Маладая пара зь Беларусі, якая ў судзе грузінскага горада Зугдзідзі 21 кастрычніка была асуджана на 1 год зьняволеньня ўмоўна, вернецца дадому не раней як праз два тыдні. Жыхары Берасьця Сямён і Ірына Дзьячак ад 2 кастрычніка ўтрымліваліся ў сьледчым ізалятары паводле абвінавачаньня ў парушэньні правілаў уезду ў Грузію праз акупаваныя тэрыторыі.
Міністэрства замежных спраў Беларусі запэўнівае: беларускія грамадзяне, якія сталі закладнікамі грузінскіх законаў, на пачатку лістапада вернуцца на радзіму. Падставай для затрыманьня маладых людзей, як удакладняе МЗС, стала тое, што афіцыйны Тбілісі разглядае ўезд у Абхазію зь любой тэрыторыі, апроч грузінскай, як крымінальнае злачынства. А гэта караецца пазбаўленьнем волі на тэрмін да 4 гадоў ці буйным штрафам.
Галіна Хатэнка, маці Ірыны Дзьячак, расказвае, што ад моманту затрыманьня ёй так і не ўдалося пагаварыць зь дзецьмі. Паколькі беларускага дыппрадстаўніцтва ў Грузіі няма, сувязь зь ёй падтрымліваў адзін з супрацоўнікаў амбасады Беларусі ў Армэніі. Праўда, паводле суразмоўніцы, ён толькі ўсё нагадваў бацькам, каб тыя маральна рыхтаваліся да выплаты немалога штрафу — фігуравала сума ў 1100 даляраў за кожнага. Спадарыня Галіна лічыць, што беларуская дзяржава яўна недаацаніла сур'ёзнасьць сытуацыі:
"Дзеці ўчора з намі зьвязваліся. Ірына тэлефанавала Сямёнавай маме, каб тая больш не хвалявалася, бо ляжыць у шпіталі. І ў інтэрнэце пачыталі, як Сямён інтэрвію даваў... Але ўвогуле я толькі ад вас учора даведалася, што іх судзілі. Толькі дзякуючы журналістам мы атрымалі інфармацыю, а так бяз вас нічога і ня ведалі б, бо ніхто нічога не паведамляў, поўнае маўчаньне. Увогуле такое стаўленьне з боку чыноўнікаў — абуральнае. Але дзякуй Богу і за гэта, што мы яшчэ можам зрабіць? Мяне зьдзівіла, што самы заўзяты чалавек зь беларускай амбасады ў Ерэване, які пастаянна званіў і патрабаваў, каб я рыхтавала грошы на штраф, зараз замаўчаў увогуле. Так зашыўся, што цікава: чаго ж ён мне цяпер не тэлефануе? Мне падалося, што ён проста вельмі хацеў дагадзіць Грузіі ці яшчэ камусьці".
Сямён і Ірына Дзьячак яшчэ ў жніўні выправіліся ў паломніцтва па сьвятых мясьцінах Расеі, Грузіі, Турэччыны, Сырыі, Эгіпту ды іншых краін. Аднак на сярэдзіне маршруту падарожжа спынілася: наведаўшы манастыр у Новым Афоне на тэрыторыі Абхазіі, за "парушэньне правілаў уезду ў Грузію" яны былі затрыманыя і перапраўленыя ў сьледчы ізалятар у Зугдзідзі. Дзьячакі нават ня ведалі, што летась Міністэрства замежных спраў Беларусі папярэдзіла сваіх грамадзянаў: у Абхазію і Паўднёвую Асэтыю, якія ў выніку расейска-грузінскага ўзброенага канфлікту 2008 году былі прызнаныя Масквой як незалежныя дзяржавы, можна ўяжджаць толькі з тэрыторыі Грузіі. У выпадку транзытнага перасячэньня мяжы згаданых рэспублік з боку Расеі замежнікам у Грузіі пагражае буйны штраф альбо турма.
