« …агар омадани ҳукумати «Толибон» дар Афғонистон «дастовардҳои 20 соли охир»-ро аз байн бурда бошад, дар Тоҷикистон бологирии тафаккури ифротгароӣ дар ҷомеа метавонад дастовардҳои 100 соли охирро зери хатар гузорад.»
Ҳайвоноти бесоҳиб дар кӯчаҳои Тоҷикистон сокинонро ба ду қисм, ҳомиён ва онҳое, ки ҳайвонотро паҳнкунандагони беморӣ мешуморанд, ҷудо кардааст.
Чаро Гулбиддин Зиёбеков кушта шуд? Ҳатто агар ӯ мусаллаҳ буда бошад, чаро ӯро бо роҳи захмӣ кардани пой ё дасташ (ки дар сурати изтирорӣ дар кишварҳои қонунмеҳвар ва мутамаддин истифода мебаранд) боздошт накарданд?
Ҳамеша мухотаби ман одамоне будаанд, ки бароям бениҳоят азизанд. Лек ин бор мухотабам фақат туӣ! Ҳарфи диламро дигар танҳо ту мефаҳмӣ.
То кай қарор аст Тоҷикистони ману туро бо кишварҳои ҷангзада бо кишварҳои зери хатти фақр ё кишварҳое бо низоми диктатурии мутлақ муқоиса кунанд? Ва моро маҷбур ба он созанд, ки шукронаи беҳтар будани ҳоламон нисбат бо онҳоро кунем?
Таҳаввулоти ахири Афғонистон, яъне ба қудрат расидани гурӯҳи ифротгарои «Толибон» ва пасларзаҳои он, бар муҳити умумии минтақа ва вазъияту сиёсати ҳар кишвари ҷудогонаи он таъсири амиқи худро гузоштааст, ки ҷанбаҳои сиёсӣ, амниятӣ, иқтисодӣ, фарҳангӣ, инсонӣ ва ғайраро дар бар мегирад.
"Ман на танҳо ҷонибдори бозгашт ба алифбои форсӣ ҳастам, балки бар ин назарам, ки забони мо бидуни бозгашт ба алифбои форсӣ, ки дар ҳазору дувист сол қолаби муносибе барои ин забон будааст, ояндаи дурахшон, балки ояндаи рӯшан ҳам нахоҳад дошт."
Имрӯзҳо аҳли олам, аз ҷумла тоҷикон, бо ташвишу изтироб ба Афғонистони ҳамсоя менигаранд, ки чӣ хел як гуруҳи тундрав дар замони кӯтоҳ минтақаҳои ин кишварро (ба истиснои Панҷшер) ба тасарруфи худ даровард ва пайомадаш чӣ хоҳад буд.
Ёфтҳои бештар
