Палітоляг Андрэй Елісееў, дырэктар аналітычнага цэнтру EAST і экспэрт міжнароднай ініцыятывы iSANS, адказвае на пытаньне, ці спыніць Лукашэнка міграцыйную гульню пасьля размовы з Мэркель, разважае пра ролю Крамля і вызначае, якая галоўная мэта афіцыйнага Менску ў мігранцкім крызісе.
Беларускі эканаміст Леў Львоўскі, старшы навуковы супрацоўнік BEROC, адказвае на пытаньне, чаму падае заробак, тлумачыць, чаму ўлады зараз ня могуць апускаць курс беларускага рубля, і выкладае цэлую стратэгічную праграму рэфармаваньня беларускіх прадпрыемстваў.
Кіраўнік праекту Belarus security blog Андрэй Паротнікаў разважае аб прызначэньнях сілавікоў ва ўсіх сфэрах, адказвае на пытаньне, чаму нават несучасныя расейскія вайсковыя аб’екты ў Беларусі патрэбныя Маскве, і зьвяртае ўвагу на згортваньне палітычных кантактаў Менска і Пэкіна.
Уладзімер Астапенка, былы амбасадар Беларусі ў Аргентыне, прадстаўнік Народнага антыкрызіснага кіраўніцтва, расказвае пра галоўныя вынікі нядаўняй беларускай канфэрэнцыі ў Нюрнбэргу і адказвае на пытаньне, ці могуць заходнія палітыкі прызнаць Лукашэнку тэрарыстам.
Палітычны аглядальнік Аляксандар Класкоўскі адказвае на пытаньне, чаму ўладны праект новай Канстытуцыі зноў «недапрацаваны», тлумачыць, чаго баіцца Лукашэнка, і заяўляе, што той хоча даседзець у сваім крэсьле як мінімум да 2025 году.
Нямецкі гісторык Аляксандар Фрыдман прагназуе магчымыя вынікі нямецкіх выбараў, аналізуе «прарасейскую» пазыцыю Бэрліна ў беларускім і ўкраінскім пытаньнях і тлумачыць, чаму яна можна істотна зьмяніцца пасьля выбраньня новага ўраду.
Былы дыплямат Павал Сьлюнькін узгадвае ўзьнёслую атмасфэру ў жніўні 2020 году ў Міністэрстве замежных спраў, адказвае на пытаньні пра каштоўнасьці Ўладзімера Макея і расказвае, як разам з калегамі па беларускай амбасадзе ў Літве арганізоўваў перапахаваньне парэшткаў Кастуся Каліноўскага.
Адказны за пытаньні юстыцыі ў Народным антыкрызісным кіраўніцтве юрыст Міхаіл Кірылюк расказвае пра мэту і задачы Нюрнбэрскай канфэрэнцыі, аналізуе пэрспэктывы міжнароднага трыбуналу ў справах Беларусі і параўноўвае санкцыі зь пеняй, якую не адменіш, пакуль ня спыніш парушаць закон.
Прафэсар Уладзімер Дунаеў, сябра грамадзкага Балёнскага камітэту, аналізуе апошнія вынікі паступленьня ў беларускія ВНУ і адзначае, што колькасьць беларускіх студэнтаў, якія едуць вучыцца ў Расею — скарачаецца, а тых, хто едзе вучыцца на Захад — павялічваецца.
Экспэрт у энэргетычнай галіне Тацяна Манёнак аналізуе, ці страціць Беларусь грошы за транзыт расейскага газу, і адказвае на пытаньне, ці сапраўды расейскія нафтавыя кампаніі спыняць пастаўкі на “Нафтан” праз пагрозы санкцыяў.
Палітоляг Пётар Рудкоўскі, акадэмічны дырэктар Беларускага інстытуту стратэгічных дасьледаваньняў (BISS), ацэньвае «контрасанкцыі» афіцыйнага Менску, аналізуе, ці напалохае Эўразьвяз шантаж мігрантамі, і заяўляе, што ў адносінах Менску і Брусэлю пры гэтай уладзе разварот да нармалізацыі немагчымы.
Палітоляг Аркадзь Мошэс, дырэктар дасьледчых праграмаў Усходняга суседзтва Эўразьвязу і Расеі ў Фінскім інстытуце міжнародных дачыненьняў, прагназуе, як можа разьвівацца процістаяньне Менску і Брусэлю.
