Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Аналітыкі пра Кіргізстан: ніякай рэвалюцыі ня было і няма


У публікацыі часапіса Foreign Policy, прысьвечанай кіргіскім падзеям палітычныя аналітыкі раяць журналістам не трапляць у старыя пасткі і не называць ператасоўкі ўраду ў Кіргізстане “рэвалюцыямі”.

Пол Куін-Джадж, налітык Міжнароднай Крызіснай Групы, няўрадавай арганізацыі, якая базуецца ў Бішкеку, параіў не разглядаць апошнія падзеі ў Кіргізстане як нейкую “каляровую рэвалюцыю”.

Мы маем справу не з рэвалюцыяй, і калі ў бліжэйшыя пару дзён нехта пачынае называць гэта рэвалюцыяй, мы мусім рашуча гэта абвергнуць, - сказаў ён. - Хваляваньні былі спантанныя і неарганізаваныя, і гэта вельмі дрэнная навіна”.

Замежныя аглядальнікі ўжо аднойчы трапілі ў гэтую пастку, зазначыў Куін-Джадж, які ў 1996-2006 гадох кіраваў маскоўскім бюро тыднёвіка Time. “Цюльпанавая рэвалюцыя” таксама не была ніякай рэвалюцыяй. Гэтак яе назвалі мы, журналісты, або дазволілі нашым рэдактарам назваць яе так, і адтуль пайшло гэтае выкрыўленьне гісторыі”.

“Гэта было даволі спрытная і добра ўзгодненая неканстытуцыйная ператасоўка ўраду, пры якой колішнія ключавыя ўрадоўцы выцесьнілі цяперашніх”.

Куін-Джадж кажа, што незадаволенасьць урадам Бакіева, якая прывяла да апошніх падзеяў, расла тыднямі і была выкліканая ня столькі палітычнымі рэпрэсіямі, колькі штодзённымі пабытовымі праблемамі.

“Некалькі тыдняў таму ўлады нечакана павысілі цэны на газ, ваду і электрычнасьць”, - сказаў ён. - “І гэта сталася літаральна апошняй кропляй для насельніцтва, якое наагул палітыкай не цікавіцца і паслухмяна прымае ўсё, што паходзіць ад уладаў”.

“Гэта пэўным чынам крышталізавала гнеў народу, які зьбіраўся гадамі пад уплывам падозраньняў, што ўлады сфальсыфікавалі выбары і раскрадаюць краіну. І гэтак дробныя будзённыя праблемы, нашкталт павышэньня цэнаў на камунальныя паслугі, якія не цікавяць замежных карэспандэнтаў, канчаткова пераканалі людзей”.

З ростам незадаволенасьці ўрад Бакіева перайшоў да рэпрэсіяў, узмацненьня кантролю над СМІ і палітычнай апазыцыяй. Былы апазыцыйны лідэр Эдзіл Байсалаў, які зьбіраецца вярнуцца ў Кіргізстан з эміграцыі, пасьля сустрэчы з прадстаўнікамі ўраду ЗША ў Вашынгтоне абурыўся тым, што Злучаныя Штаты ніколі не выказваліся наконт гэтай сытуацыі.

Як можа адміністрацыя Абамы і Дзярждэпартамэнт растлумачыць чаму яны маўчалі гэтыя тры месяцы?” - кажа ён. - “Мы бачылі, як закрываюць тэле- і радыёканалы. Мы бачылі, як закрываюць газэты. Мы бачылі, як разганяюцца дэманстрацыі. І мы не пачулі ні слова ад амэрыканцаў, нават на ўзроўні амбасады. Злучаныя Штаты ня могуць сьцьвярджаць, што яны ня ведалі. Бо закрылі нават іх радыёстанцыю “Радыё Свабода”! У Кіргізстане шмат людзей былі шчырымі сябрамі ЗША, і цяпер яны адчуваюць сябе пакінутымі ў бядзе. Яны адчуваюць, што ЗША на баку Бакіева”.

Паводле Эрыкі Марат, спэцыяліста па кіргіскіх справах у Вашынгтоне, адной з прычынаў маўчаньня амэрыканскай адміністрацыі можа быць знаходжаньне на лётнічшы Манас амэрыканскай авіябазы, важнага транзытнага пункту ў апэрацыях у Афганістане. “Магчыма, на неафіцыйным узроўні адчуваецца, што амэрыканская база – больш важная за дэмакратыю ў Кіргізстане”, - зазначае яна. “І цяпер, хто б ні прыйшоў да ўлады, Злучаныя Штаты мусяць больш выразна абазначыць сваю пазыцыю. Калі амэрыканцы маўчаць, выглядае нібыта яны абараняюць рэжым”.

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG