Հայաստանի Ազգային ժողովի նախագահ Ալեն Սիմոնյանը չի համարում, որ հայ-ադրբեջանական խաղաղության պայմանագրի շուրջ բանակցությունների գործընթացը փակուղում է։ «Ազատությանը» տված հարցազրույցում նա հայտարարեց՝ նաև պետք է թույլ չտանք, որ այդ գործընթացը մտնի փակուղի։
«Եվ դա այն է, ինչ ուզում են այն մարդիկ, այն պետությունները, որոնք թշնամաբար են տրամադրված Հայաստանի և միգուցե Ադրբեջանի նկատմամբ», - ասաց նա։
ԱԺ նախագահը վերահաստատեց ՝ Հայաստանն առաջ է գնում իր խաղաղության հաստատման օրակարգով, նաև անդրադարձավ Ադրբեջանի խորհրդարանի ղեկավարի հետ չկայացած հանդիպմանը և այլ հարցերի։
Ստորև ներկայացնում ենք հատվածներ հարցազրույցից.
Ինչո՞ւ չկայացավ հանդիպումը Գաֆարովայի հետ
«Ազատություն». - Դուք Պրահա եք ժամանել Ժնևից, որտեղ նախատեսված էր հանդիպում Ադրբեջանի Միլլի մեջլիսի խոսնակ Սահիբա Գաֆարովայի հետ, սակայն ադրբեջանական կողմը վերջին պահին հրաժարվեց բանակցություններից։ Ինչ-որ կոնկրետ համաձայնությո՞ւն էր նախատեսվում, որը ադրբեջանական կողմը ձախողեց դրանով։
Ալեն Սիմոնյան. - Ունեցել ենք երկու հանդիպում իմ գործընկերոջ հետ, և պետք է ասեմ, որ հանդիպումներն անցել են բավականին հասկանալի և բավականին կառուցողական տրամաբանության մեջ, և 2-րդ հանդիպման ժամանակ ես խնդրեցի, առաջարկեցի՝ քննարկենք պառլամենտական մակարդակով գերիների հարց և հնարավորություն ունենանք այդ մակարդակով գոնե 3 գերի վերադարձնել Հայաստանի Հանրապետություն։ Եվ իմ գործընկերն ասաց, որ դա կքննարկի և կպատասխանի։ Հետո մենք Դուշանբեում էինք տիկին Գաֆարովայի հետ, և 3 օր իրար հետ տարբեր միջոցառումների ենք մասնակցել, և որևէ ձևով ես որևիցե ակնարկ կամ ինֆորմացիա չեմ ստացել առ այն, որ մենք չենք հանդիպելու։
Միայն, երբ որ մենք արդեն մեկնում էինք Ժնև, ինքնաթիռի մեջ իմ օգնականներն ասացին՝ գիտեք չէ, Ժնև ենք գնում, բայց հանդիպումը չեղարկվել է։ Ինձ համար, անկեղծ ասած, զարմանալի էր և ցավալի էր։
«Ազատություն». - Մինչև հիմա չի՞ տրվել բացատրություն՝ ինչո՞ւ։
Ալեն Սիմոնյան. - Օգնականս գրեց՝ ի՞նչն է պատճառը, և ի պատասխան մեզ ասացին, որ նախ պարոն Սիմոնյանի որոշ հայտարարություններ՝ իմ հայտարարությունները, երկրորդը՝ Ֆրանկոֆոնիայի ընթացքում տեղի ունեցածը և այլն։ Օգնականս փորձեց ճշտել՝ ի՞նչ հայտարարության մասին է խոսքը։ Չնայած ես ենթադրում եմ՝ ինչ հայտարարության մասին է խոսքը։
«Ազատություն». - Ո՞ր։
Ալեն Սիմոնյան. - Պատմական հայրենիքի փնտրտուքի վերաբերյալ իմ հայտարարության վերաբերյալ։ Դա ուղղակի արձագանք էր բազմաթիվ և՛ ատելություն, և՛ թշնամանք իր մեջ պարունակող հայտարարություններին Բաքվից։ Ինչ վերաբերում է Ֆրանկոֆոնիային, հայկական պառլամենտը որևէ ձևով չի մասնակցում Ֆրանկոֆոնիային, և ներեցեք, բայց 50-ից ավելի երկիր կա այդ ընտանիքում։ Եվ չեմ կարծում, որ Հայաստանը այդքան ազդեցիկ է, և իմ օգնականը գրել էր, որ դա աշխարհի արձագանքն է նույն այդ հայտարարություններին և գործողություններին և դեռ չկնքված պայմանագրին, կուզենք իմանալ նաև՝ ինչ նկատի ունեք և այլն-ով։ Մենք այնտեղից որևիցե հստակ պատասխան չստացանք, որին ի պատասխան ես նորից առաջարկեցի՝ որևէ Ձեզ հարմար պահի ես պատրաստ եմ հանդիպել և շարունակել, որովհետև այս ֆորմատը գոյություն ունի հենց դրա համար, որպեսզի մենք քննարկենք խնդիրները, բայց մի որոշ ժամանակ անց տեղից պատասխանեցին, որ չէ, մեր տեսակետը չի փոխվել, մենք չենք հանդիպել։
«Հայաստանն այլևս զիջումների տեղ չունի»
«Ազատություն». - Միաժամանակ Երևանը տևական ժամանակ է՝ Բաքվին առաջարկում է ստորագրել խաղաղության պայմանագրի արդեն համաձայնեցված դրույթները, ինչը Բաքուն մերժում է՝ պնդելով, որ պետք է համաձայնեցնեն բոլոր կետերը, Հայաստանը պետք է փոխի իր Սահմանադրությունը, անգամ ԱՄՆ պետքարտուղարի մասնակցությամբ եռակողմ հանդիպումը Նահանգներում չազդեց։ Կարո՞ղ ենք ասել, որ գործընթացը փակուղի է մտել։
Ալեն Սիմոնյան. -Ո՛չ, չենք կարող այսպիսի բան ասել և չպետք է ասենք, ու պետք է թույլ չտանք, որ այդ գործընթացը մտնի փակուղի։ Եվ դա այն է, ինչ ուզում են այն մարդիկ, այն պետությունները, որոնք թշնամաբար են տրամադրված Հայաստանի և միգուցե Ադրբեջանի նկատմամբ։ Եվ ես կարծում եմ, որ այս գիտակցումը կա նաև Ադրբեջանում։
«Ազատություն». - Նաև կարծիք է հնչում, որ տվյալ իրավիճակից ելքը կարող է լինել Հայաստանի կողմից հավելյալ զիջումների պարագայում։ Դուք ինչպե՞ս եք տեսնում ելքը։
Ալեն Սիմոնյան. - Ի՞նչ զիջումների մասին է խոսքը. Հայաստանը միջազգային իրավունքի, իր ինքնիշխանության եզրագծին եկել և կանգնել է և այլևս զիջումների տեղ չունի։
«Ինձ համար շատ ավելի լավ է ունենալ ֆիքսված սահման, քան լավ դիրք»
«Ազատություն». - Անցած մայիսին ասել էիք, որ առայժմ համաձայնություն չկա նաև Ալմա-Աթայի հռչակագրի մասին դրույթը խաղաղության պայմանագրում ամրագրելու հարցում, և այդ հայտարարությունից հետո էլ այս հարցի վերաբերյալ հստակություն չի հնչել։ Հիմա կա՞ այդ հղումը։
Ալեն Սիմոնյան. - Ես չեմ խոսի պայմանագրի մեջ հստակ կետերի վերաբերյալ, որովհետև չեմ ուզում որևէ ձևով բացասական կերպով առիթ տալ այս պայմանագրի հետ կապված թեկուզ ամենափոքր խոսակցությունների ադրբեջանական կողմից։ Ես կասեմ մի բան՝ այն փաստաթուղթը, որը հաջորդ շաբաթ կգա Ազգային ժողով, փաստացի հենց Ալմա-Աթայի չափանիշներով և տրամաբանության մեջ փաստաթուղթ է, և այնտեղ, մեծ հաշվով, դա ամրագրված է։
«Ազատություն». - Դուք խոսում եք կանոնակարգի մասին, որ ինչպես նշեցիք հաջորդ շաբաթ կլինի խորհրդարանում. փաստաթղթի ստորագրումից առաջ, երբ Ադրբեջանին փոխանցվեցին 4 գյուղերը Ղազախ-Տավուշ հատվածում, և ընդդիմությունը Հայաստանում բողոքի ցույցեր սկսեց, Հայաստանի իշխանությունն ասում էր, որ Երևանին հաջողվել էր ամուր երաշխիք ամրագրել տարածքային ամբողջականության համար, բայց շաբաթներ առաջ Բաքվից հայտարարություն հնչեց, որ հղումը Ալմա-Աթայի հռչակագրին չի նշանակում ամենևին, թե որտեղով են անցնում սահմանները, և որ տարածքը որ երկրին է պատկանում, ինչը անգամ ստիպեց ՀՀ ԱԳՆ-ին հարց բարձրացնել՝ արդյոք սա նշանակում է, որ Ադրբեջանը հրաժարվում է Հայաստանի տարածքային ամբողջականությունը ճանաչելուց։ 10 օր է՝ Բաքվից արձագանք չկա։ Այսինքն՝ երաշխիքն այդքան էլ ամո՞ւր չէր։
Ալեն Սիմոնյան. - Այդ տրամաբանության մեջ որևէ երաշխիք ամուր չէ, որովհետև նույն Ռուսաստանի և Ուկրաինայի միջև կային ամենաբարձր երաշխիքները, և երաշխավորը Ուկրաինայի անվտանգության հանդիսանում էր Ռուսաստանի Դաշնությունը, և որևիցե խաղաղության պայմանագիր երբևիցե խոչընդոտ չի եղել պատերազմ սկսելու համար, այլ հարց է, թե մենք որ ուղղությամբ ենք շարժվում և ինչ ենք ուզում անել և ինչ ենք անում և ինչ տրամաբանություն ենք դնում։ Երբ մենք ասում ենք, որ 4 գյուղերի հարցը քննարկելիս մենք ստացանք երաշխիք, մենք ստացանք դեմարկացված և դելիմիտացված սահման, այն 12 կմ-ի չափով վերհանեցինք այն սահմանը, որը որ, ես պատմական եմ համարում այն լուսանկարը՝ սյունը, որ տեղադրված է։
«Ազատություն». - Բայց փաստացի դա չի երաշխավորում, որ հետագայում գործընթացը նույն կերպ կշարունակվի։
Ալեն Սիմոնյան. - Խոսելու առումով եթե ինչ-որ մեկն ուզենա մի բան անել, ոչ մի սյուն, բնական է, չի կանգնեցնի, բայց բնական է՝ ոչ մի մեծ դիրք էլ երբևիցե պատերազմի ժամանակ չի կանգնեցրել, բայց ինձ համար շատ ավելի լավ է ունենալ ֆիքսված սահման, ես դա ընկալում եմ շատ ավելի ամուր պատնեշ հնարավոր հարձակման պարագայում, քան լավ դիրք, որտեղ կանգնած են մեր տղաները, որովհետև մեր տղաները էլի կկանգնեն, էլի կպաշտպանեն մինչև վերջ, բայց երբ որ դու դիմացինին զրկում ես լեգիտիմությունից գործողություն անելու, դա շատ ավելի կարևոր է այսօրվա աշխարհում, քան երբևէ։
«Պատճառը նաև մեր կողմի լեգիտիմության պակասն էր». Ղարաբաղի վրա հարձակման մասին
Ալեն Սիմոնյան. - Տեսեք, օրինակ, մենք շատ նեղսրտում էինք, երբ որ երկրորդ ղարաբաղյան պատերազմը սկսվեց, թե ինչի աշխարհը մեր ուզած ձևով չէր արձագանքում այդ պատերազմին։ Իսկ պատճառը նաև լեգիտիմության պակասն էր, մեր կողմի լեգիտիմության պակասն էր։
«Ազատություն». - Ադրբեջանը լեգիտիմ իրավունք ունի՞ Հայաստանից օկուպացնել տարածքներ, հարձակվել...
