د لاسرسي ځای

تازه خبر

بلاګونه

وبښئ، دلته ۱۳ اکتوبر هېڅ و نه موندل شول. تر دې پخواني مطالب وګورئ.

جمعه ۱۲ اکتوبر ۲۰۱۲

ملاله یوسفزۍ
ملاله یوسفزۍ



شاهین بونیری مشال راډيو

ملاله یوسفزۍ د پښتونخوا په جنګ ځپلي سیمه د امن او رڼا زیرۍ دی. ملاله هغه ننګیالۍ جینۍ ده چې کله په سوات د تورو تیارو بادشاهي وه نو دې پکې د روښانه سباون خبرې کولې ــــــــ کله چې د ظلم او زور بازار ګرم وو، نو ملالې به ویل سوات د امن ځانګو ده ، د بدها کور دی ، ملالې د ظلم پرضد خلکو ته د اودریدو چل ښودلو.

په کال ۲۰۰۷م کې ما ملاله په وړومبي ځل ولیده، د لسو یوولسو کاله یوه ښایسته ماشومه ـــ په سترګو کې يې د رڼا خوبونه ځلیدل، په خبرو کې يي باور وو، احساس وو او خپل منزل ته د رسیدو پوخ یقین. ملالې په سټیج باندې د ماشومانو په یوه غونډه کې د یوې کلیوالې جینۍ کردار لوبولو، ماشومه وه خو پوهیده چې یوه پښتنه جینۍ څنګه ناسته پاسته کوي، څنګه خبرې کوي او څنګه د خپل بابا د پټکي د شان خیال ساتي.

د ملالې د کور سره نیزدې ګیرچاپیره د بدها تاریخي اثار دي ، هغه بدها چې د سوات ګلورینه دره یې د مینې او امن د پیغام مرکز ګرځولی وو، هغه بدها چې د فکر رڼا يي له سواته تر چین او بیا د نړۍ ګوټ ګوټ ته ورسیده. هغه بدها چې یو ستره مجسمه یې په ۲۰۰۸ م کال په جهان اباد کې د وسله والو له خوا په بمونو والوزول شوه.

ملالې ته خپل پلار ضیاء الدین یوسفزي د بدها د مینې او امن پیغام ټکي په ټکي یاد کړی دی، هغې ته يي ښودلي چې د ژوند د ښایسته کولو او د تیارو د ماتې لپاره د رڼا په راز پوهیدل لازمي دي. او ملالې دغه سبق یاد کړی هم وو او عملي کړی يې هم دی .

ملاله تش په نوم ملاله نه ده، په زړه او روح ملاله ده. هغه چې ګویانه وه نو د تیارو ملګري يې په زغل کړي وو، هغه چې نن د مرګ او ژوند په برید ولاړه ده نو د تیارو وکیلان د سر پټولو ځای نه مومي ـــــ د هغې اواز ټوله نړۍ له خوبه رابیداره کړې ده، له مالاکنډه تر سپین غره، تر اروپا او امریکا او تر افریقا یو غږ دی او یو اواز دی ــــــــــ چې د نړۍ د سوکالۍ او خوشحالۍ لپاره ظلم ته ظلم او تیارې ته د تیارې ویلو نه بغیر بله کومه لار نشته.

اوس قافلې دې بې خطره درومي
موږه په لاره مشالونه کېښـــــــــول

دا زما د امن چغه

په خپلو خبرو کې هوښیاره او تکړه ملالۍ ولې طالبانو په نښه کړه، ځکه چې هغې د خپل او خپلې ټولنې لپاره غږ پورته کړی وو، دا خو دا سې ده لکه چې زورور به یوازې حق لري.

ما اوریدلي هغه دښمن ډیر کمزوری وي، چې په ښځو او ماشومانو حمله کوي، دومره کمزوری چې ته فکر وکړه، په یوې ماشومې د حملې وړاندې به یي څو څو وارې سوچ او فکر کړی وي، او څونه ځل به یي د شپې د ویده کیدو وړاندې د ځان سره په خیال کې منصوبه جوړه کړي وي.

چې زه (طالب) چې خلک مې د نوم نه هم یریږي، په اوچتو کرسیو ډیر ناست کسان زما د کار غندنه نشي کولی، وسله ټوپک هر څه له ما سره دي، چرته چې وغواړم وار کولی شم، د نړۍ لویي طاقتونه مې نشي ختمولی، دشپې د یوې ماشومې د وژنې منصوبه جوړوي، یعنې په بله معنه کې د پنځلسو کالو یوه جینۍ د ځان لپاره د ډرون حملې لویي خطر ګڼي. بیا پسې سوات ته ځي، هلته یي مالومات او پښتنې کوي، چې هغه ملالۍ هغه تکړه نجلۍ پکې کومه یوه ده، چې ویې ولم، او له دغې ډیر وروستو بیا وايي ، چې دا کار مه وکړ، خو ملاله هم بیا ملاله ده، تاریخ لري، پیژندنه لري ، پوهه لري ،او وايي

ما درته څو څو ځلې ویلي
نه دې منم نه دې منم نه به منم

ملاله که په افغانستان کې وه، او که په خیبر پښتونخوا کې ده، په دې له پخوا پوهه ده، چې دا څه وايي دا رښتیا وایي، بیا بیا یي وايي هغه خو معصومه ده، د تصویر یو اړخ ته ګوري، پاک او صفا لکه د هغې د رڼو سترګو په رنګ. او ځکه یي غوښتل، خپل غږ د غرونو نه تر شهرونو پورې ورسوي. لکه اجمل خټک وايي،

زما دا خله د ماتیدو ده
خو ستا کاسه هم نسکوریږي واوره

ملالې بد امني او جنګ ولید ، خو په دې باوري وه، چې یوې ماشومې ته به څوک څه نه وايي، هغه نه وه خبر چې دښمن ظالم دی، په سپین ږیرې او ماشوم ندی، د هغه کار یوازې غږ بندول دي، د پښتون د کور ډیوه مړه کول دي، او زما کار د امن چغه خورول.

دا زما د امن چغه
ستالپاره اسرافیل
دا زما قلم دوات به
ستا ټوپک بارود بارود کړي

پرخه

نور وښیئ

XS
SM
MD
LG