Не гуляйце з рэжымам у «выбары», бо можаце засмуціцца
Гэта хлусьня, што кампанія 2012 году праходзіць у такой жа атмасфэры і з такімі ж магчымасьцямі, як папярэднія прэзыдэнцкія і палатавыя «выбары». Насамрэч, умовы правядзеньня «выбараў» значна пагоршыліся. Варта заўважыць, што «адсеў» няўгодных кандыдатаў, у адрозьненьне ад папярэдніх часоў, пачаўся задоўга да правядзеньня кампаніі.
Некаторыя апазыцыянэры толькі пасьля іх асабістай нярэгістрацыі пачалі заўважаць, што «ўлада не ідзе на гульню ў дэмакратыю». Бачыце, якая нечаканасьць! Зьдзіўляе «курыная сьлепата» апазыцыянэраў-удзельнікаў і апазыцыйных СМІ, якія нібыта «не заўважылі», што адсеў найбольш небясьпечных кандыдатаў пачаўся задоўга да рэгістрацыі кандыдатаў на палатавыя крэслы. Севярынец і Дашкевіч, Статкевіч ды іншыя былыя кандыдаты ў прэзыдэнты, многія сябры іх каманд пазбаўленыя нават магчымасьці вылучацца. Ці пры «гульнях у дэмакратыю» гэтая акалічнасьць не бралася ў разьлік?
З боку апазыцыі за апошнія месяцы шмат сказана пра фальсыфікацыі, пра адсутнасьць у Беларусі выбараў, прагучала шмат аргумэнтаў супраць удзелу ў галасаваньні.
Але 20 гадоў існаваньня рэжыму пераканаўча пацьвярджаюць яшчэ адзін тэзіс: ніхто ня можа так скампрамэтаваць дзейную ўладу, як самі ж прадстаўнікі гэтага рэжыму.
Для прыкладу, прывяду прамую выпіску з рашэньня акруговай выбарчай камісіі Шабаноўскай выбарчай акругі № 91.
«Праверыўшы адпаведнасьць парадку вылучэньня Казлоўскага Паўла Паўлавіча кандыдатам у дэпутаты Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь, ... кіруючыся часткай сёмай артыкула 68 Выбарчага кодэкса Рэспублікі Беларусь, акруговая выбарчая камісія вырашыла: адмовіць Кавальковай Вользе Аляксандраўне ў рэгістрацыі кандыдатам у дэпутаты палаты прадстаўнікоў па Шабаноўскай выбарчай акрузе № 91».
У дадзеным выпадку, стары савецкі тэзіс «улада добрая, але асобныя недахопы на месцах маюцца» мог бы спрацаваць, калі б не другі дакумэнт, «створаны» гэтай жа камісіяй.
Другі «твор» беларускай выбарчай кампаніі — надрукаваныя бюлетэні для галасаваньня з прозьвішчамі кандыдатаў.
Да афіцыйнай адмовы ў рэгістрацыі кандыдатам ад апазыцыі стосы надрукаваных бюлетэняў ужо знаходзіліся ў памяшканьні выбарчай камісіі. (Пры тым, што па законе, ёсьць 3 дні для абскарджаньня рашэньняў акруговых камісій!)
Якія б заявы цяпер не рабілі з гэтай нагоды Лазавік і Ярмошына, лічыць, што выбарчая камісія ў гэтай справе дзейнічала самастойна, было б проста сьмешным.
Ня трэба быць празорцам, каб вызначыць, што ў палату прадстаўнікоў ад 91-й акругі патрапіць Нехайчык Аксана Ўладзіміраўна, старшыня Завадзкой раённай арганізацыі аб'яднаньня «Белая Русь». Патрапіць гэтак жа непазьбежна і так жа «законна», як трапіла яе прозьвішча ў бюлетэнь для галасаваньня.
Дык зь якой нагоды «засмучаюцца» вылучэнцы ад апазыцыі, што меліся ісьці «да канца»? З той, што замест іх прозьвішча ў бюлетэнях засталіся прозьвішчы такіх, як Нехайчык? З той, што іх падманулі, ці з той, што яны дарэмна пераконвалі людзей, што ў Беларусі магчыма быць абраным, а не прызначаным?
Да 23 жніўня ўдзельнікі лямантавалі: «Толькі не крытыкуйце нас! Мы ж таксама апазыцыя. Мы ўсе за адно змагаемся!»
Зьвяртаюся зараз да ўсіх вылучэнцаў, што называюць сябе апазыцыянэрамі: хопіць рабіць мабілізацыю беларусаў на выбары! Перастаньце быць саўдзельнікамі ў спэктаклі рэжыму!
Далучайцеся да кампаніі байкоту!
А калі не, то не лямантуйце пасьля 23 верасьня аб тым, што з вамі не жадаюць супольна працаваць іншыя палітычныя арганізацыі, што актыўныя карыстальнікі інтэрнэту вас ня любяць, а беларускі народ не падтрымлівае.
Апошнім часам з асяродзьдзя беларускіх апазыцыянэраў-удзельнікаў чуецца ўсё болей выказваньняў аб тым, што і іх дзеяньні не пярэчаць стратэгіі байкоту. Маўляў, “мы ж таксама, магчыма, здымаемся”.
Па вызначэньні, байкот выбараў — адмова ад галасаваньня на выбарах. Cуправаджаецца агітацыяй на карысьць байкоту, заклікам да выбаршчыкаў ня ўдзельнічаць у галасаваньні.
Усе тыя палітычныя дзеячы, што бяруць удзел у кампаніі і не заклікаюць грамадзян краіны да адмовы ад галасаваньня, — фактычна праводзяць кампанію мабілізацыі. Іх дзеяньні наўпрост пярэчаць мэтам байкоту. “Удзельнікі” дапамагаюць рэжыму мабілізаваць электарат на “выбары”. Ня так істотна, ці будуць пасьля такія кандыдаты здымацца, частку працы ў дапамогу ўладам яны зробяць — забясьпечаць яўку. Мяркуючы па колькасьці апазыцыянэраў, што ўключылі ў выбарчыя камісіі, з “падлікам” галасоў Ярмошына пакуль справіцца сама.
Асноўны аргумэнт “удзельнікаў”: “ мы працуем з выбаршчыкамі, новымі электаральнымі групамі, нашая мэта — падтрымка насельніцтва нашых кандыдатур і праграм”. Варта нагадаць, што мэта любой палітычнай сілы — ня проста дасягненьне электаральнай падтрымкі, а прыход да ўлады. Падтрымка большасьці насельніцтва — толькі прамежкавая задача дзеля дасягненьня гэтай мэты. Бо, як вядома, электаральную падтрымку можна выкарыстоўваць з рознымі мэтамі, у тым ліку з мэтай захаваньня кіроўнага рэжыму (па прыкладзе расейскага “апазыцыянэра” Жырыноўскага і інш.).
За апошнія некалькі год для многіх дэмакратычных арганізацый зьявілася новая мэтавая група — улада. Ад лабізму інтарэсаў гэтай мэтавай групы на Захадзе да прадстаўленьня яе інтарэсаў у Беларусі. Гэта выбар асобных апазыцыйных палітыкаў і асобных апазыцыйных арганізацый. Сапраўды, кожная палітычная сіла абірае сваю мэтавую групу, інтарэсы якой імкнецца прадстаўляць, прыхільнасьць якой імкнецца заваяваць. Права кожнага палітыка і кожнай палітычнай арганізацыі рабіць свой выбар. Але пры гэтым трэба памятаць, што адначасова атрымаць падтрымку некаторых мэтавых груп немагчыма. Немагчыма адначасова прадстаўляць інтарэсы ўлады і інтарэсы тых грамадзянаў, якія выступаюць супраць дзейнай улады. У гэтай выбарчай кампаніі патрэбы ўлады відавочныя — даказаць, што выбары ў Беларусі ёсьць, што ў парлямэнт можна абрацца, дамагчыся хаця б частковага прызнаньня Палаты прадстаўнікоў.
Абслугоўваць гэтыя патрэбы ўлады ці не — менавіта гэта ёсьць сутнасным падзелам палітычных сіл у Беларусі.
У чэрвені 2012 году толькі дзьве арганізацыі з кааліцыі “шасьці” заявілі аб тым, што выбары можна лічыць несвабоднымі і недэмакратычнымі. Верасень 2012 канчаткова зробіць відавочным, які шлях абрала тая ці іншая апазыцыйная арганізацыя.
