13-га ліпеня споўніцца два гады, як у Менску закончыўся крымінальны працэс над былым кандыдатам на пасаду прэзыдэнта Аляксандрам Казуліным. Палітык быў прызнаны вінаватым у хуліганстве і арганізацыі вулічных непарадкаў на Дзень Волі і асуджаны да пяці з паловай гадоў зьняволеньня.
Аляксандар Казулін вінаватым сябе не прызнаў. Беларуская апазыцыя і дэмакратычная супольнасьць сьвету назвалі прысуд палітычнай расправай над апанэнтам, але ўжо ў жніўні 2006-га году экс-кандыдата на прэзыдэнта накіравалі ў Віцебскую калёнію. Праз два месяцы палітык абвясьціў галадоўку, патрабуючы адстаўкі Аляксандра Лукашэнкі, чыёй перамогі на выбарах ён не прызнаў, а таксама разгляду беларускага пытаньня ў Радзе бясьпекі ААН. Галадоўка доўжылася 53 дні. У выніку Аляксандар Казулін усё ж дамогся, што з ініцыятывы ЗША ў Радзе бясьпекі ААН было ўзьнятае пытаньне пра парушэньні правоў чалавека ў Беларусі.
На волю, усяго на тры дні, Аляксандра Казуліна ўлады адпусьцілі толькі ў лютым 2008-га году з прычыны трагічнай падзеі – сьмерці ягонай жонкі Ірыны.
Палітык вярнуўся у калёнію, не было выключана, што яго вызваляць датэрмінова, як некаторых іншых палітвязьняў, але гэтага не адбылося. Вось што сказаў з нагоды другой гадавіны суду над Казуліным ягоны адвакат Ігар Рынкевіч:
“Пазыцыя абароны за гэты час ня стала слабейшай, а наадварот, узмацнілася. Мы па-ранейшаму лічым прысуд незаконным, не ўгрунтаваным на доказах. Адпаведна мы патрабуем прысуд адмяніць, як адмяніць і касацыйныя вызначэньні судоў рознага ўзроўню і пракуратуры. За гэты час намі пададзеная скарга ў камітэт правоў чалавека ААН. Мы ўжо пасунуліся ў гэтай працэдуры дастаткова далёка – рыхтуем адказы на тое, што напісаў пра гэтую справу ў ААН беларускі ўрад. Мяркую, праз салідарнасьць людзей у Беларусі і сьвеце ёсьць магчымасьць дачакацца вызваленьня Аляксандра Казуліна ўжо сёлета, магчыма, пасьля выбарчай кампаніі”.
Нагадаю, на гэтым тыдні з Аляксандрам Казуліным бачыліся ў калёніі ягоныя дочкі Вольга і Юля. Яны перадалі на волю камэнтар палітыка да падзеяў 4-га ліпеня ў Менску.
Паводле Натальлі Парсюкевіч, жонкі віцебскага прадпрымальніка Сяргея Парсюкевіча, асуджанага на два з паловай гады зьняволеньня пасьля акцыі пратэсту, ужо 11 дзён ад яго няма лістоў дамоў. Натальля ня лічыць гэта выпадковым:
“Я ведаю дакладна, што ён піша кожны дзень. Але вось як я прыехала са спатканьня, ніводнага ліста не атрымала. Была ў яго 30-га, сёньня 11-ага, такім чынам, дакладна 11 дзён няма лістоў”.
Натальля Парсюкевіч мяркуе, што карэспандэнцыю мужа затрымліваюць наўмысна. “Альбо ў сувязі з падзеямі вакол выбуху ў Менску, альбо каб ня стала вядома пра лёс заявы на перавод са Шклоўскай калёніі ў Менскую калёнію”, – кажа жонка палітвязьня.
Андрэя Кіма ў Бабруйскай калёніі наведала ягоная сяброўка Люба. Дзяўчына сказала, што Андрэй падчас сустрэчы быў у добрым настроі, казаў, што займаецца спортам. Маці актывіста Тацяна Кім кажа на гэта, што Андрэй заўсёды імкнецца не турбаваць блізкіх людзей сваімі праблемамі:
“Разумееце, яшчэ ён ні разу не сказаў, што зь ім дрэнна. Толькі мне як маці гэта відаць. Аднойчы, калі я ўбачыла яго пасьля перасылкі, калі яму было вельмі блага, і заплакала, ён вельмі разгубіўся і сказаў, каб я не ліла сьлёз”.
Стала вядома, што касацыйную скаргу Андрэя Кіма ў менскім гарадзкім судзе разгледзяць 22-га ліпеня, разам са скаргамі яшчэ 10-ці актывістаў, асуджаных пасьля мітынгу прадпрымальнікаў 10-га студзеня. Тым часам праваабаронцы “Human Rights Watch” заклікалі генпракурора Беларусі Рыгора Васілевіча скарыстацца магчымасьцю для перагляду справы Андрэя Кіма і вызваліць актывіста.