Беларускі вайсковы экспэрт Ягор Лебядок аналізуе, што адбываецца з тэрытарыяльнай абаронай, адказвае на пытаньне, каму Лукашэнка гатовы даць зброю, і тлумачыць, чаму сілавікі прапанавалі заводзіць крымінальныя справы на прызыўнікоў, якія зьехалі за мяжу.
Расейскі палітоляг Аляксандар Баўнаў, галоўны рэдактар Carnegie.ru, кажа, што не чакае радыкальных рашэньняў ад сустрэчы Пуціна і Байдэна, ацэньвае пэрспэктывы саюзу Расеі і Кітаю і тлумачыць, чаму Лукашэнка цалкам прымальны для Крамля
Праваабаронца і былы палітзьняволены Алесь Бяляцкі разважае на тэму, ці варта палітычным вязьням падпісваць просьбу аб памілаваньні; заяўляе, што пагроза санкцыяў эфэктыўна працуе, і разважае, якім павінен быць адказ Захаду на магчымае вызваленьне палітвязьняў.
Гісторык Аляксандар Пашкевіч адказвае на пытаньне, навошта афіцыйнаму Менску спатрэбілася прызначаць «народнае адзінства» на 17 верасьня, расказвае, чаму гэтая дата вельмі неадназначная для беларусаў, і чарговы раз зьвяртае ўвагу на савецкі сьветапогляд Аляксандра Лукашэнкі.
Галоўны рэдактар выданьня «Трыбуна» Алег Гаруновіч камэнтуе чарговы правал беларускай хакейнай зборнай, тлумачыць, чаму менавіта хакеісты аказаліся самымі праўладнымі, і расказвае, як павінны скласьціся адносіны дзяржавы да спорту ў новай Беларусі.
Расейскі публіцыст Леанід Радзіхоўскі мяркуе, што любы канфлікт з Эўропай для Лукашэнкі — толькі прыемнасьць, лічыць, што эўрапейскія палітыкі на рэальныя эканамічныя санкцыі ня пойдуць, і заяўляе, што калі б не было маскоўскага «даху», то Лукашэнка пасьля жніўня не пратрымаўся б і месяца
Аналітык Вадзім Мажэйка заяўляе, што нападам на Тut.by улада паказвае, што яе зараз турбуе толькі кароткачасовы эфэкт, а не стратэгічнае мысьленьне, прагназуе міжнародную рэакцыю і аналізуе, якія новыя крыніцы інфармацыі могуць абраць чытачы Тut.by.
Эканаміст Яраслаў Раманчук тлумачыць апошнія аптымістычныя дадзеныя пра рост беларускага экспарту, ацэньвае «эфэктыўнасьць» санкцыяў і заяўляе, што калі не адбудзецца перамогі сілаў, якія выступаюць за дэмакратыю, вольны рынак, — Беларусь атрымае малдавізацыю
Арсень Сівіцкі дае сваю вэрсію, чаму Лукашэнка прыняў дэкрэт на выпадак сваёй гвалтоўнай сьмерці, заяўляе, што праект стварэньня канфэдэратыўнай дзяржавы ўжо не разглядаецца Крамлём, і тлумачыць, як Масква будзе выкарыстоўваць заходнія санкцыі.
Вайсковы экспэрт Ягор Лебядок аналізуе, які ўплыў на настроі сілавікоў можа мець рашэньне Лукашэнкі пазбавіць вайсковых званьняў каля 80 асобаў, і разважае на тэму, ці здольныя сілавікі адчуць сваю асаблівую палітычную ролю.
Алесь Пашкевіч адказвае на пытаньне, якія гістарычныя паралелі можна правесьці з сытуацыяй у сёньняшняй Беларусі, аналізуе, як беларускае грамадзтва можа адказаць на рэпрэсіі, і тлумачыць, чаму ва ўладаў не застаецца добрага выбару.
Аглядальніца газэты «Белрынак» Тацяна Манёнак аналізуе, як адноўленыя амэрыканскія санкцыі паўплываюць на беларускую нафтаперапрацоўку і ці сапраўды расейскія кампаніі спыняць пастаўкі на «Нафтан».
Беларускі палітоляг Павал Вусаў тлумачыць палітычныя і псыхалягічныя падставы заяваў пра «150 бездарожнікаў», разважае, як сыстэма разбурае сьвядомасьць і рацыянальнасьць людзей, і заяўляе, што цяпер заставацца ляяльным уладзе ўжо мала, трэба яшчэ і рэтрансьляваць перакулены сьвет.
