Алега Гулака затрымалі каля Галоўпаштамту пасьля разгону мітынгу на плошчы Незалежнасьці. Алег Гулак узначальвае Беларускі Хэльсынскі камітэт, але, паводле вядомага праваабаронцы, міліцыянтам, якія праводзілі затрыманьні, было ўсё роўна, каго хапаць — абы напоўніць чарговы транспарт.
«Большасьць затрыманых былі выпадковыя людзі. Муж зь цяжарнай жонкай. Яшчэ тры хлопцы ішлі з кавярні. Простага выгляду мужчына, яўна нападпітку. Вельмі зьдзіўляўся потым у райаддзеле: „А за што мяне ўзялі? Што, я не магу ў свой выходны свабодна выпіць?“ Такіх было шмат».
Усіх павезьлі ў Кастрычніцкі райаддзел міліцыі, згадвае Алег Гулак. У машыне было вельмі цесна і холадна. Пратрымалі гэтак дзьве гадзіны, а пасьля высьвятленьня асобаў у райаддзеле завезьлі ў ізалятар на Акрэсьціна і пакінулі на калідоры ў старым корпусе, для адміністрацыйна пакараных. Праваабаронца згадвае:
«Стаялі ў калідоры, а ў прыбіральню хадзілі ў адну з камэр. Там бачыў такі подыюм замест ложкаў, на якім сьпяць арыштанты. У камэры было вельмі холадна. Людзей у турму ўвесь час то прыводзілі, то выводзілі, таму колькі там было дакладна, не ўяўляю. Але вязьні казалі, што ў другім корпусе, новым, людзей поўна».
Алега Гулака прывезьлі ў Кастрычніцкі суд, але на працэс нават не завялі — абвясьцілі, што судзьдзя прыняў рашэньне адправіць справу на дапрацоўку. «Гэта толькі з-за майго праваабарончага статусу», — мяркуе старшыня БХК.
Алег Гулак абураецца паводзінамі судзьдзяў і міліцыянтаў. Што судзілі людзей па канвэеры, за зачыненымі дзьвярыма, на падставе сумнеўных паказаньняў міліцыянтаў, якія ўжывалі гвалт супроць мірных людзей:
«Запомнілася жахлівае пачуцьцё, што людзі, якія мусяць абараняць закон, на якіх спадзяесься, дзейнічалі якраз насуперак закону».
У ізалятары часовага ўтрыманьня на Акрэсьціна ёсьць два карпусы: стары, дзе знаходзяцца адміністрацыйна пакараныя, і гэтак званы новы, для падазроных у крымінальных злачынствах. Гэты корпус быў адкрыты напярэдадні прэзыдэнцкіх выбараў 2006 году, і нібыта першымі ягонымі вязьнямі былі «каліноўцы» — абаронцы намётавага лягеру на Кастрычніцкай плошчы у сакавіку 2006 году. Колькі ўдзельнікаў мітынгу на Кастрычніцкай плошчы і плошчы Незалежнасьці 2010 году знаходзіцца ў гэтым корпусе, невядома. Паводле праваабаронцаў «Вясны» — некалькі соцень затрыманых. Пра ўмовы ў гэтым корпусе кажуць, што яны крыху лепшыя, чым у старым: замест подыюму стаяць нары, даюць туалетную паперу. Вялікі недахоп, што не выводзяць на прагулкі і хутка з-за дрэннага харчаваньня ўзьнікае недахоп вітамінаў. Аднак харчы вязьням, паводле новых правілаў, перадаваць забараняюць, як і чыстую пітную ваду.
Да ста дзяўчат і жанчын трымаюць у ізалятары часовага ўтрыманьня Менскага раёну на вуліцы Скарыны ў Менску, паведамляюць праваабаронцы. Умовы ўтрыманьня там лепшыя, чым на Акрэсьціна: ёсьць асобныя нары, выдаюць падушкі, раз на тыдзень душ. «Але дазваляюць перадаваць толькі адну пару бялізны», — абураюцца сваякі затрыманых жанчын.
Яшчэ частка затрыманых знаходзіцца ў Жодзінскім сьледчым ізалятары, пра які праваабаронцы кажуць, што там крыху лепшае харчаваньне, але больш жорсткае абыходжаньне з боку адміністрацыі.
Аднак, паводле зьвестак праваабаронцаў, гэтым сьпіс турмаў, дзе трымаюць удзельнікаў пратэстаў, не абмяжоўваецца. Кажа Наста Лойка зь «Вясны»:
«Зьявілася інфармацыя, што частку людзей перавезьлі ў Гомель, вызваліўшы там адмыслова камэры ў мясцовым ізалятары. У ізалятары нам адмовіліся казаць, так гэта ці не. Сказалі: давайце нам дакладныя прозьвішчы, будзем высьвятляць».