Аляксандар Казулін вінаватым сябе не прызнаў. Беларуская апазыцыя і дэмакратычная супольнасьць сьвету назвалі прысуд палітычнай расправай над апанэнтам, але ўжо ў жніўні 2006-га году экс-кандыдата на прэзыдэнта накіравалі ў Віцебскую калёнію. Праз два месяцы палітык абвясьціў галадоўку, патрабуючы адстаўкі Аляксандра Лукашэнкі, чыёй перамогі на выбарах ён не прызнаў, а таксама разгляду беларускага пытаньня ў Радзе бясьпекі ААН. Галадоўка доўжылася 53 дні. У выніку Аляксандар Казулін усё ж дамогся, што з ініцыятывы ЗША ў Радзе бясьпекі ААН было ўзьнятае пытаньне пра парушэньні правоў чалавека ў Беларусі.
На волю, усяго на тры дні, Аляксандра Казуліна ўлады адпусьцілі толькі ў лютым 2008-га году з прычыны трагічнай падзеі – сьмерці ягонай жонкі Ірыны.
Палітык вярнуўся у калёнію, не было выключана, што яго вызваляць датэрмінова, як некаторых іншых палітвязьняў, але гэтага не адбылося. Вось што сказаў з нагоды другой гадавіны суду над Казуліным ягоны адвакат Ігар Рынкевіч:
“Пазыцыя абароны за гэты час ня стала слабейшай, а наадварот, узмацнілася. Мы па-ранейшаму лічым прысуд незаконным, не ўгрунтаваным на доказах. Адпаведна мы патрабуем прысуд адмяніць, як адмяніць і касацыйныя вызначэньні судоў рознага ўзроўню і пракуратуры. За гэты час намі пададзеная скарга ў камітэт правоў чалавека ААН. Мы ўжо пасунуліся ў гэтай працэдуры дастаткова далёка – рыхтуем адказы на тое, што напісаў пра гэтую справу ў ААН беларускі ўрад. Мяркую, праз салідарнасьць людзей у Беларусі і сьвеце ёсьць магчымасьць дачакацца вызваленьня Аляксандра Казуліна ўжо сёлета, магчыма, пасьля выбарчай кампаніі”.
Нагадаю, на гэтым тыдні з Аляксандрам Казуліным бачыліся ў калёніі ягоныя дочкі Вольга і Юля. Яны перадалі на волю камэнтар палітыка да падзеяў 4-га ліпеня ў Менску.
Паводле Натальлі Парсюкевіч, жонкі віцебскага прадпрымальніка Сяргея Парсюкевіча, асуджанага на два з паловай гады зьняволеньня пасьля акцыі пратэсту, ужо 11 дзён ад яго няма лістоў дамоў. Натальля ня лічыць гэта выпадковым:
“Я ведаю дакладна, што ён піша кожны дзень. Але вось як я прыехала са спатканьня, ніводнага ліста не атрымала. Была ў яго 30-га, сёньня 11-ага, такім чынам, дакладна 11 дзён няма лістоў”.
Натальля Парсюкевіч мяркуе, што карэспандэнцыю мужа затрымліваюць наўмысна. “Альбо ў сувязі з падзеямі вакол выбуху ў Менску, альбо каб ня стала вядома пра лёс заявы на перавод са Шклоўскай калёніі ў Менскую калёнію”, – кажа жонка палітвязьня.
Андрэя Кіма ў Бабруйскай калёніі наведала ягоная сяброўка Люба. Дзяўчына сказала, што Андрэй падчас сустрэчы быў у добрым настроі, казаў, што займаецца спортам. Маці актывіста Тацяна Кім кажа на гэта, што Андрэй заўсёды імкнецца не турбаваць блізкіх людзей сваімі праблемамі:
“Разумееце, яшчэ ён ні разу не сказаў, што зь ім дрэнна. Толькі мне як маці гэта відаць. Аднойчы, калі я ўбачыла яго пасьля перасылкі, калі яму было вельмі блага, і заплакала, ён вельмі разгубіўся і сказаў, каб я не ліла сьлёз”.
Стала вядома, што касацыйную скаргу Андрэя Кіма ў менскім гарадзкім судзе разгледзяць 22-га ліпеня, разам са скаргамі яшчэ 10-ці актывістаў, асуджаных пасьля мітынгу прадпрымальнікаў 10-га студзеня. Тым часам праваабаронцы “Human Rights Watch” заклікалі генпракурора Беларусі Рыгора Васілевіча скарыстацца магчымасьцю для перагляду справы Андрэя Кіма і вызваліць актывіста.