Кіраўнік Цэнтру стратэгічных і зьнешнепалітычных дасьледаваньняў Арсень Сівіцкі аналізуе, хто і для чаго прыдумаў апэрацыю «пераварот», выдзяляе тое адзінае, што можа прапанаваць Расея кіраўніку Беларусі, а таксама дае сваю, незвычайную, вэрсію, які ж дэкрэт рыхтуе Аляксандар Лукашэнка.
Палітычны аналітык Паўлюк Быкоўскі праводзіць паралелі паміж сёньняшняй Беларусьсю і «нармалізацыяй» у Чэхаславаччыне пасьля задушэньня «Праскай вясны» 1968-га, а таксама называе ўмовы, пры якіх Лукашэнка зноў можа стаць геапалітычна карысным Захаду
Культуроляг Юлія Чарняўская адказвае Віктару Марціновічу, ці існуе краіна, якую мы ведалі, разважае пра прычыны беларускага зла і дае сваю фармулёўку, чым людзі адрозьніваюцца ад жывёлаў
Пісьменьнік Віктар Марціновіч разважае пра беларускую ананімнасьць зла, абгрунтоўвае свае пэсымістычныя выказваньні і ацэнкі і заяўляе, што цяпер улада змагаецца не з апазыцыйнай культурай, а з культурай у прынцыпе.
Вадзім Мажэйка, аналітык Беларускага інстытуту стратэгічных дасьледаваньняў (BISS), заяўляе, што перамовы могуць адбыцца тады, калі страх перад будучыняй для многіх людзей ва ўладзе стане большым за страх перад Лукашэнкам, а таксама ацэньвае паводзіны Віктара Бабарыкі на судовым працэсе.
Старшы навуковы супрацоўнік цэнтру BEROC, эканаміст Зьміцер Крук адказвае на пытаньне, ці пачалі ўлады друкаваць грошы, расказвае, дзе і за якую цану Менск можа ўзяць новыя крэдыты, і тлумачыць, чаму прыватызацыя зараз ня можа прынесьці хуткага і значнага посьпеху
Палітоляг Юры Чавусаў адказвае на пытаньне, наколькі далёка можа пайсьці беларуская ўлада ў рэпрэсіях, і тлумачыць, чаму Беларусь стала на міжнародным узроўні краінай, у якой «рэзка ўзмацнілася тэрарыстычная пагроза».
Старшыня рабочай групы па распрацоўцы канстытуцыйнай рэформы Анатоль Лябедзька расказвае, як рыхтаваўся праект Канстытуцыі, адказвае на пытаньне, чаму ў праекце прапанаваныя дзьве дзяржаўныя мовы, і заяўляе, што ідэальным варыянтам быў бы рэфэрэндум па Канстытуцыі адначасова з выбарамі прэзыдэнта.
Эканаміст, супрацоўнік Беларускага эканамічнага дасьледча-адукацыйнага цэнтру (BEROC) Леў Львоўскі расказвае пра «жангляваньне трактарамі», аналізуе, ці пачнуць улады друкаваць грошы, і тлумачыць, што чакае беларускую эканоміку, калі яна абміне некалькі патэнцыйных крызісаў.
Беларускі палітоляг Павал Вусаў лічыць, што Расея хоча атрымаць і выціснуць з Лукашэнкі ўсё, што ёй патрэбна, цягам гэтага году, і тлумачыць, чаму ўлады не спыняюць рэпрэсіі супраць беларускага народу.
Рэдактар сайта «Наше мнение», палітоляг Валерыя Касьцюгова тлумачыць, чаму Лукашэнка на сустрэчы з Пуціным сам загаварыў пра «дарожныя мапы», разважае пра стратэгічныя мэты Масквы і заяўляе, што беларускія флягманы прамысловасьці ў Расеі нікому не патрэбныя.
Кіраўнік праекту Belarus security blog Андрэй Паротнікаў адказвае на пытаньні, наколькі далёка беларускі рэжым гатовы ісьці ў сваіх рэпрэсіях, разважае пра люмпэнізацыю сілавых структураў і канстатуе, што Лукашэнка лічыць сябе палітыкам эўрапейскага маштабу.
