«Дарынсыз басшылар еліміздің Бас газетін бейшара күйге жеткізді» деп аталған сұхбат (Рахым Айыпұлы мен Гүлмира Тойболдина, «ДАТ. Общественная позиция» газеті, 08. 02. 2012 ж.) мені де бейжай қалдырған жоқ. Өзім куә болған қайдағы мен жайдағы есіме түсіп, көз алдыма небір көрініс көлденеңдеді.
Үйге келіп интернетті қоссам Жаңаөзенде төбелес болып жатыр екен. «Тәуелсіздік мерекесіне түкіргендер» бүлік шығарыпты.
Жалпы жұртқа Жаңаөзендегі полицияның халықты қойша қырған әрекеті туралы сұмдық хабар біркелкі жетпей жатыр. Көпшілік «Хабардың» көпірмесі мен «Қазақстанның» лепірме жаңалықтарын көріп, болған жайға тек біржақты баға берген биліктің ойындағысын естіп, тыныш отыр.
Қайда жүрсеңіз де, аман болыңыз. Сіз – 16 желтоқсандағы Жаңаөзен оқиғасының айғағын бүкіл әлемге жария еткен санаулы адамның бірісіз.
Назарбаев режиміндегі кезектен тыс сайлауда «Нұр Отанның» маңдайы жарқырап, тағы да алдына қара салмады. Әсілі, біздің саясат теледидардан күнде көрсететін сериал тәрізді ғой. Бәрін алдын-ала біліп отырасың көріпкел болмай-ақ.
Біздің билік қорғауға зәру емес, халық – зәру. Осыны, өкінішке қарай, кейбір «зиялы» деп жүрген аға-көкелеріміз түсіне алмапты. Ал қиын-қыстау кезінде тіпті халықтың көңілін де аулай алмаған «зиялыларды» сонда сақалы үшін, алған наградалары үшін халық сыйлауы керек пе?
Әкім мырза! Жап-жаңа орынға барғаныңызбен, айтпақшы, апарылғаныңызбен құттықтауға міндетті емес екенімді ескеріп, бірден сіздің жадыңызды жаңғыртып, онда жатқан, иә, егер «жағып жібермесеңіз», бұрынғы үш хатымды есіңізге салғым келді.
Бұл жолы да өте алмадық ұлт болып ұйысудың ұлы сынынан. Бабалар ерлігінің сыбағасы болып күтпеген жерден уысымызға түскен Тәуелсіздікке лайықты екенімізді дәлелдей алмадық тағы да...
Он алтыншы желтоқсан – Күн бе осы күйелеш?! Күңіренген санамда Бір он алты бұл емес...
Сіздің шәкірттік, бозбалалық, жігіттік, қызметкер, басшы кездеріңіз жайында кітап, пьеса, спектакль жазылды ма, көп сериялы кинофильм түсірілді ме? Жоқ. Сіздің тірі кезіңізде нөкерлеріңіз Сізге төрт ескерткіш орнатты ма? Жоқ.
Тағы
