Күлкү кербени

Бир жолу алатоолук эки жазуучу "азилди аӊдагандардын кычуусун кандыргандай бир такмаза кепти ким чыгарган?" деген суроого жооп таба албай, жакалаша кете жаздашат да, айтылуу сатирик Мукамбеткалый Турсуналиевге кайрылышат.

- Муну Мидин Алыбаев эле чыгарган! – дейт бири.

- Койсоӊчу, Райкан Шүкүрбековдун эле стили көрүнүп турбайбы! – беркиси ага көнбөйт.

- Эмесе акыбал мындай, - деп тигилерди Мукамбеткалый элдештирет, - бул анекдотту сага Мидикем айткан, сага болсо Ыракеӊ айтып берген. Аптору болсо - эл.

Бир күнү Кыргызстандын президенти Жогорку Кеңешке (ЖК) шайлангандардын арасынан бир партиянын “лөгүнө” өкмөттүк ынтымак (коалиция) түзүү сунушу менен кайрылат.

Анан ал башка эки партия төбөлүнө келет.

Саат басып, ары-кетип, бери кетип, “бартпел” бөлүшө албай эл өкүлдөрүнүн эстери оойт.

Акыры бири айтат:

- Ата-бабанын жолун эстейли. Тээ бир кезде ар уруунун өзүнчө тотеми (табынган жаныбары) болгон. Ар партиянын өзүнүн символу катары бир жандык тандалышы керек болуп турат. АКШда деле пил менен узун кулакты (кыргыз, адатта, “эшек” сөзүн ушинтип тергеп койот) символ кылган партиялар бар эмеспи. Ошондон кийин ынтымагыбыз артаар, - дейт бир билерманы.

- Болуптур. Анда ким бизге тотем үчүн жаныбарды сунуштайт? Арабызда этнографтар барбы?

- Ушул Феликс Кулов оппозицияга өтчүдөй болуп турат. Аксакал болуп, аркы-беркини көрүп, кыйла калыс болуп калбадыбы, ошо кишиден сурайлы, - деп бири айтып, анан “Ар намыс” партиясынын башчысы Феликеңе кайрылышат.

Анын жообу:

- Крылов атабыздын жомогун мектепте окуп калган жайым бар эле. Силер Чаян, Жаян балык, Ак Куу болуп алгыла.

- О, кудай! Ак Шумкар ЖКга өтпөгөнү жакшы болгон турбайбы, - дептир өзүн Ак Куу элестетип кеткен бири.

(TCh)

* * * * *