных умовах — на ідэі, якія выспавядаў Лукашэнка, працавала ўся дзяржаўная інфармацыйная машына

Сакрэтны пратакол

"Заўсёды казаў, што найлепшыя інтэлектуальныя сілы сабраныя ў спэцслужбах".

​​«Брэжнеў» – узяты. Наперадзе – ​​«Сталін»?

Сёньня, калі на вуснах алімпійскія мэдалі ды рэкорды, кіраўнік беларускага Нацыянальнага алімпійскага камітэту адзначае рэкорд палітычны.

Хату Быкава разбурылі. На чарзе — дача?

Гэты фотаздымак — найлепшы камэнтар для інфармацыі агенцтва Белта пра тое, што Лукашэнка распарадзіўся стварыць на дачы Быкава ў Ждановічах музэй.

У Заслаўі маршалу Кім Чэн Ыну дзяўчаты не спатрэбяцца?

Дзяўчаты проста леглі на ложак і прыціснуліся да цела таварыша Кіма. І таварыш Кім імгненна заснуў...

Недадэпутаты

Старшыня камісіі палаты прадстаўнікоў у нацыянальнай бясьпецы Ігнаці Місурагін упісаў сваё імя ў гісторыю – адным абзацам.

Мэлёдыі для Быкава

Гэты здымак зроблены ў Полацку, у Сафійскім саборы, у сярэдзіне 80-ых, віцебскім фатографам Міхаілам Шмерлінгам.

Эўропа пасьля Чарнобылю: чыстых краінаў – толькі дзьве?

Ці можа Лукашэнка загадаць плютонію?

Галадоўка дэпутатаў БНФ: ці магло быць інакш?

11 красавіка 1995 году 19 дэпутатаў Апазыцыі БНФ абвясьцілі галадоўку ў Авальнай залі з пратэстам супраць ініцыяванага Лукашэнкам рэфэрэндуму аб сымбалях, мове, эканамічнай інтэграцыі з Расеяй і праве прэзыдэнта распускаць парлямэнт.

Перадавая работніца і яе натхніцелі

Работніца мазырскага завода Марына Цыбліенка хоча спагнаць зь Віктара Івашкевіча за маральныя страты, нанесеныя яго заклікамі да ўвядзеньня эканамічных санкцыяў...

1994: Лукашэнка — «вазрадзіцель»

Гэтая карыкатура мае сваю гісторыю.

Як быць з Кавалёнкам?

Калі ў інтэрвію «Свабодзе» Кавалёнак пашкадаваў, што нёс нацыянальны сьцяг, і зрабіў няўклюдны экскурс у гісторыю, адзін з наведнікаў на сайце напісаў, што нацыянальная арбіта касманаўта Кавалёнка аказалася значна ніжэйшай, чым у віцябляніна Сяргея Каваленкі, які ўсталяваў на гарадзкой яліне бел-чырвона-белы сьцяг.

Кебіч, КДБ і мільярды КПСС

У Літве апублікаваны сьпіс былых рэзэрвовых служачых КДБ — 238 прозьвішчаў. Зроблена гэта паводле рашэньня парлямэнту, які абавязаў Цэнтар дасьледаваньня генацыду і супраціву жыхароў Літвы апублікаваць дакумэнты КДБ. Паведамляецца, што ў сьпісе — некаторыя былыя высокія кіраўнікі краіны.

Канец беларускамоўнага гета?

Прагаласаваўшы ў 1994 годзе за Лукашэнку, Беларусы выявілі сваю ўнікальнасьць, зьяўляючыся адзіным у сьвеце народам, які падтрымаў чалавека, чый галоўны лёзунг быў — ліквідацыя іх краіны.

Людзі на плошчы

Як мы спусьцілі зь лесьвіцы Жырыноўскага

1991-шы вачыма ўдзельніка

Пра што марылі мы ў БНФ і чаго не жадалі