Абдуқодир Муҳиддиновро зуд ба ҳабс гирифта, рӯзи 31-уми май эъдом карданд.
Як зани китобдори тоҷик, ки 46 соли умрашро дар китобхона сипарӣ кардааст, мегӯяд, толори китобхонаҳои кишвар бештар аз ҳама дар даҳаи 80 – уми асри гузашта пуродам буданд. Ба гуфтаи ӯ шумори китобхонҳо дар ин давра ба ҳадде зиёд буд, ки дар толори хониш ҷойи нишаст ёфт намешуд.
Баҳсҳо перомуни забон баъди таъсиси ҷумҳурии Тоҷикистон дар аввоили садаи бисти милодӣ аз баҳсҳои доманадоре дар миёни фарҳангиёни тоҷик будааст.
Дар солҳои 30-юми асри бист дар Иттиҳоди Шӯравӣ, ки Тоҷикистон “фарзанди” ҳафтумаш буд, як қатор воқеаҳои муҳими сиёсӣ, иқтисодӣ ва иҷтимоӣ рӯй дод. Дар баробари “музаффариятҳои сотсиалистӣ” кишвари паҳноварро репрессия ё таъқибҳои мудҳиш фаро гирифт.
Тарҳи нерӯгоҳи "Роғун"-ро, ки ҳаёту мамоти Тоҷикистон меноманд, ҳанӯз дар аҳди Шӯравӣ кашида буданд, вале сохтмонаш даҳсолаҳо боз давом дорад. Чаро?
Бидуни шак, блогерӣ имрӯзҳо дар ҷомеаи Тоҷикистон ривоҷ ёфта, соҳаи ба қавле “машҳур” аст. Ба он бештар ҷавонон мегароянд. Фазои Инстаграм, ТикТок ва Ютуби “тоҷикӣ” пур аз саҳифаҳои блогеру пранкер ва вайнерҳо аст.
Мувофиқи созишномае, ки миёни нерӯҳои мардумӣ, президенту Шӯрои олӣ ва ҳукумат ҳосил шуда буд, бояд тамоми моликияти Ҳизби коммунист то рӯзи номнавис шуданаш миллӣ кунонида мешуд.
Ин суханон бештар иборат аз худситоӣ ва лофҳои газоф аст ва гоҳе албатта бо воқеият ҳамхонӣ дорад.
Дар ин рӯз роҳбарияти Ҳизби коммунисти Тоҷикистон дар вокуниш ба канда шудани ҳайкали Ленин дар Душанбе ва рақсу бозӣ кардани ҷонибдорони мухолифин дар болои он гирдиҳамоии эътирозӣ ташкил карданд.
Рӯзи 15-уми сентябр раисҷумҳури Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон дар Самарқанд бо ҳамтои чинияш Си Ҷинпин мулоқот кард. Дар назари аввал мулоқот ба фарқ аз дидори Ҷинпин бо Шавкат Мирзиёев, президенти Узбекистон, дидори ташрифотӣ буд ва ҳеч дастоварде надошт.
Ёфтҳои бештар
