Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Галіна Руднік: «У Бэрлін мы трапілі выпадкова»


“Птушкі пералётныя”. Бабруйск, Менск, Бэрлін, Ню-Ёрк, Мюнхен. Успаміны вэтэрана Радыё Свабода ў эфіры ад аўторка да суботы.

У сёньняшняй перадачы:

Хаця мы мелі пры сабе нямецкія грошы, купіць на іх мы нічога не маглі без прадуктовых картак. А карткі выдавалі на месцах працы або ў установах, калі хто да іх належаў. А наш статус быў няясны: мы ня былі прымусова вывезенымі, але ніхто нас сюды і не запрашаў. Трапілі мы ў Бэрлін выпадкова.

Цёця даведалася, што на Інвалідэнштрасэ ёсьць арганізацыя Вінэта, якая набірае артыстаў (сьпевакоў, танцораў, музыкаў), арганізоўвае тэатральныя групы, якія маюць даваць канцэрты ў лягерох для прымусова вывезеных людзей ("остаўцаў"). У Вінэце вельмі прыхільна аднесьліся да цёці й да трох танцорак менскага тэатру, зь якімі яна туды пайшла. Справа ў тым, што рускіх групаў ужо было некалькі, украінскіх таксама, а беларускай ня было ніводнай.



Галіна Руднік. Танцуем з дзедам на пагарэлішчы
Галіна Руднік. Як мы ўпісвалі пераклады Арсеньневай у опэрныя лібрэта
Галіна Руднік. Чым закончыліся анэкдоты на кухні Шчагловых
Галіна Руднік: Тайна маёй лялькі
Галіна Руднік: Мамін лягер згадваў і Салжаніцын
Галіна Руднік: У сям’і камуніста нам сказалі, каб болей не прыходзілі
Галіна Руднік: “Колькі ворагаў народу аказалася на адной Пушкінскай вуліцы...”
Галіна Руднік: “У трыццаць сёмым мне было 7 гадоў...”
«Птушкі пералётныя». Прэм'ера да дня народзінаў Свабоды
Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG