طالبان بازار زنانهٔ پارک مکروریان اول را مسدود کردند

شماری از زنان در کابل می‌گویند، حکومت طالبان در ادامۀ محدودیت‌هایش بخش زنانۀ پارک تفریحی مکرویان اول را هم به روی آنان بسته است.

به گفتۀ آنان، در این پارک هیچ مردی حضور نمی‌یافت و افزون بر خریداران، همه فروشندگان مواد خوراکی و غیرخوراکی این پارک زنان بودند.

هوگی امیل، نویسنده و باشندۀ مکرویان اول شهر کابل می‌گوید، از روزی که طالبان پارک مخصوص زنان را در منطقۀ آنان بسته اند، زنان جایی برای فروش تولیدات‌شان ندارند.

امیل به رادیو آزادی گفت، حقوقی را که اسلام به زنان داده از زنان افغان گرفته شده و این برایشان قابل قبول نیست.

او می‌گوید، هروقت که تحت فشار روحی قرار می‌گرفت به این پارک می‌رفت، اما به گفتۀ او، طالبان اکنون او را از این فضا هم محروم کرده اند:

"یک پارک زیبا برابر با معیارها بود، کانتین داشت، زنان در آن آشک، سمبوسه و این گونه خوراکی‌ها آماده می‌کردند، زنان تندور جور کرده بودند، نان‌های خوب در آن پخته می‌کردند، ما آنجا خود را آفتاب می‌دادیم، ورزش می‌کردیم، خوراکی‌هایی که توسط زنان تهیه می‌شد را می‌گرفتیم، زنان از این بلاک‌ها می‌آمدند و اینطوری یک فضای خوشی را می‌ساختند که حد نداشت، اما اکنون همه راه‌ها بسته شده است."

این اقدام حکومت طالبان بعد از آن است که پیش از این رفتن زنان و دختران به پارک‌ها و اماکن تفریحی هم منع کرده بودند و در تازه‌ترین مورد رفتن آنان به پارک ملی بند امیر را هم منع کردند.

نرگس که به گفتۀ خودش دچار مشکل روانی است، می‌گوید، تنها محل راز و نیاز با دوستانش پارک مکرویان اول بود:

"آنجا رازهای تولید شدۀ دل ما را شریک می‌کردیم، پارک جای آرزوهای ما بود، اکنون می‌روم اما کسی راه‌ام نمی‌دهد، بسیار خفه می‌شوم، می‌خواهم تمام پارک‌های افغانستان باز شود دل من هم همانند همه تنگ است."

یک آرایشگر زن که در این پارک زنان را آرایش می‌کرد می‌گوید، ۳۶سال تجربۀ کاری دارد، اما بیشتر از همه بهترین وقت را با زنان در همین پارک می‌گذراند.

این زن که نمی‌خواهد نظر به مشکلات امنیتی از او در گزارش نام ببریم، به رادیو آزادی گفت، با درامدش از کار در این پارک نیازهای زندگی‌اش را رفع می‌کرد، اما اکنون حیران آیندۀ زند‌گی‌اش است:

"کرایۀ خانه و دکان می‌دادم، معاش شاگرد می‌شد، خرچ و خوراک می‌شد، اکنون به خانه نشسته هستم، کار دیگری نیست بخاطری که کمی بگردم به شهر آمدم، اگر جا به جا بنشینم از پای شل می‌شوم."

این زن از حکومت طالبان می‌خواهد که محدودیت‌های وضع شده بر زنان را حذف کند.

در مورد دلایل بسته شدن این پارک و خواست زنان این منطقه از عاکف مهاجر، سخنگوی وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت طالبان پرسیدیم، اما او تا زمان نشر این گزارش به پرسش‌های ما پاسخ نداد.

طالبان پس از آن که در ۱۵ آگست ۲۰۲۱ در افغانستان برای بار دوم حاکم شدند، دختران بالاتر از صنف ششم را از آموزش محروم و زنان را از کار در بیشتر اداره‌های دولتی منع کردند. همچنان آنان را از سفرهای بدون محرم در مسیرهای طولانی، تحصیل در پوهنتون‌ها، کار در تمام اداره‌های غیردولتی و رفتن به پارک‌های تفریحی و ورزشگاه‌ها هم منع کردند.

با وجود واکنش‌های گستردۀ داخلی و بین‌المللی به این ممنوعیت‌ها، طالبان تا به حال هیچ یک از این ممنوعیت‌ها را برطرف نکرده اند.