Інакш кажучы, вэганы не карыстаюцца прадуктамі харчаваньня, атрыманымі ў выніку забойства жывёлаў (мяса, унутраныя органы) або ў выніку эксплюатацыі жывёлаў (яйкі, мёд, малако).
Лічыцца, што належным чынам сплянаваная вэганская дыета ў стане забясьпечыць арганізм ва ўсе неабходныя складнікі.
Аднак, перш чым стаць вэганам, адмыслоўцы рэкамэндуюць параіцца зь лекарам і ўзважыць усе «за» і «супраць».
Сярод станоўчых бакоў вэганства — зьніжэнне рызыкі разьвіцьця анкалягічных захворваньняў, у прыватнасьці, раку тоўстай кішкі.
Вэганства рэкамэндуюць людзям, схільным да разьвіцьця дыябэту, бо расьлінная ежа спрыяе падтрыманьню ўзроўню глюкозы ў крыві ў норме.
У вэганаў радзей узьнікаюць праблемы з высокім артэрыяльным ціскам, ад чаго яны радзей пакутуюць захворваньнямі сардэчна-сасудзістай сыстэмы.
Садавіна і гародніна — багатыя крыніцы вітамінаў, мінэралаў, антыаксыдантаў, якія неабходныя для нармальнай працы арганізму ды прыгажосьці скуры і валасоў.
Сярод адмоўных бакоў вэганскай дыеты варта адзначыць недахоп вітаміну B12 і іншых спажыўных рэчываў, якія ўтрымліваюцца пераважна ў жывёльнай ежы, а таксама схільнасьць вэганаў да анэміі.
Акрамя гэтага, у вэганаў часта не хапае сілы і энэргіі на выкананьне звычайных надзённых заняткаў і заданьняў.
Лічыцца, што належным чынам сплянаваная вэганская дыета ў стане забясьпечыць арганізм ва ўсе неабходныя складнікі.
Аднак, перш чым стаць вэганам, адмыслоўцы рэкамэндуюць параіцца зь лекарам і ўзважыць усе «за» і «супраць».
Сярод станоўчых бакоў вэганства — зьніжэнне рызыкі разьвіцьця анкалягічных захворваньняў, у прыватнасьці, раку тоўстай кішкі.
Вэганства рэкамэндуюць людзям, схільным да разьвіцьця дыябэту, бо расьлінная ежа спрыяе падтрыманьню ўзроўню глюкозы ў крыві ў норме.
У вэганаў радзей узьнікаюць праблемы з высокім артэрыяльным ціскам, ад чаго яны радзей пакутуюць захворваньнямі сардэчна-сасудзістай сыстэмы.
Садавіна і гародніна — багатыя крыніцы вітамінаў, мінэралаў, антыаксыдантаў, якія неабходныя для нармальнай працы арганізму ды прыгажосьці скуры і валасоў.
Сярод адмоўных бакоў вэганскай дыеты варта адзначыць недахоп вітаміну B12 і іншых спажыўных рэчываў, якія ўтрымліваюцца пераважна ў жывёльнай ежы, а таксама схільнасьць вэганаў да анэміі.
Акрамя гэтага, у вэганаў часта не хапае сілы і энэргіі на выкананьне звычайных надзённых заняткаў і заданьняў.