Але папярэджаньне з розных прычынаў дайшло не да ўсіх. Да таго ж, як кажа адзін зь беларускіх турыстаў, які таксама меў непрыемнасьці з грузінскімі памежнікамі і мусіў заплаціць буйны штраф, турфірмы наўмысна ці ад няведаньня рэдка папярэджваюць пра магчымыя наступствы:
"Зараз турыстычныя агенцтвы прапануюць танны адпачынак у Абхазіі. І ў бальшыні выпадкаў паездка ажыцьцяўляецца ня з боку Грузіі, як гэта павінна быць паводле грузінскіх законаў, а праз Расею. І я ведаю, што гэта тычыцца пераважнай колькасьці прапаноў. Адпаведна, усе гэтыя людзі, якія адпачывалі ў Абхазіі, калі яны выпадкова ці мэтанакіравана рушаць у Грузію, будуць арыштаваныя. Самае небясьпечнае ў гэтай сытуацыі, што ніякай папераджальнай інфармацыі практычна няма. Турфірмы калі штосьці і ведаюць, то не папярэджваюць. То бок спакойна прадаюць квіткі. Мы абтэлефаноўвалі агенцтвы і ўцямнага адказу нідзе не атрымалі".
Паказальна, што падобныя інцыдэнты ўжо мелі месца летась: у траўні 2009 году за незаконнае знаходжаньне на тэрыторыі Грузіі грамадзянка Беларусі правяла ў грузінскай турме блізу 50 дзён. Вызваліць дзяўчыну ўдалося толькі пасьля ўмяшаньня дыпляматаў.
Празь месяц намесьнік кіраўніка дабрачыннай арганізацыі "Бачыць сэрцам" Мікалай Кванталіяні быў затрыманы ў тбіліскім аэрапорце і пакараны штрафам у памеры больш за 1200 даляраў паводле таго ж артыкула Крымінальнага кодэксу — незаконны ўезд на акупаваную тэрыторыю.
Што тычыцца Ірыны і Сямёна Дзьячакаў, то бліжэйшыя два тыдні ім давядзецца правесьці ў адным з праваслаўных манастыроў Грузіі — да таго часу, пакуль ня будуць падрыхтаваныя дазвольныя дакумэнты на ад'езд з тэрыторыі Грузіі.
Неўзабаве пасьля расейска-грузінскага канфлікту кіраўніцтва Беларусі паабяцала Крамлю прызнаць Абхазію і Паўднёвую Асэтыю. Летась на гэта зьвярнула ўвагу і Міністэрства замежных спраў Абхазіі, зьдзіўленае пазыцыяй зьнешнепалітычнага ведамства Беларусі, якое раптам пачало гуляць на карысьць Тбілісі. Абхаскія чыноўнікі заяўлялі, што рэкамэндацыі беларускага МЗС супярэчаць абяцаньням прызнаць незалежнасьць рэспублік.
Міністэрства замежных спраў Беларусі запэўнівае: беларускія грамадзяне, якія сталі закладнікамі грузінскіх законаў, на пачатку лістапада вернуцца на радзіму. Падставай для затрыманьня маладых людзей, як удакладняе МЗС, стала тое, што афіцыйны Тбілісі разглядае ўезд у Абхазію зь любой тэрыторыі, апроч грузінскай, як крымінальнае злачынства. А гэта караецца пазбаўленьнем волі на тэрмін да 4 гадоў ці буйным штрафам.
Галіна Хатэнка, маці Ірыны Дзьячак, расказвае, што ад моманту затрыманьня ёй так і не ўдалося пагаварыць зь дзецьмі. Паколькі беларускага дыппрадстаўніцтва ў Грузіі няма, сувязь зь ёй падтрымліваў адзін з супрацоўнікаў амбасады Беларусі ў Армэніі. Праўда, паводле суразмоўніцы, ён толькі ўсё нагадваў бацькам, каб тыя маральна рыхтаваліся да выплаты немалога штрафу — фігуравала сума ў 1100 даляраў за кожнага. Спадарыня Галіна лічыць, што беларуская дзяржава яўна недаацаніла сур'ёзнасьць сытуацыі:
Увогуле такое стаўленьне з боку чыноўнікаў — абуральнае ...
"Дзеці ўчора з намі зьвязваліся. Ірына тэлефанавала Сямёнавай маме, каб тая больш не хвалявалася, бо ляжыць у шпіталі. І ў інтэрнэце пачыталі, як Сямён інтэрвію даваў... Але ўвогуле я толькі ад вас учора даведалася, што іх судзілі. Толькі дзякуючы журналістам мы атрымалі інфармацыю, а так бяз вас нічога і ня ведалі б, бо ніхто нічога не паведамляў, поўнае маўчаньне. Увогуле такое стаўленьне з боку чыноўнікаў — абуральнае. Але дзякуй Богу і за гэта, што мы яшчэ можам зрабіць? Мяне зьдзівіла, што самы заўзяты чалавек зь беларускай амбасады ў Ерэване, які пастаянна званіў і патрабаваў, каб я рыхтавала грошы на штраф, зараз замаўчаў увогуле. Так зашыўся, што цікава: чаго ж ён мне цяпер не тэлефануе? Мне падалося, што ён проста вельмі хацеў дагадзіць Грузіі ці яшчэ камусьці".
