Пирӯзии бисёр осони "Толибон" бар низоми сиёсии ҳоким дар Афғонистон, ки дунёро шигифтзада кард, оғози фасли нав на танҳо барои ин кишвар, балки барои Ховари Миёна, Осиёи Миёна, Қафқоз ва шимоли Африқо аст.
Суқути Кобул ва пирӯзии Толибон дар Афғонистон чашмҳоро сӯйи Тоҷикистон кард, ки ба фарқ аз ҳамсоягонаш дар Осиёи Марказӣ ва шариконаш дар қаламрави пасошӯравӣ ягона кишварест, ки то ҳол бо Толибон гуфтушуниде анҷом надодааст.
Як ҳамватанамонро мешиносам, ки ҳар гоҳ ба таърифи корҳояш пардозад, суханро ин гуна оғоз мекунад: "Ба даргоҳи Худо миннат нашавад" ва ба миннат кардан идома медиҳад.
Тавре мушоҳидаву суҳбат бо мутахассисон нишон медиҳад, "бепарвоии сартосарӣ” ва “таваккал ба Худо" намегузорад, ки мубориза бо паҳншавии бемории COVID-19 дар Тоҷикистон ҷиддӣ ба роҳ монда шавад. Т
Муаллиф муносибати ҷадидҳоро ба Ислом ба баррасӣ гирифтааст. Ҷолиб аст, ки ӯ дар бисёр маврид байни андешаи ҷадидон ва салафиҳои имрӯза монандиҳоеро дида ва сабаби онро шарҳ додааст.
Чанд сол пеш, вақте ба ҳамкори афғонам хиёбонҳои васеъ, биноҳои зебои вазорату донишгоҳҳо, театрҳои шаҳр ва маҳаллаҳои калону ботартибро нишон медодам, ӯ қариб ҳамеша як нидо мекард: "Ҳо, урусо инҷо хуб кор кардаанд".
Дар ҳоле ки мақомот хомӯшанд ва ё бо баёнияҳои расмии бешарҳ иктифо мекунанд, бахши тоҷикии Фейсбук пур аз изҳороти эҳсосист. Ҳама ба шӯр омадаанду якдигарро гунаҳкор мекунанд.
Дар давраи Шӯравӣ ҷунбиши Ҷадидияро ҳамчун як ҳаракати буржуазӣ, зиддиинқилобӣ, зиддисоветӣ, пантуркистӣ ва миллатгароӣ мавриди тамасхур қарор доданд.
Аслан, тасвиби қонуни “Масъулияти падару модар дар тарбияи фарзандон” хилофи мантиқ ва ақли солим аст, чунки нахуствазифаи волидон, ки аз табиати инсонӣ бармеояд, тарбияи фарзанд аст.
Ёфтҳои бештар
