Дар шаҳри Тошканд ҳангоми фурӯши нахустин китоби Қуръон, ки дар Узбекистон нашр шудааст, навбатпоии тӯлонӣ ба вуҷуд омад. Гузоришгари бахши узбекии Радиои Озодӣ мегӯяд, дар таърихи истиқлоли ин кишвар нахустин бор аст, ки мардум барои харидани китоб чунин навбат мепоянд.
Муҳаммад бин Салмон – валиаҳди Арабистони Саудӣ – эълон кард, ки занон ба пӯшидани чодар ё ҳиҷобу рӯсарии сиёҳ муваззаф нестанд. Ба шарти онки, ба қавли ӯ, “либоси муносиб ва муҳтарамона ба бар кунанд”.
Шӯрои уламо, танҳо ниҳоди содиркунандаи фатво дар Тоҷикистон, аз сокинон хост, ки аз Ҳаҷҷи такрорӣ ва, бахусус, аз фурӯхтани хонаҳояшон ба хотири зиёрати Хонаи Худо худдорӣ кунанд.
Идораи зиндонҳои Русия мегӯяд, ки бо афзоиши маҳкумшудагони мусулмон аз ҷумлаи шаҳрвандони Осиёи Миёна дар зиндонҳои Русия, тундгароии исломӣ дар миёни бошандагони маҳбасҳо афзоиш меёбад.
Мақомоти Қазоқистон мехоҳанд, истилоҳҳои нав ба мисли “равияи табаҳкори динӣ” ё “ифротгароии мазҳабӣ”-ро ба қонунгузории ин кишвар дохил кунанд. Вазири корҳои дин ва ҷомеаи шаҳрвандии Қазоқистон мегӯяд, бо ин роҳ метавонанд, ки ба фаъолиятҳои тахрибкорона баҳои қонунӣ диҳанд.
Гулнисои 33-сола, сокини шаҳри Душанбе, ҳар рӯз ҳангоми рафтан ба кор зери заррабини наздикон, ҳамсояҳо ва баъзе аз роҳгузарон қарор мегирад. Гоҳе ӯро барои домани кӯтоҳаш танқид мекунанд ва гоҳе дигар мехоҳанд, ки “мусулмони ҳақиқӣ” шавад.
Масҷид, калисо, каниса ва ҳама гуна иттиҳодияҳои динӣ дар Тоҷикистон муваззаф шуданд, дар бораи даромадҳо ва молу мулк ва даромади кормандонашон ба мақомот гузориш бидиҳанд.
Муллоҳайдар Шарифзода, имом-хатиби масҷиди ҷомеи шаҳри Кӯлоб ва аз рӯҳониёни шинохта, аз фазои мазҳабӣ дар Тоҷикистон ситоиш кард.
Сулаймон Давлатзода, раиси Кумита оид ба корҳои дини Тоҷикистон мегӯяд, ки дар кишвар озодиҳои динии шаҳрвандон нақз нашудааст ва гузоришҳо дар робита ба маҳдудиятҳои мазҳабӣ, бепоя мебошанд.
Дар пайи анҷоми имтиҳони солонаи имомхатибони масҷидҳо ҷомеи Тоҷикистон, ки аз ҷониби комиссияи Кумитаи дин ва Шӯрои уламо анҷом шуд, аз 265 имомхатиб даҳҳо нафар аз мақомҳояшон барканор шуданд. Мақомот ҳанӯз шумори дақиқи барканоршудаҳоро нашр намекунанд.
Масъулони бахши дин дар шаҳру навоҳии кишвар ҳамакнун ҳақ доранд, дархости ашхоси камбизоат ва кулли онҳоеро, ки ба назари масъулини дин “вазъи иҷтимоиаш хуб нест”, рад кунанд.
Поп Франсис – раҳбари католикҳои ҷаҳон – баъди сафараш ба Мянмар ё Бирма аз Бангладеш ҳам дидан кард, ки дар онҷо беш аз 600 ҳазор мусалмони фирории Роҳинҷа ба сар мебаранд. Вай рӯзи 1-уми декабр бо теъдоде аз паноҳҷӯёни қавми Роҳинҷа дар шаҳри Дакка, пойтахти Бангладеш, мулоқот кард ва дарди дили онҳоро шунид.
Ёфтҳои бештар