Палітоляг Сяргей Нікалюк аналізуе, навошта Лукашэнку патрэбны Ўсебеларускі народны сход, тлумачыць, куды і як зьнікае «масавы чалавек», і заяўляе, што беларуская рэвалюцыя аб’ектыўна будзе працягвацца да выкананьня сваёй галоўнай задачы.
Публіцыст Аляксандар Фядута разважае, што азначаюць новыя затрыманьні сярод банкіраў і прадпрымальнікаў, аналізуе, ці маюць сілавікі ўласныя палітычныя амбіцыі, і адказвае на пытаньне, на чыім баку будзе намэнклятура
Акадэмічны дырэктар Беларускага інстытуту стратэгічных дасьледаваньняў (BISS) Пётар Рудкоўскі адказвае на пытаньне, навошта ўладам патрэбны Ўсебеларускі народны сход, і разважае, ці будзе ўлада павялічваць рэпрэсіі, ці іхны пік ужо прайшоў.
Палітоляг Аркадзь Мошэс, дырэктар дасьледчых праграмаў Усходняга суседзтва і Расеі ў Фінскім інстытуце міжнародных дачыненьняў, адказвае на пытаньне, ці ўдалося Лукашэнку «прывязаць» да сябе Крэмль, і заяўляе, што ранейшая палітыка Захаду ў дачыненьні да Лукашэнкі стала безвыніковай і сьмешнай.
Рэдактар часопіса ARCHE Валер Булгакаў адказвае на пытаньне, навошта Лукашэнку патрэбен Усебеларускі сход; тлумачыць, чым не задаволеная Масква; і праводзіць паралелі паміж сёньняшняй Беларусьсю і Польшчай 1950-х.
Паэт і палітык, кандыдат у прэзыдэнты ў 2010 годзе Ўладзімер Някляеў нагадвае, што ніколі беларускія апанэнты Лукашэнкі не атрымлівалі дапамогі ад Масквы, і расказвае, чаму 16 жніўня не заклікаў людзей на Плошчы займаць дзяржаўныя ўстановы.
Кіраўнік праекту Belarus security blog Андрэй Паротнікаў аналізуе супярэчлівае стаўленьне Крамля да Аляксандра Лукашэнкі, заяўляе, што даволі хутка Лукашэнка пачне рабіць крокі ў бок Захаду, і прагназуе, як Масква скарыстае вучэньні «Захад-2021»
Былы кіраўнік Галоўнага дзяржаўна-прававога ўпраўленьня Адміністрацыі прэзыдэнта Аляксандар Пласкавіцкі лічыць, што Лукашэнка і сам ужо адчувае, што пераўтвараецца ў балбатлівага дзеда, і настойвае, што Крамлю не патрэбны ніякія перамены ў Беларусі.
Старшы навуковы супрацоўнік цэнтру BEROC, эканаміст Зьміцер Крук тлумачыць, чаму нулявы рост эканомікі сёлета — гэта будзе самы аптымістычны варыянт, прадказвае, дзе ўрад будзе шукаць грошы, і называе некалькі новых выклікаў для беларускай эканомікі.
Філёзаф з Расеі Максім Гаруноў разважае пра беларускую нацыянальную ідэю, адзначае, што ў беларускіх гарадах прысутнічае вялікі акцэнт на мадэрн і сучаснасьць, і заяўляе, што Лукашэнка мог быць дыктатарам толькі для такога народу, які не цікавіўся палітыкай.
Сяргей Барысаў і Юлія Юшкова-Барысава — аўтары кнігі «Понять Беларусь. Записки странствующих социологов». У інтэрвію для Свабоды Сяргей Барысаў заяўляе, што прадказваў тыя працэсы, якія захапілі Беларусь у 2020 годзе, і заяўляе, што ў Крамлі ня лічаць, што яны падтрымліваюць Лукашэнку.
Рэдактар сайта «Наше мнение» палітоляг Валерыя Касьцюгова тлумачыць, чаму Менск не ваюе за цану на газ і ня ўзгадвае пра «падатковы манэўр», і заяўляе, што калі раней прадметам нянавісьці народу быў толькі Лукашэнка, то цяпер беларусы пабачылі, што ўся дзяржава няправільна ўладкаваная.
Лідэр руху „За свабоду“ Юры Губарэвіч апавядае пра адносіны паміж “старой” і “новай” апазыцыяй і адказвае на пытаньне, як сёньня варта ставіцца да “канстытуцыйных” прапановаў улады
Дырэктар недзяржаўнага Беларускага інстытуту стратэгічных дасьледаваньняў Пётра Рудкоўскі аналізуе кардынальныя перамены, якія адбыліся за апошнія гады ў беларускім грамадзтве, заяўляе, што рэпрэсіі ўжо ня дзейнічаюць, і тлумачыць, чаму менавіта мірны пратэст найбольш плённы і эфэктыўны.
Беларускі палітычны экспэрт Ягор Лебядок аналізуе матывы і наступствы забароны беларусам выяжджаць з краіны, адказвае на пытаньне, хто можа стаяць за скандальнымі зьлівамі, а таксама ацэньвае настроі ў сілавых структурах.
Доктар палітычных навук, дырэктар інстытуту «Палітычная сфэра» Андрэй Казакевіч заяўляе, што ў Крамлі хацелі б, каб Беларусь перастала быць праблемай, і лічыць, што беларускі крызіс не павінен скончыцца геапалітычным процістаяньнем Захаду і Ўсходу.
Пісьменьнік Андрэй Жвалеўскі, які кожны вечар у фэйсбуку падводзіць вынікі пратэставага дня ў Беларусі, заяўляе, што страху, што «ўсё закончыцца», даўно ўжо няма, і тлумачыць, на чым грунтуецца ягоны гістарычны аптымізм
Арсень Сівіцкі аналізуе стаўкі Захаду і Крамля ў беларускім канфлікце, лічыць, што неўзабаве мы будзем назіраць новую фазу беларуска-расейскай канфрантацыі, і заяўляе, што хуткі сацыяльна-эканамічны крызіс можа вельмі сур’ёзна зьмяніць кантэкст пратэстаў і радыкалізаваць ягоных удзельнікаў.
Эканаміст Зьміцер Крук апісвае некалькі сцэнароў разьвіцьця эканамічнай сытуацыі ў Беларусі, прадказвае, на чым улады паспрабуюць эканоміць, і заяўляе, што зьніжэньне даходаў насельніцтва можа скласьці да 10 працэнтаў.
Расейскі публіцыст Леанід Радзіхоўскі ставіць пад сумнеў тактыку мірных пратэстаў, заяўляе, што Лукашэнка ня пойдзе ні на якую канстытуцыйную рэформу, і тлумачыць, чаму Пуцін не паслухаецца Макрона і Мэркель
Украінскі палітоляг Яўген Магда ў інтэрвію Свабодзе заявіў, што пасьля апошніх беларускіх падзеяў Аляксандра Лукашэнку ва Ўкраіне ўсур’ёз успрымаць ня будуць, і адказаў на пытаньне, ці будзе Кіеў дапамагаць беларускай апазыцыі.
Палітоляг Аркадзь Мошэс тлумачыць, калі і чаму Крэмль вырашыў адназначна стаць на бок Лукашэнкі, абвінавачвае Захад у памылковай «палітыцы ўсьмешак» і аналізуе, чым можа скончыцца патэнцыйны кансэнсус паміж Захадам і Расеяй што да беларускай сытуацыі.
Cябра Каардынацыйнай рады рэжысэр і драматург Андрэй Курэйчык лічыць абсурднымі абвінавачваньне ў «захопе ўлады», паводле якога была заведзеная крымінальная справа ў дачыненьні да рады.
Дыплямат Валер Кавалеўскі, які ў свой час працаваў у амбасадзе Беларусі ў ЗША, пасьля выбараў 2010 году зьехаў у ЗША з палітычных прычынаў, цяпер працуе там у міжнароднай арганізацыі. І інтэрвію Свабодзе Валер аналізуе рэакцыю сьвету на падзеі ў Беларусі.
