Мікола Аўтуховіч пачаў піць 1 жніўня, на 22-і дзень ад пачатку «сухой галадоўкі». У той жа дзень яму паставілі кропельніцу, іх ставяць цяпер штодня. Таксама ён пачаў ужываць дзіцячае харчаваньне.
Аднак, як перадаў сваякам вязень, ягоны страўнік не запрацаваў.
27 ліпеня яму правялі мэдычнае абсьледаваньне. Яно выявіла, што ў вязьня пачалі разбурацца ныркі, ёсьць зьмяненьні ва ўнутраных органах, моцнае абязводжваньне арганізма. У Аўтуховіча падвышаны цукар у крыві, нізкі ціск, падвышаны пульс, моцная слабасьць, кружыцца галава, ад яго ідзе пах ацэтону, запалі вочы.
Ён сам можа хадзіць, але перасоўваецца ледзь-ледзь. Урэшце вязень здолеў прыйсьці на сустрэчу з адвакатам. Раней ён адмаўляўся ад сустрэчы, бо ня меў сіл дайсьці.
Напрыканцы галадоўкі яму перадалі ліст ад маці. Імаверна, гэта і стала прычынай спыненьня галадаваньня, аднак дакладнай прычыны Аўтуховіч не назваў. Яшчэ адзін ліст ад маці яму перадалі ўчора.
Міколу Аўтуховіча дагэтуль не прызналі палітвязьнем. За кратамі ён больш як паўтара года. Цяпер над ім ідзе суд за «тэрарызм». Усяго ў «справе Аўтуховіча» 12 фігурантаў.
Галоўнае пра «справу Аўтуховіча»
Пра затрыманьне «групы Аўтуховіча» дзяржаўныя СМІ расказалі ўвечары 8 сьнежня 2020 году. Паводле іх, за падпаламі дома міліцыянта ў Ваўкавыску і падрывам аўтамабіля супрацоўніка міліцыі ў Горадні стаіць групоўка, якой кіраваў ваўкавыскі прадпрымальнік і былы палітвязень Мікалай Аўтуховіч.
Спачатку Сьледчы камітэт распачаў крымінальную справу паводле ч. 2 арт. 218 КК «Наўмыснае пашкоджаньне маёмасьці, учыненае агульнанебясьпечным спосабам». Потым Генпракуратура перакваліфікавала яго на ч. 1 арт. 289 — «Акт тэрарызму», які прадугледжвае пазбаўленьне волі да 15 гадоў. Некаторым з абвінавачаных інкрымінавалі частку 3 гэтага ж артыкулу, паводле якой пагражала сьмяротнае пакараньне.
Частка 3 артыкулу 289 прадугледзваецца, калі акты тэрарызму «учыненыя арганізаванай групай, або з прымяненьнем аб’ектаў выкарыстаньня атамнай энэргіі, або з выкарыстаньнем радыяактыўных рэчываў або ядзерных матэрыялаў, моцнадзейных, таксычных хімічных або біялягічных рэчываў або спалучаныя з забойствам чалавека».
Разгляд «справы Аўтуховіча» цягнуўся 5 месяцаў. Працэс праходзіў у горадзенскай турме.
Падчас працэсу падсудныя неаднаразова заяўлялі пра ціск і катаваньні з боку сілавікоў і адміністрацыі турмы. Сярод іншага фігуранты заяўлялі, што справа супраць іх сфабрыкаваная.
Працэс вёў судзьдзя Максім Філатаў, які знаходзіцца пад санкцыямі Эўразьвязу. Ён вядомы тым, што асудзіў на 5 год зьняволеньня актывіста зь Бярозаўкі Вітольда Ашурка, які пазьней пры нявысьветленых абставінах загінуў у шклоўскай калёніі.
17 кастрычніка 2022 году Філатаў вынес выракі:
- Мікалаю Аўтуховічу — 25 гадоў зьняволеньня (першыя 5 гадоў у турме, 20 гадоў — у калёніі строгага рэжыму), штраф 1000 базавых велічынь і пазбаўленьне званьня прапаршчыка ў адстаўцы.
- Уладзімеру Гундару — 18 гадоў зьняволеньня ў калёніі ўзмоцненага рэжыму.
- Паўлу Саву — 20 гадоў калёніі ўзмоцненага рэжыму.
- Вользе Маёравай — 20 гадоў калёніі агульнага рэжыму.
- Віктару Сьнегуру — 19 гадоў калёніі строгага рэжыму.
- Галіне Дзербыш —20 гадоў калёніі агульнага рэжыму.
- Любові Разановіч — 15 гадоў калёніі агульнага рэжыму.
- Сяргею Разановічу — 16 гадоў калёніі ўзмоцненага рэжыму.
- Павал Разановіч — 16 гадоў калёніі ўзмоцненага рэжыму.
- Ірыне Мельхер — 17 гадоў калёніі агульнага рэжыму.
- Ірыне Гарачкінай — 6 год і 1 месяц калёніі агульнага рэжыму.
- Антону Мельхеру — 2,5 гады калёніі агульнага рэжыму.