Ալեն Սիմոնյան. - Ո՛չ։
«Ազատություն». - Հարձակվել Ղարաբաղի վրա։
Ալեն Սիմոնյան. - Հարձակվել Ղարաբաղի վրա և Հայաստանից տարածքներ օկուպացնել տարբեր բաներ են իրավունքի տեսակետից։ Ադրբեջանն արեց Ղարաբաղում մի գործողություն, որի տակ ինքն ուներ առնվազն 3-4 ՄԱԿ-ի բանաձև։
«Ազատություն». - Բայց, խնդիրը չպիտի լուծվեր ռազմական ճանապարհով։
Ալեն Սիմոնյան. - Իհարկե, դրա մասին չի խոսքը։ Մենք ընդհանրապես այդ խնդիրը և պատերազմը որևիցե ձևով չի կարող արդարացված լինել։
Հայաստանի զինվելու մասին խոսակցությունները՝ «հնարավոր հարձակումը լեգիտիմացնելու համար»
«Ազատություն». - Սահմանազատման կանոնակարգը հաջորդ շաբաթ կքննարկվի խորհրդարանում, այն Հայաստանում հրապարակվել է, սակայն ինչպես ադրբեջանցի գործընկերներն են նշում, իրենց երկրում այդ տեքստը հասանելի չէ, և հայտնի չէ անգամ, թե ինչ ընթացակարգով է վավերացվելու կամ վավերացվելու է, թե ոչ։ Դուք ունե՞ք ազդակներ Բաքվից, և հնարավոր է, որ եթե զգաք, որ հապաղում է գործընթացը, նաև Հայաստանում դադարեցնեք վավերացումը, որովհետև հիշեցնեմ, վարչապետին ասել էր, որ պետք է գործընթացը սինխրոնացված ընթանա։
Ալեն Սիմոնյան. - Ես չեմ կարող որոշակի ազդակների մասին խոսել մեր երկիրը պառլամենտական երկիր է։ Մենք մեր գործընթացն ենք անում, Ադրբեջանը չգիտեմ՝ այդ գործընթացը ինչպես առաջ կտանի, կարող են իրենք մի ստորագրությամբ այդ հարցը լուծել։ <>
Մենք հիմա մեր պրոցեդուրաներն անում ենք... կգա լիագումար նիստ, որտեղ արդեն քաղաքական առումով մենք կքննարկենք և կգնանք առաջ։
«Ազատություն». - Դրան զուգահեռ պաշտոնական Երևանը մի քանի շաբաթ է՝ հայտարարում է, որ Բաքուն հող է նախապատրաստում նոր հարձակման համար։ Չե՞ք կարծում, որ ուղերձների մեջ խառնաշփոթ է առաջանում, որովհետև մի կողմում դուք հայտարարում եք, օրինակ՝ Դուք Ժնևում ասում եք՝ ուրախ եմ տեղեկացնել, որ Հայաստանը և Ադրբեջանը մոտ են համաձայնության, Հայաստանի վարչապետը շաբաթներ առաջ ՄԱԿ-ի ամբիոնից աշխարհին ասում է՝ լավ, ասենք, որ լավ լինի, հետո ասում ենք, որ կա հարձակման վտանգ։ Գուցե պետք է սպասել, մինչև որ լավ լինի, հետո ասե՞լ, որ Ադրբեջանը կառուցողական է տրամադրված։
Ալեն Սիմոնյան. - Չէ, որովհետև կա այն տրամաբանությունը, որը ունես դու, և պետք չէ, որ դիմացինը քեզ իր տրամաբանությունը թելադրի և օրակարգ թելադրի։ Մենք ունենք մեր օրակարգը, և մեր օրակարգը խաղաղության հաստատումն է, և մենք դա անում ենք շատ դժվարությամբ, մենք խոսում ենք մեր հանրության հետ, մենք գիտակցում ենք, որ կան շատ խնդիրներ, սկսած Բաքվից հնչող սպառնալիքներից, վերջացրած մեր ռազմագերիներով։ Մենք հասկանում ենք, որ այդ խնդիրները կան, բայց մենք գնում ենք առաջ, որպեսզի լուծենք այդ խնդիրները, իսկ ուղղակի նստել, սպասել, թե մինչև Ադրբեջանը մի լավ բան կասի, որ մենք էլ լավ ասենք, որ ընդհանուր լավ լինի, կարծում եմ, դա օրակարգ է, որի մեջ կուզենան մեզ ներքաշել, որպեսզի ասեն ...