Тэлевядучая Кацярына Пытлева, якая звольнілася на знак пратэсту напярэдадні выбараў, расказвае пра ўдзельнікаў штодзённых акцый пратэсту ля БТ, мультымэдыйную онлайн-плятформу, якую ствараюць былыя супрацоўнікі дзяржаўных СМІ і пра атрыманыя пагрозы.
Былы кіраўнік Галоўнага дзяржаўна-прававога ўпраўленьня Адміністрацыі прэзыдэнта Аляксандар Пласкавіцкі не чакаў, што беларускі народ будзе здольны настолькі хутка і энэргічна ўскіпець.
Палітычны аглядальнік Паўлюк Быкоўскі аналізуе, якім адрасатам было накіраванае пасланьне Аляксандра Лукашэнкі, адзначае, што асабліва абурыла дзейнага кіраўніка дзяржавы, і зьвяртае ўвагу на словы пра «няўдзячнае маладое пакаленьне».
Былая тэле- і радыё вядоўца, блогерка, адміністратарка суполкі ў Фэйсбуку «Хопіць баяцца!» Тацяна Мартынава тлумачыць вымушаны ад'езд зь Беларусі пагрозай арышту.
Стваральнік і кіраўнік Беларускага свабоднага тэатру Мікалай Халезін кажа пра магчымасьць пераменаў у Беларусі, жаночы твар выбарчай кампаніі і беспэрспэктыўную спрэчку «выбары ці байкот».
Расейскі апазыцыйны палітык Уладзімір Мілоў не выключае драматычнага разьвіцьця падзей у Беларусі, мяркуе, што для Пуціна лепшы Лукашэнка, чым зьмена ўлады праз народны пратэст, і называе Сьвятлану Ціханоўскую, Марыю Калесьнікаву і Вераніку Цапкалу «будучыняй Беларусі».
Тэле- і радыёвядоўцу Кацю Пытлеву зьнялі з эфіру на БТ пасьля паста ў Фэйсбуку пра «поўны гамон» у Беларусі, калі яна абурылася затрыманьнем удзельнікаў мірных пратэстаў у Менску. Журналістка расказала Свабодзе пра «два лягеры» на БТ, невысокія заробкі, «партызаншчыну» і падтрымку аб'яднанага штабу.
Марыя Калесьнікава, прадстаўніца аб’яднанага штабу альтэрнатыўнай кандыдаткі Сьвятланы Ціханоўскай, — пра сямʼю, беларускую мову, фэмінізм, парады Сьвятланы Алексіевіч, сумесны шопінг, як ствараліся галоўныя лёзунгі кампаніі і чым рызыкуюць усе яе ўдзельнікі.
Вольга Кавалькова, якая цяпер уваходзіць у аб’яднаны штаб кандыдата ў прэзыдэнты Сьвятланы Ціханоўскай, расказвае, чым займаецца ў камандзе, адказвае на пытаньне, як Ціханоўская рэагуе на заўвагі, і заяўляе, што задача штаба — «максымальна раскрыць Сьвятлану».
Эканаміст Яраслаў Раманчук прагназуе, наколькі ўпадзе беларуская эканоміка сёлета і які будзе курс даляра і параўноўвае ўрад Румаса і новы ўрад Галоўчанкі
Андрэй Паротнікаў канстатуе, што ўлада спрабуе ўцягнуць войска ў палітычныя працэсы, і аналізуе дзеяньні міліцыі падчас разгонаў апошніх акцыяў пратэсту.
Блогер Эдуард Пальчыс лічыць, што пратэсты ператвараюцца з карга-культу ў канкрэтны інструмэнт, і заяўляе, што цяпер з уладай «няма пра што гаварыць».
«Калі ўлада ўваходзіць у сур’ёзны эмацыйны клінч з кімсьці, то небясьпека і трагедыя ў тым, што, калі ты ў эмацыйным стане, у цябе адключаюцца шмат якія іншыя функцыі».
Палітычны экспэрт Ягор Лебядок адказвае на пытаньне, чаму ўлады пайшлі на сілавы варыянт, называе галоўную рызыку для Менску і заяўляе, што кожная выбарчая кампанія Лукашэнкі — гэта фільм жахаў пад назвай «Яны».
Загрузіць яшчэ
