معاون سرمنشی ملل متحد می‌گوید امروز در دوحه با فعالان جامعه مدنی افغانستان و فعالان حقوق بشر به بحث و گفت‌وگو می‌پردازد. روزمری دی کارلو از این‌که برخی فعالان نشست امروز را تحریم کرده‌اند، ابراز تاسف کرد.
او گفت: "من به تصمیم آن‌ها احترام دارم. فکر می‌کنم که این تصمیمی برای اشتراک یا عدم اشتراک است. من متاسفم که آن‌ها اینجا نخواهند بود. هرچند من شخصاً آن‌ها را نمی‌شناسم اما اطلاعات من این است که ما شماری از افراد بسیار برجسته را در لیست داشتیم که اینجا می‌آمدند. این سه نفر میان آن‌ها اند. افراد دیگری هم هستند که اشتراک می‌کنند. ما صحبت‌هایی با آن‌ها خواهیم داشت و نظرات آن‌ها را خواهیم شنید. نظرات خود را نیز با آن‌ها شریک خواهیم ساخت که چگونه می‌توانیم جلو برویم و چگونه می‌توانیم همکاری کنیم."
اشتراک نمایند‌ماه‌گان حکومت طالبان در مباحثات اصلی نشست سوم دوحه و دعوت نشدن برخی از فعالان حقوق زن به این نشست با انتقاد‌های روبرو شده است. حبیبه سرابی، زبیده اکبر و نبیله مصلح از جمله فعالانی هستند که این نشست را تحریم کردند.
در گردهمایی‌های اصلی نشست سوم دوحه که روزهای یکشنبه و دوشنبه در پایتخت قطر دایر شد، هیئت حکومت طالبان بحث‌های وسیعی با نماینده‌گان خاص کشورها داشت. به اساس گزارش‌ها یکی از شرط‌های طالبان برای اشتراک در این نشست این بود که نماینده‌گان زنان و جامعه مدنی در مباحثات اصلی حضور نداشته باشند. سازمان دیدبان حقوق بشر در آستانه این نشست پذیرفتن شرط‌های طالبان را قابل تاسف خواند.
اما روزمری دی کارلو، معاون سرمنشی ملل متحد، اطمینان داد که در مباحثات دو روز گذشته گفتگوهای صریحی دربارۀ حقوق زنان با طالبان داشتند: "باور ما این بود که زمامداران فعلی و نماینده‌گان خاص به گفتگوی مستقیم با همدیگر بپردازند. متاسفانه که زمامداران فعلی در این فرمت در مقابل جامعه مدنی افغان قرار نمی‌گیرند. اما آن‌ها (طالبان) دربارۀ مشارکت زنان و جامعه مدنی در همه عرصه‌های زندگی عامه حرف‌های صریحی شنیدند."
خانم دی کارلو افزود که این یک روند طولانی است. او مشارکت واقعی زنان در همه مباحثات سیاسی و تلاش‌های صلح با طالبان را یک رهنمود اساسی خواند.
طالبان که موضوع حقوق زنان را یک مسئله داخلی می‌دانند، در نشست سوم دوحه بیشتر روی رفع تحریم‌های وضع شده بر حکومت و مقامات طالبان تمرکز داشتند و از دستاوردهای خود در مبارزه با مواد مخدر یادآوری کردند. طالبان در تابستان سال ۲۰۲۱ به قدرت برگشتند و علیرغم فشارهای داخلی و خارجی، محدودیت‌های خود بر آموزش و کار دختران و زنان را رفع نکرده‌اند. آن‌ها خواسته‌های مکرر برای تشکیل یک حکومت همه‌شمول را نیز رد کرده و ادعا می‌کنند که حکومت آن‌ها از همه مردم نماینده‌گی می‌کند.