У прэсавай службе МУС гэтыя зьвесткі не камэнтуюць:
«На сайце МУС ёсьць тэлефоны, хай людзі па іх звоняць і высьвятляюць», — сказаў кіраўнік службы Канстанцін Шалькевіч.
«Большасьць затрыманых былі выпадковыя людзі. Муж зь цяжарнай жонкай. Яшчэ тры хлопцы ішлі з кавярні. Простага выгляду мужчына, яўна нападпітку. Вельмі зьдзіўляўся потым у райаддзеле: „А за што мяне ўзялі? Што, я не магу ў свой выходны свабодна выпіць?“ Такіх было шмат».
Большасьць затрыманых былі выпадковыя людзі.
Усіх павезьлі ў Кастрычніцкі райаддзел міліцыі, згадвае Алег Гулак. У машыне было вельмі цесна і холадна. Пратрымалі гэтак дзьве гадзіны, а пасьля высьвятленьня асобаў у райаддзеле завезьлі ў ізалятар на Акрэсьціна і пакінулі на калідоры ў старым корпусе, для адміністрацыйна пакараных. Праваабаронца згадвае:
«Стаялі ў калідоры, а ў прыбіральню хадзілі ў адну з камэр. Там бачыў такі подыюм замест ложкаў, на якім сьпяць арыштанты. У камэры было вельмі холадна. Людзей у турму ўвесь час то прыводзілі, то выводзілі, таму колькі там было дакладна, не ўяўляю. Але вязьні казалі, што ў другім корпусе, новым, людзей поўна».
Алега Гулака прывезьлі ў Кастрычніцкі суд, але на працэс нават не завялі — абвясьцілі, што судзьдзя прыняў рашэньне адправіць справу на дапрацоўку. «Гэта толькі з-за майго праваабарончага статусу», — мяркуе старшыня БХК.
Алег Гулак абураецца паводзінамі судзьдзяў і міліцыянтаў. Што судзілі людзей па канвэеры, за зачыненымі дзьвярыма, на падставе сумнеўных паказаньняў міліцыянтаў, якія ўжывалі гвалт супроць мірных людзей:
«Запомнілася жахлівае пачуцьцё, што людзі, якія мусяць абараняць закон, на якіх спадзяесься, дзейнічалі якраз насуперак закону».
У ізалятары часовага ўтрыманьня на Акрэсьціна ёсьць два карпусы: стары, дзе знаходзяцца адміністрацыйна пакараныя, і гэтак званы новы, для падазроных у крымінальных злачынствах. Гэты корпус быў адкрыты напярэдадні прэзыдэнцкіх выбараў 2006 году, і нібыта першымі ягонымі вязьнямі былі «каліноўцы» — абаронцы намётавага лягеру на Кастрычніцкай плошчы у сакавіку 2006 году. Колькі ўдзельнікаў мітынгу на Кастрычніцкай плошчы і плошчы Незалежнасьці 2010 году знаходзіцца ў гэтым корпусе, невядома. Паводле праваабаронцаў «Вясны» — некалькі соцень затрыманых. Пра ўмовы ў гэтым корпусе кажуць, што яны крыху лепшыя, чым у старым: замест подыюму стаяць нары, даюць туалетную паперу. Вялікі недахоп, што не выводзяць на прагулкі і хутка з-за дрэннага харчаваньня ўзьнікае недахоп вітамінаў. Аднак харчы вязьням, паводле новых правілаў, перадаваць забараняюць, як і чыстую пітную ваду.
Да ста дзяўчат і жанчын трымаюць у ізалятары часовага ўтрыманьня Менскага раёну на вуліцы Скарыны ў Менску, паведамляюць праваабаронцы. Умовы ўтрыманьня там лепшыя, чым на Акрэсьціна: ёсьць асобныя нары, выдаюць падушкі, раз на тыдзень душ. «Але дазваляюць перадаваць толькі адну пару бялізны», — абураюцца сваякі затрыманых жанчын.
Яшчэ частка затрыманых знаходзіцца ў Жодзінскім сьледчым ізалятары, пра які праваабаронцы кажуць, што там крыху лепшае харчаваньне, але больш жорсткае абыходжаньне з боку адміністрацыі.
Аднак, паводле зьвестак праваабаронцаў, гэтым сьпіс турмаў, дзе трымаюць удзельнікаў пратэстаў, не абмяжоўваецца. Кажа Наста Лойка зь «Вясны»:
«Зьявілася інфармацыя, што частку людзей перавезьлі ў Гомель, вызваліўшы там адмыслова камэры ў мясцовым ізалятары. У ізалятары нам адмовіліся казаць, так гэта ці не. Сказалі: давайце нам дакладныя прозьвішчы, будзем высьвятляць».
У прэсавай службе МУС гэтыя зьвесткі не камэнтуюць:
«На сайце МУС ёсьць тэлефоны, хай людзі па іх звоняць і высьвятляюць», — сказаў кіраўнік службы Канстанцін Шалькевіч.