Кіраўнік Цэнтру стратэгічных і зьнешнепалітычных дасьледаваньняў Арсень Сівіцкі аналізуе, хто і для чаго прыдумаў апэрацыю «пераварот», выдзяляе тое адзінае, што можа прапанаваць Расея кіраўніку Беларусі, а таксама дае сваю, незвычайную, вэрсію, які ж дэкрэт рыхтуе Аляксандар Лукашэнка.
Палітычны аналітык Паўлюк Быкоўскі праводзіць паралелі паміж сёньняшняй Беларусьсю і «нармалізацыяй» у Чэхаславаччыне пасьля задушэньня «Праскай вясны» 1968-га, а таксама называе ўмовы, пры якіх Лукашэнка зноў можа стаць геапалітычна карысным Захаду
Культуроляг Юлія Чарняўская адказвае Віктару Марціновічу, ці існуе краіна, якую мы ведалі, разважае пра прычыны беларускага зла і дае сваю фармулёўку, чым людзі адрозьніваюцца ад жывёлаў
Пісьменьнік Віктар Марціновіч разважае пра беларускую ананімнасьць зла, абгрунтоўвае свае пэсымістычныя выказваньні і ацэнкі і заяўляе, што цяпер улада змагаецца не з апазыцыйнай культурай, а з культурай у прынцыпе.
Вадзім Мажэйка, аналітык Беларускага інстытуту стратэгічных дасьледаваньняў (BISS), заяўляе, што перамовы могуць адбыцца тады, калі страх перад будучыняй для многіх людзей ва ўладзе стане большым за страх перад Лукашэнкам, а таксама ацэньвае паводзіны Віктара Бабарыкі на судовым працэсе.
Старшы навуковы супрацоўнік цэнтру BEROC, эканаміст Зьміцер Крук адказвае на пытаньне, ці пачалі ўлады друкаваць грошы, расказвае, дзе і за якую цану Менск можа ўзяць новыя крэдыты, і тлумачыць, чаму прыватызацыя зараз ня можа прынесьці хуткага і значнага посьпеху
Палітоляг Юры Чавусаў адказвае на пытаньне, наколькі далёка можа пайсьці беларуская ўлада ў рэпрэсіях, і тлумачыць, чаму Беларусь стала на міжнародным узроўні краінай, у якой «рэзка ўзмацнілася тэрарыстычная пагроза».
Старшыня рабочай групы па распрацоўцы канстытуцыйнай рэформы Анатоль Лябедзька расказвае, як рыхтаваўся праект Канстытуцыі, адказвае на пытаньне, чаму ў праекце прапанаваныя дзьве дзяржаўныя мовы, і заяўляе, што ідэальным варыянтам быў бы рэфэрэндум па Канстытуцыі адначасова з выбарамі прэзыдэнта.
Эканаміст, супрацоўнік Беларускага эканамічнага дасьледча-адукацыйнага цэнтру (BEROC) Леў Львоўскі расказвае пра «жангляваньне трактарамі», аналізуе, ці пачнуць улады друкаваць грошы, і тлумачыць, што чакае беларускую эканоміку, калі яна абміне некалькі патэнцыйных крызісаў.
Беларускі палітоляг Павал Вусаў лічыць, што Расея хоча атрымаць і выціснуць з Лукашэнкі ўсё, што ёй патрэбна, цягам гэтага году, і тлумачыць, чаму ўлады не спыняюць рэпрэсіі супраць беларускага народу.
Рэдактар сайта «Наше мнение», палітоляг Валерыя Касьцюгова тлумачыць, чаму Лукашэнка на сустрэчы з Пуціным сам загаварыў пра «дарожныя мапы», разважае пра стратэгічныя мэты Масквы і заяўляе, што беларускія флягманы прамысловасьці ў Расеі нікому не патрэбныя.
Кіраўнік праекту Belarus security blog Андрэй Паротнікаў адказвае на пытаньні, наколькі далёка беларускі рэжым гатовы ісьці ў сваіх рэпрэсіях, разважае пра люмпэнізацыю сілавых структураў і канстатуе, што Лукашэнка лічыць сябе палітыкам эўрапейскага маштабу.
Палітоляг Сяргей Нікалюк аналізуе, навошта Лукашэнку патрэбны Ўсебеларускі народны сход, тлумачыць, куды і як зьнікае «масавы чалавек», і заяўляе, што беларуская рэвалюцыя аб’ектыўна будзе працягвацца да выкананьня сваёй галоўнай задачы.
Публіцыст Аляксандар Фядута разважае, што азначаюць новыя затрыманьні сярод банкіраў і прадпрымальнікаў, аналізуе, ці маюць сілавікі ўласныя палітычныя амбіцыі, і адказвае на пытаньне, на чыім баку будзе намэнклятура
Акадэмічны дырэктар Беларускага інстытуту стратэгічных дасьледаваньняў (BISS) Пётар Рудкоўскі адказвае на пытаньне, навошта ўладам патрэбны Ўсебеларускі народны сход, і разважае, ці будзе ўлада павялічваць рэпрэсіі, ці іхны пік ужо прайшоў.
Палітоляг Аркадзь Мошэс, дырэктар дасьледчых праграмаў Усходняга суседзтва і Расеі ў Фінскім інстытуце міжнародных дачыненьняў, адказвае на пытаньне, ці ўдалося Лукашэнку «прывязаць» да сябе Крэмль, і заяўляе, што ранейшая палітыка Захаду ў дачыненьні да Лукашэнкі стала безвыніковай і сьмешнай.
Рэдактар часопіса ARCHE Валер Булгакаў адказвае на пытаньне, навошта Лукашэнку патрэбен Усебеларускі сход; тлумачыць, чым не задаволеная Масква; і праводзіць паралелі паміж сёньняшняй Беларусьсю і Польшчай 1950-х.
Паэт і палітык, кандыдат у прэзыдэнты ў 2010 годзе Ўладзімер Някляеў нагадвае, што ніколі беларускія апанэнты Лукашэнкі не атрымлівалі дапамогі ад Масквы, і расказвае, чаму 16 жніўня не заклікаў людзей на Плошчы займаць дзяржаўныя ўстановы.
Кіраўнік праекту Belarus security blog Андрэй Паротнікаў аналізуе супярэчлівае стаўленьне Крамля да Аляксандра Лукашэнкі, заяўляе, што даволі хутка Лукашэнка пачне рабіць крокі ў бок Захаду, і прагназуе, як Масква скарыстае вучэньні «Захад-2021»
Былы кіраўнік Галоўнага дзяржаўна-прававога ўпраўленьня Адміністрацыі прэзыдэнта Аляксандар Пласкавіцкі лічыць, што Лукашэнка і сам ужо адчувае, што пераўтвараецца ў балбатлівага дзеда, і настойвае, што Крамлю не патрэбны ніякія перамены ў Беларусі.
Старшы навуковы супрацоўнік цэнтру BEROC, эканаміст Зьміцер Крук тлумачыць, чаму нулявы рост эканомікі сёлета — гэта будзе самы аптымістычны варыянт, прадказвае, дзе ўрад будзе шукаць грошы, і называе некалькі новых выклікаў для беларускай эканомікі.
Філёзаф з Расеі Максім Гаруноў разважае пра беларускую нацыянальную ідэю, адзначае, што ў беларускіх гарадах прысутнічае вялікі акцэнт на мадэрн і сучаснасьць, і заяўляе, што Лукашэнка мог быць дыктатарам толькі для такога народу, які не цікавіўся палітыкай.
Сяргей Барысаў і Юлія Юшкова-Барысава — аўтары кнігі «Понять Беларусь. Записки странствующих социологов». У інтэрвію для Свабоды Сяргей Барысаў заяўляе, што прадказваў тыя працэсы, якія захапілі Беларусь у 2020 годзе, і заяўляе, што ў Крамлі ня лічаць, што яны падтрымліваюць Лукашэнку.
Рэдактар сайта «Наше мнение» палітоляг Валерыя Касьцюгова тлумачыць, чаму Менск не ваюе за цану на газ і ня ўзгадвае пра «падатковы манэўр», і заяўляе, што калі раней прадметам нянавісьці народу быў толькі Лукашэнка, то цяпер беларусы пабачылі, што ўся дзяржава няправільна ўладкаваная.
Лідэр руху „За свабоду“ Юры Губарэвіч апавядае пра адносіны паміж “старой” і “новай” апазыцыяй і адказвае на пытаньне, як сёньня варта ставіцца да “канстытуцыйных” прапановаў улады
Загрузіць яшчэ
