У сёньняшняй перадачы:
Адшукалі дачку славутага Шаляпіна і даручылі ёй начытваць кнігу Сьвятланы Алілуевай. Але ў Тацяны Шаляпінай быў вельмі нізкі хрыплаваты голас. Сьвятлана Алілуева ейнае чытаньне забракавала. А Мюнхэн толькі гэтага й чакаў! Памятаю, у нядзелю раніцай выклікалі мяне сьпешна на Радыё й папрасілі начытаць адзін разьдзел гэтай кніжкі (амаль без падрыхтоўкі). Стужку адразу адаслалі ў Нью-Ёрк, там далі яе паслухаць Сьвятлане. Ёй маё чытаньне вельмі спадабалася. У нас зь ёй аказаліся падобныя галасы. Яна нават запрапанавала, каб я перачытала сваім голасам запісаныя ею першыя два разьдзелы. Гэтага мы, ясна, не зрабілі, бо голас дачкі Сталіна на хвалях нашага Радыё гэта была такая сэнсацыя, што нам зайздросьцілі ўсе заходнія радыёстанцыі, уключна з Голасам Амэрыкі й Бі-Бі-Сі.
Галіна Руднік: “Мы не сумняваліся, што на Радыё Свабода мусілі быць шпіёны”
Галіна Руднік: “Радыё павінна было гучаць як “госьць у хаце слухача”
Галіна Руднік: “ Маме сказалі, што мы загінулі падчас бамбёжкі”
Галіна Руднік: “Як сказаць па-ангельску “падымаць цаліну”?”
Галіна Руднік: “Наша бесклапотнае жыцьцё ў Мюнхэне хутка скончылася”
Галіна Руднік: “Падставы верыць, што нас слухаюць на Бацькаўшчыне, былі”
Галіна Руднік: “Абрамчык знайшоў кандыдатку ў беларускую рэдакцыю”
Галіна Руднік: "У Юлі і Паўла гэта было каханьне з першага погляду"
Галіна Руднік: “Пастар у часе вячэры сказаў: We are pregnant”
Галіна Руднік: “Заставалася толькі пераплыць акіян...”
Галіна Руднік: “Злучаныя Штаты, і ўсё!”
Галіна Руднік: “У беларускай гімназіі ўвесь час хацелася есьці...”
Галіна Руднік: “Такая дылда, а ня ведае, дзе яна нарадзілася!”
Галіна Руднік: “Радзіма чакае, Радзіма ўсё даравала”
Галіна Руднік: “У часе вайны ў Нямеччыне кожны крадзеж караўся расстрэлам”
Галіна Руднік: «У Бэрлін мы трапілі выпадкова»
Галіна Руднік. Танцуем з дзедам на пагарэлішчы
Галіна Руднік. Як мы ўпісвалі пераклады Арсеньневай у опэрныя лібрэта
Галіна Руднік. Чым закончыліся анэкдоты на кухні Шчагловых
Галіна Руднік: Тайна маёй лялькі
Галіна Руднік: Мамін лягер згадваў і Салжаніцын
Галіна Руднік: У сям’і камуніста нам сказалі, каб болей не прыходзілі
Галіна Руднік: “Колькі ворагаў народу аказалася на адной Пушкінскай вуліцы...”
Галіна Руднік: “У трыццаць сёмым мне было 7 гадоў...”
«Птушкі пералётныя». Прэм'ера да дня народзінаў "Свабоды"
Адшукалі дачку славутага Шаляпіна і даручылі ёй начытваць кнігу Сьвятланы Алілуевай. Але ў Тацяны Шаляпінай быў вельмі нізкі хрыплаваты голас. Сьвятлана Алілуева ейнае чытаньне забракавала. А Мюнхэн толькі гэтага й чакаў! Памятаю, у нядзелю раніцай выклікалі мяне сьпешна на Радыё й папрасілі начытаць адзін разьдзел гэтай кніжкі (амаль без падрыхтоўкі). Стужку адразу адаслалі ў Нью-Ёрк, там далі яе паслухаць Сьвятлане. Ёй маё чытаньне вельмі спадабалася. У нас зь ёй аказаліся падобныя галасы. Яна нават запрапанавала, каб я перачытала сваім голасам запісаныя ею першыя два разьдзелы. Гэтага мы, ясна, не зрабілі, бо голас дачкі Сталіна на хвалях нашага Радыё гэта была такая сэнсацыя, што нам зайздросьцілі ўсе заходнія радыёстанцыі, уключна з Голасам Амэрыкі й Бі-Бі-Сі.
Галіна Руднік: “Мы не сумняваліся, што на Радыё Свабода мусілі быць шпіёны”
Галіна Руднік: “Радыё павінна было гучаць як “госьць у хаце слухача”
Галіна Руднік: “ Маме сказалі, што мы загінулі падчас бамбёжкі”
Галіна Руднік: “Як сказаць па-ангельску “падымаць цаліну”?”
Галіна Руднік: “Наша бесклапотнае жыцьцё ў Мюнхэне хутка скончылася”
Галіна Руднік: “Падставы верыць, што нас слухаюць на Бацькаўшчыне, былі”
Галіна Руднік: “Абрамчык знайшоў кандыдатку ў беларускую рэдакцыю”
Галіна Руднік: "У Юлі і Паўла гэта было каханьне з першага погляду"
Галіна Руднік: “Пастар у часе вячэры сказаў: We are pregnant”
Галіна Руднік: “Заставалася толькі пераплыць акіян...”
Галіна Руднік: “Злучаныя Штаты, і ўсё!”
Галіна Руднік: “У беларускай гімназіі ўвесь час хацелася есьці...”
Галіна Руднік: “Такая дылда, а ня ведае, дзе яна нарадзілася!”
Галіна Руднік: “Радзіма чакае, Радзіма ўсё даравала”
Галіна Руднік: “У часе вайны ў Нямеччыне кожны крадзеж караўся расстрэлам”
Галіна Руднік: «У Бэрлін мы трапілі выпадкова»
Галіна Руднік. Танцуем з дзедам на пагарэлішчы
Галіна Руднік. Як мы ўпісвалі пераклады Арсеньневай у опэрныя лібрэта
Галіна Руднік. Чым закончыліся анэкдоты на кухні Шчагловых
Галіна Руднік: Тайна маёй лялькі
Галіна Руднік: Мамін лягер згадваў і Салжаніцын
Галіна Руднік: У сям’і камуніста нам сказалі, каб болей не прыходзілі
Галіна Руднік: “Колькі ворагаў народу аказалася на адной Пушкінскай вуліцы...”
Галіна Руднік: “У трыццаць сёмым мне было 7 гадоў...”
«Птушкі пералётныя». Прэм'ера да дня народзінаў "Свабоды"
