نیازموساخېل،کوټه

د بلوچستان ختم کړل شوي حکومت یو وزیر ته مو ټېلېفون وکړو،نو د تمې خلاف یې ټېلېفون ډېر ژر پورته کړ او خبرې پېل شوې. پخوا داسې نه وه او وزیران صاحبان به په دومره خوارې لټول کېدل،چې پوښتنه مه کوه.په عامه توګه اورېدونکي په دې نه وي خبر، دوی چې کوم رپورټ اوري، د هغه تر شا اکثره وخت خبریالان څومره ستړې او خواري ګاللي.حقیقت هم دا دی چې په رپورټونو کې د وزیرانو نظر اخیستل بیخي ګران کار وي.هو!دا منم چې وزیران صاحبان به مصروفیت ډېر لري او د سرکار و خلکو په کارونو کې دوي زیات وخت نه لري،خو زموږ یو خبرېال ملګري په وېنا،د وزیرانو دا عادت دی چې هغه خبریال ته له قصدا وخت نه ور کوي او دا سې احساس ورکول غواړي، ګواکې دوی د خلکو په خدمت کې غرق دی او وخت نه لري.

زموږ یو خبرېال ورور خو یوه ورځ دا ګیله هم راته وکړه چې هغه یو وزیر ته ټېلېفون ورته وکړو او ځان یې ورته معرفي کړو.وزیر صاحب خپل یو بله شمېره ورکړه چې پر هغې زنګ ورته ووهي.دغ خبرېال چې کله ټېلېفون بند کړو او پر هغې دوېمې شمېرې یې زنګ وهل پېل کړل،نو پر بېا بېا هڅو سربېره هم د وزیر صاحب ټېلېفون بېرته پورته نه شو.خبرېال ګیله وکړه ٫٫یو وار خو یې زه وپېژندلم او وروسته یې د دې لپاره بله شمېره را کړه چې بېا خبرې نه را سره وکړي٬٬


د زیارت سیمې یو اوسېدونکي هغه بله ورځ راته ووېل چې د دوی له سیمې ټاکل شوی وزیر له هغه وخته دوی نه دی لیدلی،کله چې نوموړی په کال ۲۰۰۸م کې صوبایي اسمبلۍ ته کامېابه شو.د دغ اوسېدونکي په خبره، د سنځاوۍ سیمې ځینې ځوانانو د مسخرې په توګه یو کاغذ هم چاپ کړي او بېا یې پر دېوالونو لګولی وي.په کاغذ کې ځوانانو عُنوان (ګمشده وزیر کي تلاش) یاني ٫٫د ورک شوي وزېر لټون٬٬ ورکړی وو او په هغه کې یې فریاد کړی وو چې وزیر صاحب د رایې (ووټ) اخیستو پر وخت ډېرې ژمنې ورسره کړې وې،خو ژمنې څه کوې،نوموړی ګرسره له سترګو ورک شو. د سیمې اوسېدونکې ګیله راته وکړه ٫٫ هغه بله ورځ وزیر صاحب سنځاوۍ ته ورغلی وو او یوازې د دې لپاره چې له دوی سره ظلم شوی دی او مرکزي حکومت په زور د دوی حکومت ختم کړی دی،ځکه دې ولس له دوی سره احتجاج وکړي٬٬

حېران یم.موږ کې درد،احساس او فکر ختم شوی دی،که څنګه؟یو خوا ته له خلکو د اسلام په نامه ووټ واخلو او بیا هغه خلک دومره پر خپل حال پرېږدو چې ۵ کاله یې پوښتنې ته هم نه ور ښکاره کېږو......!خو اوس ولس ته درک لګېدلی دی چې په اصل کې وزیران څله په کلونو کلونو له دوی څخه ورک وي او هغه دا چې د یو راپور له مخې په بلوچستان کې د احتساب یا ٫٫نېب٬٬ ادارې وېلې دي چې د صوبې ۱۱ وزیرانو په خلاف یې کافي ثبوتونه ترلاسه کړي دي او اوس د دوی پر ضد په احتساب عدالت کې د پېسې خوړلو کېسونه درجوي او له بده مرغه په دغو وزیرانو کې ځینې هغه وزیران هم شامل دي، چې د اسلام په نامه له سپینو پښتنو ووټونه اخیستي وو.اوس ولس ته پکار ده چې دغه خلک وپېژني او په راتلونکي ټاکنو کې باکرداره کاندیدانو ته ووټ ورکړي.

یو بل وزیر صاحب،چې ټېلېفون یې د پخوا په پرتله په اول زنګ پورته شو،راته ووېل ٫٫ نن سبا موږ ډېر پرېشانه یو.د ګورنر واک نافذېدو وروسته مو ټول روان او مهم کارونه درېدلي دي او خلک خو یو خوا ته پرېږده،بېوروکرېسي (لوړرتبه سرکاري افسران) هم اوس د سلام ځواب نه را کوي٬٬

د دغه وزیر مطلب دا وو چې دغه لوړ رتبه افسران پخوا د دوی تر احکاماتو لاندې کار کاوی او هر هغه څه به یې ورسره منل،کوم چې دوی ورته ویل،خو اوس داسې نه ده.مګر دغه وزیر صاحب ته د ټولنې د یو وګړي په توګه ،زه بېا دا واېم چې تاسو ته خو نن بېوروکرېسې د سلام ځواب نه در کوي،مګر هغه خوار،بې روزګاره او غریب ولس؛چې تا ته یې ووټ در کړی وو،تا خو هم د هغه خوار سلام ته تر ۵ کلونو ځواب نه ور کولی.

ظفر کریمې مشال راډیو

کراچۍ : د جنورۍ لسمه شپه وه ـ که څه هم نن شپه د سمندر له غاړې یخه او مالګینه هوا د سپرهایي وی سړک په غاړه د حسن خان د ولاړې جونګړې په لور نه رالوته خو د تېر په څېر سږ کال هم د ژمي په دغې میاشت کې د کوټې او کندهار لخوا د کراچۍ په لور رالوتونکې هوا ښه سړه او په زور کې وه.

کیدای شي د هوا دې سوړوالې د ښار د ځینو خلکو لپاره د سوپ د شړپ وهلو او ګرمو خوراکونو ته د خوند او "انجوایي منټ" زمینه برابروله خو د حسن خان په دیره کې میشتو زلمو دا هوا د خپلو ځانونو لپاره نیک فاله نه ګڼله ،او څنګه به یې ګڼلې وې یو خو د دوی د لرګو څخه په جوړې جونګړې پورې دومره خزلې نه وې تپل شوې چې ددغې هوا مخنیوی وکړي او بل ددوي خیرنو او نرو کمبلو هم ددې توان نه لرلو چې د سړې هوا په مخ کې دیوال شي ـ

نن د دیرې ټول مزدوران سفورا ګوټ ته تلي و ـ تر ماښامه یې کودالې او بېلچې وهلی وې او پنځه پنځه سوه روپۍ یې ګټلې وې ـ ټولو په خله څه نه ویل خوډیر خوشاله ښکاریدل.

د شپې په ترږمۍ کې د حسن خان د ېرې ټول مزدوران د ټولګو په شکل کې ناست و ـ چا ډوډۍ خوړله ، که چا ډوډۍ خوړلې وه نو هغوي مونځونه کول او چا د نږدې کیکرو لاندې په زړه زړه کې ((مساپري سخته خواري ده )) ټپې وییلې او ټول پوهیدل چې نن که څه هم ډېر ستړي ستومانه دي خو خوشاله ضرور دي ـ

په دغه وخت کې په دې شاړه میره کې د معمول برعکس په دریو موټرسایکلو ناست شپږ کسان د حسن خان جونګړۍ ته ورسیدل ـ او په ناستو مزدورانو یې ډزې شورو کړې ـ وژونکو به یو خوا بل خوا ته بیټرۍ رڼا کوله او که رڼا به د کوم مزدور په بدن ولګیده نو بیا به د ټوپک ګولۍ د هغه په وجود پورې نښتې وې ـ

یو..... دوه ...... درې ..........اته مزدوران په ډزو ولګیدل .

چې پکې عثمان،زاهد،حیجاب ،فریدالله او ظاهر شاه ځایې په ځایې مړه شول ـ او درې نور سختژوبل شول. نور مزدوران نږدې د کیکرو ازغنو ونو ته ننوتل. چې ډزې کرارې شوې. زخمیان او مړي یې راپورته کړل او د شګې په باروړونکي ټرک کې یې واچول او هسپتال ته یې ورسول.

په رسنیو کې خبر خپور شو. ټي وي چینلونه چې په دغه وخت کې د یو بهر میشتې سیاستوال لخوا د سیاسي ډرون د حملې په موضوع په څیړونو بوخت ول ، خپلې خپرونې یې وځنډولې. بریکنګ نیوز یې خپاره کړل ـ د ټولو ټي وي چینلونو ګمان و چې وژنه به خامخا سیاسي او یا فرقه ایزه بڼه لري، ځکه چې یو دوه نه ،پوره اته تنه په نښه شوي دي ـ خو څو دقیقې روسته مالومه شوه چې وژل شوي کسان د کوم سیاسي او یا مذهبي ډلې خلک نه دي ـ بلکې مزدوران وو.

او داسې مزدوران چې ددغه ښار په ابادولو کې خو د ځانه خوله اوباسې خو پخپله د ښار نه څو کیلومیټره بهر د سپر هایي وی په غاړه اوسیږي ـ هغه مزدور چې د ښار د رڼا کولو لپاره خو د بجلۍ تارونه او ستنۍ نالوي خو پخپله په جونګړه کې د بجلۍ پرته په شکر او صبر ژوند تیروي.

کله چې د میډیا چارواکو ته هم ددې مالومات وشو نو بیا یې خپلې خپرونې د سیاسي ډرون حملې په اړه بحثونو ته ځانګړې کړې ، او ځینو بیا د اسلام اباد په لور د طاهرالقادري لاریون دبحث موضوع وګرځوله ـ
د پېښې شپه تېره شوه ـ سهر شو د کراچۍ ښار د تل په شان خلاص دی.
په سړکونو ټریفک د بلې ورځې په پرتله زیات دی او هغه ځکه چې نن په بلاول هاوس کې د ولسمشر سره د یو شمیر مشرانو غونډه ده. پولیسو د جونګړې د مزدروانو د وژنې په اړه "پلټنې" شورو کړي دي ، خو د شازیب قتل کیس په شان نه ــ پولیسو په پلټنو کې نه خو پرمختګ کړی دی او نه محکمو ته په سپر هایي وې د ترسره شوې پېښې مالومات شته ، چې سوموټو ایکشن پرې واخلي.

درې واړه زخمیان په جناح هسپتال کې بستر دي ـ ډاکټران وایي روغتیایي حالت یې د اندیښنې وړ دی ـ د یو زخمي نعیم سر ته د هغه د ترور زوي او له دغې حملې ژوندې راوتلې اتلس کلن رحمان ناست دی.

رحمان بیګا ټوله شپه خوب نه وو کړی. د ببر سر،سختو او کلکو لاسونو دې مساپر لکه چې د ماسپخین ډوډۍ یې نه وي خوړلي. لږ ساعت د کیناستو وروسته مې رحمان ته د دلاسې لپاره یو څو لفظونه وویل، رحمان هم په اطمنان سره جواب راکړو ، مونږ مرګ له پیدا شوي یو .

د پنځه واړو وژل شوو ځوانانو مړي د کرایې په بس کې د مومندو ایجنسۍ په امبار سېمه کې د اولۍ په نامه کلي ته لېږدول شوي دي. که موټر ټکر او یا خراب شوی نه وو، نو ټیک ۲۸ ساعته روسته به د ترهګرۍ څخه چور چور پښتونخوا د کراچۍ څخه رالیږل شویو د ۵ نورو زلمو بچو جنازو ته غېږ ورکړي وې.

د کراچۍ هم عجیبه ښار دی ، کله کله د یو تن په وژل کیدو درې ورځې تړل شوي وي او کله بیا د پنځه چنار چنار ځوانانو په راپریوتو یې ټنډه ښه ازاده وي ـ خېر دې ته به ددې ښار ځانګړی کلچر ووایو ـ انسانان خو یو شان انسانان وي خو دا به مونږ په سیاسي او غیرسیاسي تقسیم کړو.

په پښتون او غیرپښتون به یې وویشو ، خو زه به یقین سره وایم ، که دغه پنځه جنازې په یو ځایې اولۍ کلي ته رسیدلي وي نو د عثمان زړې مورکۍ ،د زاهد میرمنې ،د حیجاب خور،د فریدالله چنغلی او د ظاهر شاه وړو وړو او اوس اوس یتیمو شویو بچو به د خپلو مړو د کټونو په بازوګانو خلې لګولي وي او په ژړا او په سلګو کې به یې ویلي وي چې دا چا ؟ ولې ؟ په څه ؟ دوي خو خپلې مزدروۍ ته تلي و ـ دوی خپلې غریبۍ په مساپرۍ ته کولو مجبوره کړي وو ـ

اسمانه کړنګ وهه رالویږه
په ما قیامت دی چې په ټولو قیامت شینه