Пасьля двух хлопцаў нарадзілася ў нас дачка. Наша кветачка, наша зорачка, наша золатка — надзвычайная дзяўчынка! А як яна туліцца і абдымае! Ніхто ня ўмее так чула і так лагодна...
Ладнае мае гадавацца ў ладным, і мы клапоцімся, каб наша малянё было аточана прыгожым і стылёвым. Жонка дбае пра гардэроб, шукаем цікавыя, разьвіваючыя, абавязкова прывабныя і густоўныя цацкі.
Дарынка патрабуе асаблівага стаўленьня да сябе. Ад нас яна чакае нечага асаблівага, нечага ўзьнёслага.
Пакуль прыбіралі ў хаце — пакінулі нашу каралеўну на братоў. Сядаем празь якія дзьве гадзіны есьці, а наша ласачка ўжо ўмее класьці ногі на стол і плюе ў кубак...
Ігар Кузьмініч
Шаноўныя чытачы, у гэтай рубрыцы кожны з вас можа апублікаваць свой тэкст, калі запрапануе цікавую тэму і ўкладзецца ў 100 словаў. Прысылайце свае прапановы на адрас svaboda@rferl.org