Այն նույն խոսակցություններն այն մասին, որ Հայաստանը զինվում է, որ պատրաստվի հարձակվել։ Մեզ համար բնական է՝ դա աբսուրդային է հնչում, և դա իրականության հետ որևէ կապ չունի, բայց տեսեք, դնում են դա շրջանառության մեջ, որպեսզի հնարավոր հարձակումը ապագա լեգիտիմացնեն։ Մենք չենք կարող այդ թելը թելել և այդ ճանապարհով գնալ։
«Չեմ հասկանում, թե ինչու է պետք որևիցե այլ ֆորմատ». 3 երկրների առաջարկից
«Ազատություն». - Ստամբուլում «3 + 3» ձևաչափով հանդիպումից հետո Ռուսաստանի արտգործնախարարը հայտարարեց, որ տարածաշրջանային երեքը (Ռուսաստանը, Թուրքիան, Իրանը) Հայաստանին և Ադրբեջանին առաջարկել են խաղաղության պայմանագրի շուրջ բանակցություններն ավարտին հասցնել այդ հարթակում։ Ո՞րն է Հայաստանի դիրքորոշումը։
Ալեն Սիմոնյան. -... Րոպեներ առաջ է եղել, գուցե ժամեր առաջ, և կարծում եմ, որ դա այն հարցը չէ, որ ես կարող եմ հիմա հենց պատասխանել, առավել ևս, որ դա չի գտնվում միայն իմ բնագավառում և իմ ոլորտում։ Կարծում եմ՝ մենք կքննարկենք այդ տարբերակը, չնայած ես, անկեղծ ասած, չեմ հասկանում, թե մեր գոյություն ունեցող, արդեն իսկ համաձայնեցված կետերին համաձայնության հասնելու համար ինչու է պետք որևիցե այլ ֆորմատ, քան որ գոյություն ուներ կամ գոյություն ունի, բայց սա իմ կարծիքն է, և զուտ առաջին իմ միտքն է, որը եկավ, երբ առաջին անգամ լսեցի դրա մասին։
«Ես ասել եմ՝ հորդորում եմ չօգտագործել» «Զանգեզուրի միջանցք» տրամաբանությունը
«Ազատություն». - Ձեզ հետ հանդիպումից առաջ (Թուրքիայի Ազգային մեծ ժողովի խոսնակ Նուման Քուրթուլմուշի հետ), երբ թուրքական կողմը հանդիպել էր ադրբեջանցի գործընկերոջ հետ, պաշտոնապես հաղորդվեց, որ բանակցություններում խոսվել է նաև «Զանգեզուրի միջանցքի» մասին։ Ձեզ հետ հանդիպմանը «Զանգեզուրի միջանցքի» մասին խոսք եղե՞լ է։
Ալեն Սիմոնյան. - Ես եմ խոսել «Զանգեզուրի միջանցքի» մասին։ Ես ասել եմ, որ խնդրում եմ, հորդորում եմ չօգտագործել այդ տրամաբանությունը, որովհետև հայկական կողմի համար դա նշանակում է, որ Ադրբեջանը հարձակվելու է Հայաստանի վրա։
Ես համարում եմ, որ մեր խոսակցությունը ստացվել է։ Ես այնտեղ կրկնել եմ այն, ինչ-որ մենք մշտապես ասում ենք, որ մենք պատրաստ ենք բացել բոլոր կոմունիկացիաները և ուզում ենք բացել, բայց այն պայմանը, ու այն ամեն ինչ, ինչ առաջարկում է «միջանցքը», հայկական կողմի համար անընդունելի է և չի կարող ընդունելի լինել։
«Ազատություն». - Կարո՞ղ ենք ասել, որ այս խնդիրն է (ապաշրջափակման հարցը) մնում խաղաղության պայմանագրի հիմնական խոչընդոտը։
Ալեն Սիմոնյան. - Տեսեք, եթե քաղաքական կամք լինի, խաղաղության պայմանագիրը, կարող ենք հենց այսօր ստորագրել։
«Ազատություն». -Քաղաքական կամքն ինչի՞ պատճառով չկա։
Ալեն Սիմոնյան. - Ժամը մեկ աշխարհում բան է փոխվում, և ժամը մեկ շահերը տարբեր երկրների բախվում են իրար, և կարծում եմ՝ այստեղ մի երկրի կամ մի ինչ-որ հարթության մեջ նայելու, դիտարկելու, քննարկելու բան չկար։ Շատ դժվար է ասել՝ սա է պատճառը, որովհետև այդ դեպքում կարելի է գնալ այդ պատճառի հետևից և լուծել այդ պատճառը։ Կարծում եմ, որ շահերը և նաև մեծ խաղացողների ցանկությունը ներգրավված լինել։
Միջանցքի հարցը՝ կարմիր գիծ
