شماری از زنان در پاکستان پیش از برگزاری نشست دوحه در پایتخت قطر در مورد وضعیت افغانستان اعتراض کردند.
"دوسال پیش خوبتر بود، در کنار اینکه خرچ خانه خود را بدست می آوردیم می توانستیم خانم‌های دیگر زیر کار بگیریم به آنان هم کمک کنیم که آنها در ساخت این زیور آلات به ما کمک کنند ما می توانستیم به آنان معاش بدهیم."
نامۀ سرگشاده‌ای که شماری از فعالان مدنی، فعالان حقوق بشر و اعضای جنبش‌های اعتراضی زنان به سازمان ملل متحد نوشته اند، بر عدم رسمیت شناختن طالبان و در نظر داشتن حقوق بشری افغان‌ها به ویژه زنان تاکید کرده است.
عارفه پروانی، ورزشکار معلول رشتۀ وزنه‌برداری و ولچر بسکتبال که بیش از یک سال است در کانادا زندگی می‌کند.
امینه محمد معاون سرمنشی سازمان ملل متحد می‌گوید، آنان برای تضمین حقوق زنان و دختران در افغانستان، با هم کار می‌کنند.
ثریا یکی از زنانی است که پیش از این در یکی از سازمان‌های غیردولتی که نمی‌خواهد نامش در گزارش ذکر شود کار می‌کرد و اکنون بیکار شده است.
"می‌خواهم دوباره به کارم بروم این بسیار به من سخت است منحیث خانمی که قبلاً کار کردیم و فعلاً اجازۀ رفتن به کار را ندارم."
بیشتر "لود" شود
