شماری از زنان افغان در جرمنی در اعتراض به اقدامات اخیر طالبان در برابر افغانها به خصوص زنان و دختران در افغانستان٬ دست به اعتصاب غذایی زدند.
این فعالان مدنی و حقوق بشر٬ روز جمعه «۱۰ سنبله ۱۴۰۲» با برپا کردن خیمه تحصن در شهر کلن جرمنی میگویند که هدفشان از این اعتراض به رسمیتشناسی آپارتاید جنسیتی (تعبیض جنسی) در برابر زنان در افغانستان است.
بهگفتهٔ این زنان، اعتصاب آنها که بیشتر از ۱۰ زن در آن شرکت کرده اند، الی تاریخ ۱۲ام ماه سپمتبر ادامه خواهد داشت.
تنما زریاب پریانی فعال حقوق زنان به رادیو آزادی میگوید، بیش از دو سال است که مردم مورد اسارت و خشونت قرار دارند و هدف آنها از این تحصن، پایان دادن به آن است.
طالبان این ادعاهای را همواره را رد کرده اند.
خانم پریانی به رادیو آزادی گفت:
"ما صدها برنامه مختلف و اعتراضات گوناگون در داخل و بیرون از افغانستان داشتیم، تا اینکه این خشونتها خاتمه پیدا کند، نتیجهٔ نداشته تا امروز، مهمترین خواست ما که به آن تأکید داریم، آپارتاید جنسیتی است که در افغانستان تا امروز ادامه داشته به رسمیت شناخته شود."
رهایی همه زندانیان سیاسی در افغانستان و وضع تحریمهای بیشتر بر مقامهای طالبان از خواستههای دیگر این تحصن کنندهگان است.
فاطمه زهرا احمد از دیگر تحصن کنندگان به رادیو آزادی گفت: "در این تحصن میخواهیم که زندانیهای سیاسی در افغانستان آزاد شوند و حمایتهای مالی از سوی کشورها به طالبان متوقف شود و سفرهای طالبان به کشورهای دیگر متوقف شود، زیرا بیشتر شان در لیست سیاه قرار دارند."
ایالات متحده امریکا، بزرگترین کمک کننده مالی به افغانستان٬ همواره تأکید کرده است که کمکهای که به افغانستان فرستاده میشود بدست طالبان قرار نمیگیرند و هزینه کمکهای بشری به مردم افغانستان میشوند.
این زنان معترض در حالی به رسمیتشناسی آپارتاید جنسیتی (تعبیض جنسیتی) از سوی طالبان را مطرح میکنند که پیش از این، ریچارد بنت گزارشگر ویژۀ سازمان ملل متحد برای حقوق بشر افغانستان، در ۱۹ جون از جهان خواسته بود که "آپارتاید جنسیتی" در افغانستان را بهعنوان یک "جنایت بینالمللی" به رسمیت بشناسد و طالبان را بخاطر ایجاد محدودیتها بر زنان حسابده قرار دهد.
سیما باهوس رئیس اجرایی بخش زنان سازمان ملل متحد نیز پیش ازین رویکرد طالبان در برابر زنان افغان را تعبیض جنسیتی نامیده است.
اما با آنهم حکومت طالبان با رد این همه ادعاها، همواره مدعی شده است که حقوق مردم افغانستان مطابق به چهارچوب شرعیت اسلام رعایت شده، وضع محدودیتهای شان بر زنان را مسئلهٔ داخلی افغانستان دانسته اند و از جهان خواسته که در این مورد مداخله نکند.
طالبان در دو سال حاکمیت، زنان و دختران افغانستان را از تحصیل و کار منع کرده اند. در همین حال زنان اجازه ندارند به پارکهای تفریحی، ورزشگاهها و حمامهای عمومی زنانه بروند و یا مسیرهای طولانی را تنها سفر کنند.
به تازگی زنان از کار در آریشگاهها و رفتن به پارک ملی بند امیر نیز منع شدهاند که این ممنوعیت واکنشهای گستردهٔ را به همراه داشت.
اما با آنهم طالبان هیچ تغییری در سیاستشان ایجاد نکرده و محدودیتها در برابر زنان روز به روز بیشتر میشود.