Вольга Цесакова лічыць немагчымым выконваць дэпутацкія абавязкі ў сытуацыі, якая склалася ў краіне.
«Згодна з правіламі дэпутацкай этыкі дэпутат Савету павінен асабістым прыкладам спрыяць умацаваньню дзяржаўнай дысцыпліны, выкананьню грамадзянскіх абавязкаў, забесьпячэньню правоў і законных інтарэсаў грамадзяніна», — адзначае Вольга Цесакова ў сваёй заяве.
«Усе, хто жыве ў Менску, не засталіся абыякавымі да тых падзеяў, якія адбыліся з 9 па 12 жніўня. Адна рэч, калі ідзецца пра нейкіх незнаёмых табе людзей, пра якіх чытаеш у СМІ. Іншая рэч, калі пацярпелі твае блізкія і знаёмыя, людзі з рэальнымі гісторыямі, якіх ты непасрэдна ведаеш», — патлумачыла Свабодзе сваё рашэньне Вольга.
На ўдакладняльнае пытаньне, хто зь яе блізкіх ці сяброў пацярпеў, Вольга адказваць адмовілася, заўважыўшы, што гэта асабістае.
Яна вельмі чакала больш акрэсьленай і зразумелай пазыцыі ад усяго гарадзкога савету дэпутатаў.
«Але ў суботу на фэйсбуку зьявілася нейкая няўцямная адпіска. Мне падалося гэта недастатковым. Маўляў, „мы за мір“. Там не было канкрэтнай пазыцыі», — кажа Цесакова.
Вольга расказала, што асобныя дэпутаты гарсавету сапраўды дапамагаюць людзям: падвозяць на мітынгі ежу, ваду. Калегі прасілі яе застацца, пераконвалі, што яна можа прынесьці больш карысьці, будучы дэпутатам.
«Але мне маральна некамфортна. Я не хачу быць у шэрагах дзяржаўных службоўцаў», — адказала яна,
Ніхто з кіраўніцтва гарсавету з Вольгай ня зьвязваўся.
Працэдура складаньня паўнамоцтваў даволі няпростая, патлумачыла яна. Заяву яна падала ў мінулы панядзелак. Спачатку праходзіць паседжаньне профільнай камісіі, потым сэсія гарсавету.
Вольга Цесакова стала дэпутатам Менскага гарсавету ў лютым 2018 году, калі была яшчэ студэнткай хімічнага факультэту БДУ і жыла ў інтэрнаце «Студэнцкай вёскі». На выбарах яна перамагла двух канкурэнтаў.
Цяпер Вольга працуе ў прыватнай лізінгавай кампаніі.
