“Шавҳар доред?”, “Ба наздикӣ ба шавҳар баромаданӣ нестед?”, “Чанд фарзанд доред?”, “Нияти боз таваллуд кардан надоред?”. Чунин суолҳоро бонувон дар Тоҷикистон ҳангоми ҷустуҷӯйи кор зиёд мешунаванд.
Баъзе аз сокинон дар шаҳри Душанбе шикоят доранд, ки теъдоди талбандаҳо дар кӯчаву хиёбонҳои пойтахт афзудааст. Ин вазъ баёнгари чист: бекорӣ, шароити бади иқтисодӣ ё суистифода аз бовару муҳаббати мардум?
Тайи моҳҳои охир чанд мансабдори Русия ҷорӣ кардани низоми раводид (виза)-ро барои шаҳрвандони кишварҳои Осиёи Марказӣ дар миён гузоштанд.
Мақомоти Тоҷикистон аз бештар аз 120 ҳазор шаҳрванди кишвар хостаанд, ки то 3 моҳи дигар санадҳояшонро дар Русия дуруст кунанд. Дар акси ҳол, ба гуфтаи мақомот, ба феҳрасти онҳое меафтанд, ки бояд аз Русия бечунучаро ронда шаванд.
Аз ҳамла ба толори мусиқии "Крокус Сити Ҳолл" дар канори Маскав, ки ба гумони тарҳрезӣ ва иҷрои он камаш 14 зодаи Тоҷикистонро дастгир кардаанд, 7 моҳ гузашт.
Нерӯҳои вижаи Русия дар ҷустуҷӯйи муҳоҷирон ба як анбори шаҳри Самара даромадаанд. Дар ин амалиёт, ки рӯзи 20-уми октябр сурат гирифт, ба иттилои расмӣ, чордаҳ мавриди қонуншиканӣ аз сӯйи хориҷиён ошкор шуд.
Рӯзноманигор Абдуқодир Талбаков (Абдуқодири Абдуқаҳҳор) мегӯяд, ӯро аз кор дар Пажӯҳишгоҳи фалсафаи Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон “равонданд”. Масъулони ин ниҳод, баръакс, иддао доранд, ки ӯ бо хоҳиши худ рафт.
Саноат Шукурова, зани нобиноро дар шаҳри Ҳисор баъди 16 сол омӯзгорӣ ба нафақа фиристодаанд. Вай мегӯяд, қатъи назар аз дархостҳои зиёдаш, ӯро бо баҳонаи син аз шуғли дӯстдоштааш маҳрум карданд.
Бо вуҷуди иҷозаи ҳукумат барои ворид кардани садҳо мошинҳои куҳна ба Тоҷикистон, сокинон мегӯянд, нархи мошин пойин наомад. Тоҷирон харҷи яксолаи нигаҳдорӣ ва дигар мушкилотро сабаби арзон нашудани мошин медонанд.
Бо гузашти зиёда аз даҳ сол аз талошҳо барои сохтани ҳукумати электронӣ дар Тоҷикистон, нозирон мегӯянд, ин раванд камбудҳои зиёде дорад. Яке аз намунаҳои он, пурра фаъол набудани сомонаҳои расмии ҳукуматҳои маҳаллӣ аст.
Гурӯҳи "Толибон" дар идомаи дастуру амрҳои аҷибу ғариби худ мусобиқоти муҳорибаҳои омехтаро дар Афғонистон манъ кард. Ин навъи мусобиқа дар даҳ соли охир ҷавонони зиёдеро ба самти худ кашида буд. Дар Тоҷикистон ҳам ҳаводори зиёд дорад.
Як аср пеш, 26-уми ноябри соли 1924, Муғулистон худро «Ҷумҳурии мардумӣ» эълон кард. Бо вуҷуди он ки номи пойтахти он "Улан-Батор" ба маънои "пешвои сурх" тағйир наёфт, гузаштаи бо ҳам пайванди ин кишвар бо Иттиҳоди Шӯравӣ ба таври умум як масъалаи таърихӣ ва фаромӯшшуда ба ҳисоб меравад.
Ёфтҳои бештар
