شماری از دختران و زنان افغان که از آموزش محروم اند می‌گویند، از ادامۀ محدودیت‌ها بر زنان حس ناخوشایندی دارند.
فرشته عظیمی، دانش آموز در ولایت هرات به رادیو آزادی گفت:
"بیش از شش صد روز است که مکاتب بسته است و محدودیت‌های دیگر ادامه دارد این باعث می‌شود به این باور برسم که نزدیک است عقیده و الگوی یک فرد افغان بر این شود که زن جنس دوم است، جامعۀ جهانی اصلاً در این مورد عمل نکرده فقط به نوشته محکوم کرده اما در عمل هیچ کاری صورت نگرفته است."
مریم رسولی: دو سال از عمر و زندگی ما در یک روز گار بسیار سیاه گذشت.
مریم رسولی دانشجو در ولایت بدخشان که از ۵ ماه به این‌سو از رفتن به پوهنتون منع شده می‌گوید:
"من و تمام دختران واقعاً در یک وضعیت رقت بار فعلاً قرار داریم، هر شب و هر صبح ما با گریه می‌گذرد تمام آرزوهایم را این گروه با خاک یکسان کرده است، هیچ امیدی ندارم، دو سال از عمر و زندگی ما در یک روز گار بسیار سیاه گذشت."
این در حالیست گراسا ماشل، مدافع بین‌المللی حقوق زنان و کودکان و همسر نلسون ماندلا، می‌گوید، جامعۀ جهانی نمی‌تواند تصمیم گیری در مورد آیندۀ ۵۰ درصد جمعیت افغانستان را به طالبان واگذار کند.
نلسون ماندلا برندۀ جایزه صلح نوبل و رئیس جمهور پیشین افریقای جنوبی و مبارز پیشتاز علیۀ آپارتاید در این کشور بود.
بانو ماشل در گفت‌وگوی تازه‌اش با مجلۀ تلگراف بریتانیا که به روز دوشنبه نشر شده، گفته که جهان باید راه‌های خلاقانه‌ای را برای به چالش کشیدن طالبان دریابد.
او تأکید کرده که بر طالبان باید فشار آورده شود تا بدانند که جامعۀ جهانی تبعیض آنها را فقط به دلیل زن بودن غیرقابل قبول می‌داند.
او به روزنامۀ تلگراف گفته که تا کنون واکنش جهان نسبت به "شورشیانی" (طالبان) که تبدیل به حاکمان افغانستان شدند و محدودیت‌های شدیدی و نوعی آپارتاید را بر زنان افغان اعمال کرده اند، بسیار نرم بوده است.
نجیبه سنجر، فعال حقوق بشر و یکی از بنیانگذاران چتر هماهنگی زنان افغانستان می‌گوید، طوری که مردم و به ویژه زنان افغانستان از جامعۀ جهانی انتظار داشتند تا طالبان را به برداشتن محدودیت‌ها بر تحصیل و کار زنان وادار سازد، فشار وارد نکرده است.
این که چرا ؟بانو سنجر در مورد به رادیو آزادی گفت:
"چون در بین خود جامعۀ جهانی اتفاق نظر در ارتباط به طالبان و مسایل افغانستان وجود ندارد و همین عدم هماهنگی و عدم دیدگاه واحد در ارتباط به افغانستان یکی از دلایلی است که تا حال فشارهای لازم بر طالبان وارد نشده است."
حکومت طالبان همواره تاکید کرده که حقوق زنان در افغانستان مطابق به شریعت اسلام تأمین است و پیش از این ذبیح الله مجاهد سخنگوی حکومت طالبان گفته که فشار در این بخش نتیجه ندارد.
طالبان پس از حاکم شدن دوباره بر افغانستان در آگست سال ۲۰۲۱ به گونۀ فزاینده‌ای زنان و دختران را از زندگی عمومی حذف کرده اند.
رفتن دختران بالاتر از صنف ششم به مکاتب و پوهنتون‌ها ممنوع است، زنان به جز از چند ادارۀ محدود از حق کار در اداره‌های دولتی و غیردولتی منع شدند، حجاب بر آنان اجباری شده و نمی‌توانند در مسیرهای طولانی بدون محرم سفر کنند.
گراسا ماشل از فعالان حقوق بشر است که در سال ۱۹۹۸ با نلسون ماندلا، رهبر پیشتاز مبارزه علیۀ آپارتاید در افریقایی جنوبی و برندۀ جایزۀ صلح نوبل ازدواج کرد و پانزده سال تا زمان مرگ ماندلا با او زندگی کرد.
آپارتاید یکی از اشکال تبعیض نژادی را بیان می‌کند به معنی جدا نگه داشتن افراد بخاطر نژادشان و محروم کردن آنها از کلیه حقوق سیاسی و امکان تحصیل و پیشرفت‌شان است که اصطلاح آپارتاید جنسیتی در مواردیکه افراد بخاطر جنسیت‌شان مورد تبعیض قرار می‌گیرند بکار می‌رود.