Ալեն Սիմոնյան. - Կա հարց, որ չի կարելի քննարկել, օրինակ՝ միջանցքի հարցը համար մեր կարմիր գիծ է։
Սահմանադրության հարցը, ես չեմ կարծում, որ եկել ենք հասել այն պահին, որ պետք է որոշում կայացնենք։ Մենք ասել ենք, որ սա է լուծումը, և վստահ ենք այդ լուծման մեջ, բայց ասենք, միջանցքի պարագայում դա մեզ համար կարմիր գիծ է։
Ինչո՞ւ է հանձնարարել ԱԺ-ից հեռացնել Ռուբիկ Հակոբյանին
«Ազատություն». -Ձեր բացակայության ժամանակ խորհրդարանից դուրս բերվեց նախկին պատգամավոր Ռուբիկ Հակոբյանը։ Ո՞ւմ հանձնարարությամբ։
Ալեն Սիմոնյան. - Իմ։
«Ազատություն». - Ես Ազգային ժողովի կանոնակարգում երեկ երկար փնտրեցի, որպեսզի գտնեմ, թե որ կետն է լիազորում, բայց չգտա։ Ինչ-որ բան վրիպե՞լ է իմ ուշադրությունից։
Ալեն Սիմոնյան. - Չգիտեմ, ճիշտն ասած, բայց ես համարում եմ, որ չի կարելի Ազգային ժողովի ամբիոնը և որպես ինստիտուտ անարգել և հայհոյանքներ հնչեցնել ամբիոնից, իսկ հայհոյանք եղել է, իր ելույթի վերջին բառը հայհոյանք էր կոնկրետ, և անկախ նրանից, թե դա ում է վերաբերում։
«Ազատություն». - Եվ անկախ նրանից՝ ունեք լիազորություն, թե ոչ։
Ալեն Սիմոնյան. - Չէ, ինչո՞ւ միայն լիազորություններին է վերաբերում։ Ես պարտավոր եմ Ազգային ժողովի, եթե դուք կետ եք ման գալիս և հարցնում եք լիազորությունների մասին, ես կտամ Ձեզ այդ կետը, այդ կետը իմ պարտավորությունն է ապահովել ԱԺ բնականոն գործունեությունը, և եթե կա ինչ-որ մեկը, որ համարում է, որ հայհոյանքը բնականոն է, դա արդեն իր խնդիրն է, ես դա չեմ համարում բնականոն։
«Քննություն կա նաև Քննչական կոմիտեի ղեկավարի մասով»
«Ազատություն». - Ձեր բացակայության ժամանակ Քննչական կոմիտեի նախագահի և Ձեր կուսակից Հովիկ Աղազարյանի միջև միջադեպ եղավ. Արգիշտի Քյարամյանը ակնարկեց, թե պատգամավորը փորձել է միջամտել, պատգամավորը պահանջում է ապացուցել, հակառակ դեպքում պնդում է, որ դա խորհրդարանում պետք է հետևանքներ ունենա։ Համաձա՞յն եք Հովիկ Աղազարյանի հետ։
Ալեն Սիմոնյան. - Ես կարծում եմ, որ նախևառաջ մենք պետք է հասկանանք, որ չի կարելի ՔԿ-ին, ուժային կառույցի ղեկավարին վիրավորել, անարգել, որովհետև կառույցն ինքնին շատ բարդ, ծանր ու հատուկ սպեցիֆիկա ունեցող ոլորտի հետ աշխատող է, և միևնույն ժամանակ չի կարելի պատգամավորների նկատմամբ անհարգալից լինել. Ես դա միանշանակ անընդունելի եմ համարում։ Եվ մենք այդ հարցը քննարկում ենք և կքննարկենք, կշարունակենք {«Քաղաքացիական պայմանագրի» ներսում}։ Մենք կարգապահական վարույթ ունենք նաև «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության ներսում այն պատգամավորների նկատմամբ և այդ միջադեպի հետ կապված, որը կքննարկենք գալիք վարչության նիստերի ընթացքում։
Արդեն կա քննություն, ինչպես նաև քննություն կա Քննչական կոմիտեի ղեկավարի մասով, բայց արդեն իրենց լիազորությունների սահմանում։
«Ազատություն». - Հնարավո՞ր է, որ այս դեպքում էլ, ինչպես արդարադատության նախարարի դեպքում, ՔՊ-ն ստորագրահավաք սկսի պաշտոնանկության հարցով։
Ալեն Սիմոնյան. - Բայց, ես այդպիսի խոսակցությունների ականատես չեմ եղել, այդպիսի բան չի քննարկվել, և չեմ կարծում, որ այդ երկու դրվագը պետք է իրար հետ համեմատվի։
Հարցազրույցի ամբողջական տարբերակը տեսանյութում.
