Літанкета Свабоды: Натальля Гардзіенка

Нарадзілася ў 1977 у Менску. Вучылася ў школах Менску, Саны (Емэн), Ліды. Скончыла Ліцэй БДУ, гістарычны факультэт БДУ, асьпірантуру.

Цікавіцца гісторыяй беларускай эміграцыі, вуснай гісторыяй, культурай беларускага замежжа. Аўтарка кніг «Беларусы ў Аўстраліі: Да гісторыі дыяспары» (Менск, 2004), «Беларусы ў Вялікабрытаніі» (Менск, 2010), сумесна зь Лявонам Юрэвічам: «Рада БНР (1947-1970): Падзеі. Дакументы. Асобы» (Менск, 2013), «Рада БНР (1970-1982): Падзеі і дакументы» (Менск, 2014) і «Рада БНР (1982-1997): Падзеі. Дакументы. Асобы» (Менск, 2015) ды каля сотні артыкулаў.

Галоўны рэдактар альманаху «Запісы Беларускага інстытуту навукі і мастацтва». Удзельнічае ў рэдагаваньні і выданьні кніг з сэрыяў «Беларуская мэмуарная бібліятэка», «Бібліятэка Бацькаўшчыны», «Галасы Айчыны».

Сябра Ўправы Згуртаваньня беларусаў сьвету «Бацькаўшчына», Міжнароднай асацыяцыі беларусістаў, Саюзу беларускіх пісьменьнікаў.


1. Для каго вы пішаце? (Хто ваш ідэальны чытач?)

Пішу для тых, каму цікавыя людзі, дакумэнты, падзеі з жыцьця эміграцыі. А можа, найперш пішу для сябе.

2. Дзе вам найлепш пішацца, і калі?

У хаце ў цішыні (час ня мае значэньня).

3. Аўтарам якой ужо напісанай кнігі вы хацелі б быць?

Ніякай. Але найбольш уразілі кнігі: «Бібліяграфія беларускага друку на Захадзе» Вітаўта і Зоры Кіпеляў (укладзенай у кнігу працай) і «Відымусы\» Лявона Юрэвіча (з архіўнага гледзішча).

4. Які літаратурны герой найбольш падобны да вас?

Не задумвалася. Даволі часта пры чытаньні «прымяраю» на сябе розных пэрсанажаў. Апошняе, што «падыходзіла», была Эла Рубінштэйн з «Сарака правілаў каханьня».

5. Хто ваш улюбёны пісьменьнік?

Складана назваць аднаго ці нават некалькіх. У розныя пэрыяды жыцьця зачытвалася вельмі рознымі кнігамі і аўтарамі: зь беларускіх — Быкавым, Караткевічам, Брылём, Арсеньневай, Дудзіцкім, Юхнаўцом; зь іншых раскіданасьць прыхільнасьцяў ад Умбэрта Эка да Сяргея Даўлатава.

6. Што вы цяпер чытаеце?

«Хрыстос прызямліўся ў Гародні», успаміны Пётры Мурзёнка «Над Атавай ракой» і англамоўны зборнік тэкстаў пра мэмарыяльную культуру.

7. На якіх замежных мовах (расейская ня лічыцца) вы можаце чытаць?

На ангельскай, польскай, украінскай.

8. Якая ваша найбольш улюбёная кніга з напісаных вамі?

Ня маю ўлюбёнай. Кожнай захаплялася, пакуль яе пісала. Па сканчэньні заўсёды пераключаюся на новую, да ранейшай вяртаюся толькі, калі патрэбная нейкая інфармацыя.

9. Якую кнігу вам яшчэ хочацца напісаць?

У галаве багата ідэяў, хочацца шмат пра што напісаць, у тым ліку і ня толькі пра эміграцыю. Мару некалі напісаць пра падарожжы, а таксама для сына (а мо і разам зь ім) скласьці сямейную гісторыю.

10. Калі вы адчуваеце сябе найбольш свабоднай?

У падарожжах, калі адрываюся ад звыклай штодзённасьці.