یلدا عظیمی: هدف ایجاد نهاد خیریۀ ما جمع آوری و توزیع کمک‌ها به مستحقین است

نجیبه نام دارد و در شهر مزارشریف زندگی می‌کند.

او می‌گوید که شوهرش بیمار است و خودش سرپرستی خانوادۀ ۴ نفری‌اش را به عهده دارد.

نجیبه به رادیو آزادی گفت، تا کنون هیچ کسی به شمول نهادهای خیریه به او کمک نکرده و حالا که رمضان نزدیک است، خواستار توجه نهادهای خیریه است:
"نان‌آور خانواده استم، شوهرم مریض است، دو دختر دارم و خودم نیز بسیار مریض استم، قبلاً در خانه‌های مردم کار می‌کردم و حالا بولانی پزی می‌کنم، تا حال هیچ کدام موسسۀ خیریه با من کمک نکرده است، آنقدر از زندگی خسته شدیم که بعضی روزها (دلم) می‌شود که بروم و خود را زیر یک موتر بیندازم."

یکی از بازنشستگان در کابل که نخواست نامش در گزارش گرفته شود، می‌گوید، دو سال می‌شود حقوق بازنشستگی‌اش را دریافت نکرده و به شدت دچار مشکلات اقتصادی است:
"متاسفانه که حقوق ما پرداخت نشد و زمستان را هم به مشکل سپری کردیم، فرزندان ما همه بیکار هستند، حال ماه رمضان هم می‌رسد دو سال می‌شود که از هیچ کمکی مستفید نشدیم."

پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان در افغانستان و افزایش فقر و مشکلات اقتصادی مردم، شماری از افراد با ایجاد نهادهای خیریه، ادعا می‌کنند که هدف‌شان کمک به مستحقین است.

یکی از این نهادها به نام "موسسۀ خیریه و خدمات اجتماعی شفق" که امسال در افغانستان به فعالیت آغاز کرده، به تازگی فراخوان جمع‌آوری کمک به مستحقین را در ماه مبارک رمضان داده است.

یلدا عظیمی، مسئول این نهاد به رادیو آزادی گفت، هدف‌شان جمع‌آوری کمک‌ها و توزیع آن به مستحقین است:
"پولی را که برای ایجاد این موسسه به مصرف رساندیم، شاید مصارف دو یا سه سال فرزندان من می‌شد اما من خواستم که دست مردم خود را بگیرم، بعضی مشکلات در بعضی موسسات که استفاده جویی کرده وجود دارد که اعتبار دونرهای بیرونی هم نظر به همین دلایل سلب شده است."

صمیم نوری، مسئول موسسۀ خیریه امام جواد که ادعا می‌کند این نهاد از چهار دهه به این سو در بخش امدادرسانی در افغانستان فعالیت دارد، در بارۀ چگونگی توزیع کمک‌ها به نیازمندان توضح می‌دهد:
"زمانی که یک خانواده تماس می‌گیرد، برایش فورم راجستریشن تهیه می‌شود، بعداً بررسی حضوری صورت می‌گیرد، بعد از بررسی شامل فورم کمک شده و بعداً برایش کمک صورت می‌گیرد."

مسئوولان نهادهای خیریه می‌گویند که کمک‌ها را بیشتر از افراد ثروتمند، تاجر و یا موسسات بزرگ امدادرسانی بدست می‌آورند و به نیازمندان توزیع می‌کنند.

فرید احمد، یکی از افغان‌ها در جرمنی می‌گوید، پول‌هایی را که از افراد ثروتمند و از خودشان جمع آوری می‌کنند، در برخی موارد آن را به هدف کمک به مستحقین به موسسه‌های خیریه در افغانستان تسلیم می‌کنند:
"ما افغان‌ها بعضی وقت که از طرف خود یا دوستان خود پول جمع می‌کنیم و گاهی آن را از طریق موسسات خیریه به مردم که در افغانستان مستحق هستند، کمک می‌کنیم، امیدواریم که این کمک‌ها به افرادی که واقعاً مستحق هستند برسد."

این در حالیست که بر اساس آخرین آمار دفتر هماهنگی امور بشری سازمان ملل متحد (اوچا) در افغانستان، در سال جاری میلادی ۲۸.۳ میلیون تن در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند.