Гэтак жа як і ўсіх папярэдніх памерлых дэпутатаў-незалежнікаў (І.Пырха, І.Герменчука, Г.Сямдзянаву), яго зьнішчыў Чарнобыль. Мы змагаліся з атамным Левіафанам усімі сіламі, каб уратаваць нацыю, чуючы сьмяртэльны сьвіст яго касы і разумеючы наканаванасьць. Генадзь Грушавы быў на пярэдняй лініі таго змаганьня.
Генадзь прыйшоў у Фронт у пачатку 1989 году, калі ўжо быў створаны фронтаўскі Камітэт “Дзеці Чарнобыля”. У траўні таго ж году ён узначаліў гэты Камітэт і неўзабаве ператварыў яго ў магутную ўсебеларускую арганізацыю па ўратаваньні здароўя дзяцей ад чарнобыльскай радыяцыі. Тут ён выявіў незвычайны арганізацыйны талент і дзейнасьць, спраектаваную на ўвесь цывілізаваны сьвет. Тысячы беларускіх дзяцей атрымалі магчымасьць аздараўленьня па ўсёй Эўропе, паўночнай Амэрыцы і ў некаторых краінах Азіі. Шмат каму такая падтрымка захавала здароўе і прадоўжыла жыцьцё. Генадзь жыў гэтай справай аддана і апантана і яна дала плён.
З усталяваньнем антыбеларускага рэжыму, нелегітымная ўлада паставіла ўсемагчымыя шлягбаўмы чарнобыльскаму ратаваньню людзей, яна прастала дарогу чарнобыльскаму генацыду, выкарыстала яго разбуральны зьмест у сваёй антынароднай палітыцы. Генадзь Грушавы змагаўся з такой чужой палітыкай увесь час. Незадоўга да сьмерці ён паведаміў нам, што хацеў бы стаць сябрам КХП-БНФ і гэта было зразумелае жаданьне чалавека, які па перакананьнях заставаўся фронтаўцам і разумеў сваё гістарычнае месца ў адраджэньні вольнай Беларусі.
Я цаніў Генадзя Ўладзімеравіча за яго сьветлую галаву, уменьне цьвяроза аналізаваць і, галоўнае, генэрыраваць ідэі – якасьць надзвычай каштоўная ў палітыцы. Вельмі шкода, што Чарнобыль без пары скасіў такога чалавека. У новай вольнай сьветлай Беларусі (якая, спадзяюся, ужо не за гарамі) Генадзь Грушавы яшчэ мог бы шмат зрабіць дзеля здароўя, дабра і лепшага жыцьця нашага народа.
Цяпер ён у Нябеснай Беларусі, дзе (так думаю) аддзелена сьветлае ад цёмнага, добрае ад злога, разумнае ад дурнога. Бывай Генадзь Уладзімеравіч. Вечная памяць.
Жыцьцё тваё пражыта было не дарэмна і дзеля таго, што зроблена, варта было жыць.
28 c тудзеня 2014 г. Зянон Пазьняк
Генадзь прыйшоў у Фронт у пачатку 1989 году, калі ўжо быў створаны фронтаўскі Камітэт “Дзеці Чарнобыля”. У траўні таго ж году ён узначаліў гэты Камітэт і неўзабаве ператварыў яго ў магутную ўсебеларускую арганізацыю па ўратаваньні здароўя дзяцей ад чарнобыльскай радыяцыі. Тут ён выявіў незвычайны арганізацыйны талент і дзейнасьць, спраектаваную на ўвесь цывілізаваны сьвет. Тысячы беларускіх дзяцей атрымалі магчымасьць аздараўленьня па ўсёй Эўропе, паўночнай Амэрыцы і ў некаторых краінах Азіі. Шмат каму такая падтрымка захавала здароўе і прадоўжыла жыцьцё. Генадзь жыў гэтай справай аддана і апантана і яна дала плён.
З усталяваньнем антыбеларускага рэжыму, нелегітымная ўлада паставіла ўсемагчымыя шлягбаўмы чарнобыльскаму ратаваньню людзей, яна прастала дарогу чарнобыльскаму генацыду, выкарыстала яго разбуральны зьмест у сваёй антынароднай палітыцы. Генадзь Грушавы змагаўся з такой чужой палітыкай увесь час. Незадоўга да сьмерці ён паведаміў нам, што хацеў бы стаць сябрам КХП-БНФ і гэта было зразумелае жаданьне чалавека, які па перакананьнях заставаўся фронтаўцам і разумеў сваё гістарычнае месца ў адраджэньні вольнай Беларусі.
Я цаніў Генадзя Ўладзімеравіча за яго сьветлую галаву, уменьне цьвяроза аналізаваць і, галоўнае, генэрыраваць ідэі – якасьць надзвычай каштоўная ў палітыцы. Вельмі шкода, што Чарнобыль без пары скасіў такога чалавека. У новай вольнай сьветлай Беларусі (якая, спадзяюся, ужо не за гарамі) Генадзь Грушавы яшчэ мог бы шмат зрабіць дзеля здароўя, дабра і лепшага жыцьця нашага народа.
Цяпер ён у Нябеснай Беларусі, дзе (так думаю) аддзелена сьветлае ад цёмнага, добрае ад злога, разумнае ад дурнога. Бывай Генадзь Уладзімеравіч. Вечная памяць.
Жыцьцё тваё пражыта было не дарэмна і дзеля таго, што зроблена, варта было жыць.
28 c тудзеня 2014 г. Зянон Пазьняк
