Эрытрэя, Паўночная Карэя і Сырыя лідзіруюць у сьпісе і пацьвярджаюць тым самым, што абмежаваньні ў гэтых краінах на распаўсюджваньне інфармацыі аказваюць прыкметны уплыў на сусьветную геапалітычную стабільнасьць, гаворыцца ў справаздачы.
«У імя стабільнасьці і разьвіцьця палітычныя рэжымы гэтых краін душаць незалежнае асьвятленьне падзей, узмацняюць прапаганду і выкарыстоўваюць тэхналёгію для кантролю за грамадзянамі замест прадстаўленьня ім законных правоў, – кажа выканаўчы дырэктар Камітэту абароны журналістаў Джоэль Сайман. – Журналістаў тут разглядаюць як пагрозу, ім часта даводзіцца дорага плаціць за свае рэпартажы. Але паколькі разьвіцьцё Інтэрнэту і гандлю прывяло да глябалізацыі інфармацыі, цэнзура, якая існуе ўнутры адной краіны, адбіваецца на ўсіх нас».
У сваёй справаздачы Камітэт абароны журналістаў падрабязна разглядае ўплыў цэнзуры на кожную з краін у асобнасьці і вылучае агульныя тэндэнцыі, у прыватнасьці спрэчную легітымнасьць кіраўніцтва і нізкія тэмпы эканамічнага разьвіцьця ў краінах з найбольш жорсткай цэнзурай. Паводле дадзеных справаздачы Камітэту, у Эрытрэі дазволена дзейнасьць толькі дзяржаўных сродкаў інфармацыі, а міжнародныя СМІ забаронены. У Паўночнай Карэі афіцыйныя крыніцы агенцтва распрацоўваюць кантэнт для мясцовых СМІ, а замежныя журналісты карыстаюцца абмежаваным доступам да інфармацыі і знаходзяцца пад пастаянным назіраньнем. Сырыя больш за год таму ўвяла забарону на незалежнае асьвятленьне падзей і практыкуе расправы, электронныя напады і адключэньне сродкаў камунікацыі.
Акрамя пералічаных вышэй, у дзясятку краін з найбольш жорсткай цэнзурай увайшлі Іран, Экватарыяльная Гвінея, Узбэкістан, Бірма, Савудаўская Арабія, Куба і Беларусь.
Новы рэйтынг, які зьяўляецца абнаўленьнем сьпісу 2006 году, быў складзены з улікам 15 асноўных паказчыкаў, па якіх экспэрты Камітэту абароны журналістаў праводзілі ацэнку. Сярод іх блякаваньне вэб-сайтаў, абмежаваньні на запіс і распаўсюджваньне інфармацыі ў электронным выглядзе, адсутнасьць прыватных ці незалежных сродкаў інфармацыі, абмежаваньні на перамяшчэньне журналістаў, глушэньне замежных тэлерадыёпраграм і забарона на дзейнасьць замежных карэспандэнтаў.
Ва ўсіх краінах сьпісу прысутнічаюць прынамсі 10 з гэтых парамэтраў. Акрамя таго, КАЖ разгледзеў сытуацыю ў Азэрбайджане, Этыёпіі, Кітаі, Судане, Туркмэністане і Віетнаме – краінах зь вельмі жорсткай цэнзурай, якія патрабуюць увагі міжнароднай грамадзкасьці.
З справаздачай можна азнаёміцца на арабскай, ангельскай, францускай, расейскай ды гішпанскай мовах.
Камітэт абароны журналістаў таксама апублікаваў відэа з інфармацыяй аб 10 краінах з найбольш жорсткай цэнзурай і кароткім пералікам існуючых у іх абмежаваньняў.
Зарэгістраваны ў Нью-Ёрку Камітэт абароны журналістаў зьяўляецца незалежнай некамэрцыйнай арганізацыяй, створанай для барацьбы за свабоду прэсы ва ўсім сьвеце.
«У імя стабільнасьці і разьвіцьця палітычныя рэжымы гэтых краін душаць незалежнае асьвятленьне падзей, узмацняюць прапаганду і выкарыстоўваюць тэхналёгію для кантролю за грамадзянамі замест прадстаўленьня ім законных правоў, – кажа выканаўчы дырэктар Камітэту абароны журналістаў Джоэль Сайман. – Журналістаў тут разглядаюць як пагрозу, ім часта даводзіцца дорага плаціць за свае рэпартажы. Але паколькі разьвіцьцё Інтэрнэту і гандлю прывяло да глябалізацыі інфармацыі, цэнзура, якая існуе ўнутры адной краіны, адбіваецца на ўсіх нас».
У сваёй справаздачы Камітэт абароны журналістаў падрабязна разглядае ўплыў цэнзуры на кожную з краін у асобнасьці і вылучае агульныя тэндэнцыі, у прыватнасьці спрэчную легітымнасьць кіраўніцтва і нізкія тэмпы эканамічнага разьвіцьця ў краінах з найбольш жорсткай цэнзурай. Паводле дадзеных справаздачы Камітэту, у Эрытрэі дазволена дзейнасьць толькі дзяржаўных сродкаў інфармацыі, а міжнародныя СМІ забаронены. У Паўночнай Карэі афіцыйныя крыніцы агенцтва распрацоўваюць кантэнт для мясцовых СМІ, а замежныя журналісты карыстаюцца абмежаваным доступам да інфармацыі і знаходзяцца пад пастаянным назіраньнем. Сырыя больш за год таму ўвяла забарону на незалежнае асьвятленьне падзей і практыкуе расправы, электронныя напады і адключэньне сродкаў камунікацыі.
Акрамя пералічаных вышэй, у дзясятку краін з найбольш жорсткай цэнзурай увайшлі Іран, Экватарыяльная Гвінея, Узбэкістан, Бірма, Савудаўская Арабія, Куба і Беларусь.
Новы рэйтынг, які зьяўляецца абнаўленьнем сьпісу 2006 году, быў складзены з улікам 15 асноўных паказчыкаў, па якіх экспэрты Камітэту абароны журналістаў праводзілі ацэнку. Сярод іх блякаваньне вэб-сайтаў, абмежаваньні на запіс і распаўсюджваньне інфармацыі ў электронным выглядзе, адсутнасьць прыватных ці незалежных сродкаў інфармацыі, абмежаваньні на перамяшчэньне журналістаў, глушэньне замежных тэлерадыёпраграм і забарона на дзейнасьць замежных карэспандэнтаў.
Ва ўсіх краінах сьпісу прысутнічаюць прынамсі 10 з гэтых парамэтраў. Акрамя таго, КАЖ разгледзеў сытуацыю ў Азэрбайджане, Этыёпіі, Кітаі, Судане, Туркмэністане і Віетнаме – краінах зь вельмі жорсткай цэнзурай, якія патрабуюць увагі міжнароднай грамадзкасьці.
З справаздачай можна азнаёміцца на арабскай, ангельскай, францускай, расейскай ды гішпанскай мовах.
Камітэт абароны журналістаў таксама апублікаваў відэа з інфармацыяй аб 10 краінах з найбольш жорсткай цэнзурай і кароткім пералікам існуючых у іх абмежаваньняў.
Зарэгістраваны ў Нью-Ёрку Камітэт абароны журналістаў зьяўляецца незалежнай некамэрцыйнай арганізацыяй, створанай для барацьбы за свабоду прэсы ва ўсім сьвеце.
