یکی از زنان بیبضاعت در شهر کابل میگوید، شوهرش فوت کرده و در حال حاضر او با کودکانش در جادههای کابل دستفروشی میکنند.
او که نخواست نامش را در گزارش بنویسیم به رادیو آزادی گفت، مسئولیت یک خانوادۀ ده نفری را به عهده دارد و مجبور است به شمول پدر و مادر شوهرش برای هفت فرزندش نان تهیه کند.
این بانو میگوید، در دو سال گذشته کارهای زیادی را انجام داده است تا فامیلش را حمایت مالی کند:
"صغیردار هستم، در خانه ۱۰ نفر نانخور دارم، کاریگر ندارم، سیاه سردار هستم، مجبور هستم کار کنم. پس از این که شوهرم شهید شد به سرایها میرفتم، کشمش پاکی و دیگر کارها را میکردم، اما حالا آن کار هم نمانده خویشاوندی شده هر کسی قوم و شناخته خود را به کار میگیرد."
این بانو میگوید، در گذشته روزانه بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ افغانی روزانه درآمد داشت، اما حالا این رقم به ۲۰۰ افغانی کاهش یافته است.
صفیالله، دیگر باشندۀ کابل که پیشهاش معماری است، میگوید، روزها تا شام برای پیدا کردن کار به جادههای کابل میرود، اما دوباره دست خالی به خانه بر میگردد.
او به رادیو آزادی گفت، وضعیت اقتصادیاش در تناسب به سالهای قبل بدتر شده است:
"اصلاً کار نیست در یک هفته هم کار بدست نمیآورم، مردم پول ندارند که کار ساختمانی را شروع کنند، اقتصاد مردم هم خراب است و ما هم از صبح تا چاشت اینجا میآیم وقتی کار پیدا نمیشود بیکار میمانیم."
این در حالیست که دفتر هماهنگ کنندۀ امور بشردوستانۀ سازمان ملل متحد (اوچا) در افغانستان در توییتی گفته است، اقتصاد رو به وخامت افغانستان سبب کاهش شدید درآمد و افزایش بدهی و سطح بالایی از بیکاری در این کشور شده است.
این سازمان میافزاید که ۸۰ درصد از خانوادهها در سراسر افغانستان کاهش درآمد را تجربه کرده اند.
دفتر هماهنگ کنندۀ امور بشردوستانۀ سازمان ملل متحد (اوچا) پیش از این نیز در توییتی گفته که برای فراهم کردن کمکهای بشردوستانه به حدود ۲۳.۷ میلیون نیازمند در افغانستان، به ۴.۶ میلیارد دالر نیاز است.
اوچا همچنان اعلام کرده که در سال ۲۰۲۳ شمار افراد نیازمند به کمکهای بشری در افغانستان به ۲۸.۳ میلیون تن افزایش یافته است.
این در حالیست که در آستانۀ فرا رسیدن سال جدید خورشیدی و جشن نوروز، شماری از شهروندان افغانستان میگویند که به دلیل مشکلات اقتصادی هیچ آمادگی برای تجلیل از سال نو و نوروز ندارند و تمام دغدهشان پیدا کردن یک لقمه نان برای خانوادههای شان است.