Дин ва ҷомеа. Гузориш, мусоҳиба, сӯҳбатҳои мизи гирд дар бораи муносибати давлат ва дин. Шарҳи фатво ва нукоти мазҳабӣ.
Ситора Назарова, аввалин маликаи ҳусни Тоҷикистон, мегӯяд, шояд замони эҳё кардани озмуни зебоӣ дар сатҳи миллӣ фаро расидааст.
Гуфторе аз печидатарин масъалаҳои дину мазҳаб бо содатарин баён ва бозтоби фарогири паҳлуҳои гуногуни масъалаҳо.
Раёсати оромгоҳҳо дар 5 қабристони пойтахт назорати шабонарӯзиро ба роҳ монда, аз сокинон хостааст, барои пешгирӣ аз дуздӣ, болои қабри наздиконашонро бо панҷараҳои қиматбаҳо маҳкам накунанд.
Як тоҷики муаззини яке аз масҷидҳои шаҳри Махачқалъаи Доғистонро дар ғайриқонунӣ нигаҳ доштани норинҷак ва маводи мухаддир айбдор мекунанд.
Аз ин ба баъд аз масҷидҳое, ки фаъолияти ғайрирасмӣ доштанд, на садои азон, балки суруд ба гӯш хоҳад расид. Мақомоти ноҳияи Ҷомӣ мегӯянд, 50 масҷидро ба маркази фарҳангӣ табдил додаанд.
Ёфтҳои бештар
