پس از سه نشست که بعد از حاکمیت طالبان در دوحه برگزار شد، انستیتیوت صلح امریکا در گزارش تحلیلی خود می‌گوید که این نشست‌ها، از جمله نشست سوم، نتایج قطعی نداشت و کشورهای شرکت کننده تنها به ادامۀ این گونه نشست‌ها توافق کردند.
در این گزارش که به روز سه‌شنبه، ۱۶ جولای نشر شده، آمده است، نشست سوم دوحه نشان داده که بین کشورهای غربی و کشورهای منطقه از جمله چین و روسیه در بارۀ افغانستان تقابل دیدگاه وجود دارد و این بی‌اعتمادی را نسبت به این نشست‌ها افزایش می‌دهد.
انستیتوت صلح امریکا نوشته است که چین و روسیه به عنوان عضو دایمی شورای امنیت ملل متحد، اعلام کردند که بدون حضور طالبان در این نشست‌ها اشتراک نخواهند کرد.
به گفتۀ این انستیتوت، اما کشورهای غربی بارها بر موضوع حقوق بشر تأکید کردند و آن را شرط اساسی برای به رسمیت شناختن طالبان دانسته اند.
در این گزارش آمده است که کشورهای غربی قبل از برگزاری سومین نشست دوحه در یک نامۀ مشترک که به گونۀ کامل علنی نشد، آجندا و روند این نشست را مورد انتقاد قرار دادند.
در این گزارش اشاره شده است که این نامه را فرانسه، بریتانیا و کانادا نیز امضا کردند و هشدار دادند که ممکن میزان مشارکت‌شان را در این نشست‌ها کاهش دهند.
در این گزارش آمده است که نشست‌های مانند نشست سوم دوحه به طالبان رسمیت می‌بخشد و به سیاست‌های سرکوبگرانۀ آنها قدرت می‌دهد.
بر اساس این گزارش تحلیلی، سازمان ملل متحد تلاش کرد تا طالبان را متقاعد کند که حضور در این نشست به نفع آنها است و به همین دلیل روزماری دی‌کارلو، معاون سرمنشی ملل متحد در امور سیاسی و ایجاد صلح که مسئول برگزاری نشست بود، قبل از برگزاری نشست در سفری به کابل با مقام‌های طالبان دیدار کرد.
این انستیتوت می‌گوید، شروط طالبان برای اشتراک در این نشست، دعوت از آنها به عنوان تنها نمایندۀ افغانستان بود که عدم حضور جامعۀ مدنی و نمایندگان زن در نشست و حذف موضوع زنان از آجندای اصلی نشست، یک امتیاز مثبت به نفع طالبان بوده است.
انستیتیوت صلح امریکا می‌افزاید که ملل متحد در آجندای سومین نشست دوحه، موضوعات اقتصادی و مواد مخدر را به خواست طالبان و همچنین به منظور توجه به منافع کلیدی کشورهای همسایه و قدرت‌های منطقه‌ای مانند چین و روسیه، مورد بحث قرار داد.
در این گزارش آمده است که هدف نشست دوحه تعیین راه حل برای مشکلات افغانستان است اما به نظر می‌رسد که نه طالبان و نه کشورهای اشتراک‌کننده در این نشست در بارۀ سیاست‌های طالبان انعطاف‌پذیری نشان می‌دهند.
مقام‌های حکومت طالبان تاکنون در بارۀ نتایج نشست سوم دوحه سکوت کرده‌اند، جز ادعاهایی مبنی بر اینکه جهان پیام‌های آنها را شنیده و پذیرفته است.
آنان حتی تعهد خود را در بارۀ شرکت در نشست‌های آینده بیان نکرده‌اند.
درهمین حال صلاح الدین سعیدی، آگاه سیاسی می‌گوید، راه حل مشکلات افغانستان در داخل کشور است:
"موضوعی که من با جهان تفاوت نظر دارم این است که باید به طالبان گفته شود که شما بر اساس چه حق و با کدام مشروعیت سیاست‌های خود را بر دختران و فرزندان کشور ما اعمال می‌کنید و سپس توقع داشتن ازحکومتی که مشروعیت ندارد و درخواست اینکه این موضوع و آن موضوع را اصلاح کند. این خود به معنای پذیرش ظلم و استبداد است."
ظریفه غفاری، فعال حقوق بشر به رادیو آزادی گفت:
"یوناما به عنوان مرجع بزرگ و اصلی برای حمایت از حقوق زنان و حقوق بشر که دختران و زنان افغان از آن انتظار داشتند، در واقع به جای حمایت از حقوق آنان، زمینه را برای کسانی فراهم کرده است که حقوق زنان را نادیده می‌گیرند. ما می‌بینیم با گذشت سال‌ها از برگزاری این نشست‌ها، جامعۀ بین‌المللی هنوز نتوانسته است مکاتب را برای دختران باز کند."
پس از روی کار آمدن حکومت طالبان، ملل متحد برای حل چالش‌های کنونی افغانستان سه دور نشست دوحه را برگزار کرد که طالبان در دو نشست قبلی حضور نداشتند.