Сямён і Ірына Дзьячак яшчэ ў жніўні выправіліся ў паломніцтва па сьвятых мясьцінах Расеі, Грузіі, Турэччыны, Сырыі, Эгіпту ды іншых краін. Аднак на сярэдзіне маршруту падарожжа спынілася: наведаўшы манастыр у Новым Афоне на тэрыторыі Абхазіі, за "парушэньне правілаў уезду ў Грузію" яны былі затрыманыя і перапраўленыя ў сьледчы ізалятар у Зугдзідзі. Дзьячакі нават ня ведалі, што летась Міністэрства замежных спраў Беларусі папярэдзіла сваіх грамадзянаў: у Абхазію і Паўднёвую Асэтыю, якія ў выніку расейска-грузінскага ўзброенага канфлікту 2008 году былі прызнаныя Масквой як незалежныя дзяржавы, можна ўяжджаць толькі з тэрыторыі Грузіі. У выпадку транзытнага перасячэньня мяжы згаданых рэспублік з боку Расеі замежнікам у Грузіі пагражае буйны штраф альбо турма.
Але папярэджаньне з розных прычынаў дайшло не да ўсіх. Да таго ж, як кажа адзін зь беларускіх турыстаў, які таксама меў непрыемнасьці з грузінскімі памежнікамі і мусіў заплаціць буйны штраф, турфірмы наўмысна ці ад няведаньня рэдка папярэджваюць пра магчымыя наступствы:
"Зараз турыстычныя агенцтвы прапануюць танны адпачынак у Абхазіі. І ў бальшыні выпадкаў паездка ажыцьцяўляецца ня з боку Грузіі, як гэта павінна быць паводле грузінскіх законаў, а праз Расею. І я ведаю, што гэта тычыцца пераважнай колькасьці прапаноў. Адпаведна, усе гэтыя людзі, якія адпачывалі ў Абхазіі, калі яны выпадкова ці мэтанакіравана рушаць у Грузію, будуць арыштаваныя. Самае небясьпечнае ў гэтай сытуацыі, што ніякай папераджальнай інфармацыі практычна няма. Турфірмы калі штосьці і ведаюць, то не папярэджваюць. То бок спакойна прадаюць квіткі. Мы абтэлефаноўвалі агенцтвы і ўцямнага адказу нідзе не атрымалі".
Паказальна, што падобныя інцыдэнты ўжо мелі месца летась: у траўні 2009 году за незаконнае знаходжаньне на тэрыторыі Грузіі грамадзянка Беларусі правяла ў грузінскай турме блізу 50 дзён. Вызваліць дзяўчыну ўдалося толькі пасьля ўмяшаньня дыпляматаў.
Празь месяц намесьнік кіраўніка дабрачыннай арганізацыі "Бачыць сэрцам" Мікалай Кванталіяні быў затрыманы ў тбіліскім аэрапорце і пакараны штрафам у памеры больш за 1200 даляраў паводле таго ж артыкула Крымінальнага кодэксу — незаконны ўезд на акупаваную тэрыторыю.
Што тычыцца Ірыны і Сямёна Дзьячакаў, то бліжэйшыя два тыдні ім давядзецца правесьці ў адным з праваслаўных манастыроў Грузіі — да таго часу, пакуль ня будуць падрыхтаваныя дазвольныя дакумэнты на ад'езд з тэрыторыі Грузіі.
Неўзабаве пасьля расейска-грузінскага канфлікту кіраўніцтва Беларусі паабяцала Крамлю прызнаць Абхазію і Паўднёвую Асэтыю. Летась на гэта зьвярнула ўвагу і Міністэрства замежных спраў Абхазіі, зьдзіўленае пазыцыяй зьнешнепалітычнага ведамства Беларусі, якое раптам пачало гуляць на карысьць Тбілісі. Абхаскія чыноўнікі заяўлялі, што рэкамэндацыі беларускага МЗС супярэчаць абяцаньням прызнаць незалежнасьць рэспублік.
