در ادامۀ تلاش‌ها برای رفع محدودیت آموزش دختران در افغانستان، ملاله یوسفزی، فعال آموزش دختران و برندۀ جایزۀ صلح نوبل از کییر استارمر، صدراعظم بریتانیا خواست که مسألۀ محرومیت آموزش دختران در افغانستان را در صدر سیاست خارجی خود قرار دهد.
او روز دوشنبه در شبکۀ ایکس یا «توییتر سابق» خطاب به استارمر نوشته است، همان‌طور که برنامه‌های سیاست خارجی و توسعه‌ای بریتانیا را در ۱۰۰ روز آینده تعیین می‌کند، بسیار مهم است که به حقوق دختران و حق آموزش آنان در سرتاسر جهان به ویژۀ دختران در افغانستان تحت رژیم به گفتۀ او «آپارتاید جنسیتی» طالبان اولویت دهد.
کییر استارمر اخیراً پس از پیروزی حزب کارگر در انتخابات پارلمانی بریتانیا به عنوان صدراعظم این کشور انتخاب شد.
حکومت طالبان که مدعی است تمام حقوق زنان و دختران در افغانستان زیر حاکمیت آنان تأمین است، در نزدیک به سه سال گذشته آموزش بالاتر از صنف ششم دختران و تحصیل آنان در پوهنتون‌ها را منع و محدودیت‌های شدیدی را بر کار و دیگر فعالیت‌های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی آنان وضع کرده است.
دختران محروم از آموزش: باید فشار بر طالبان برای بازگشایی مکاتب دخترانه افزایش یابد
در این حال شماری دختران محروم از آموزش و تحصیل در افغانستان با استقبال از این درخواست از جهانیان می‌خواهند که برای رفع محدودیت‌های آموزشی دختران افغان تلاش کنند.
یکی از آنان که به دلیل حساسیت موضوع نخواست نامش در گزارش گرفته شود، به رادیو آزادی گفت:
"شخصاً خودم از این خواست و کار نیک قدردانی می‌کنم و فکر می‌کنم یک راه و کار خوبی برای فشار آوردن بالای حکومت افغانستان «طالبان» است."
یک دخترم محروم از آموزش: ما باید به تحصیلات و حق خود برسیم از همه جهانیان خواهش می‌کنیم که در کنار دختران افغان ایستاده شوند تا زنجیرۀ بی‌سوادی از افغانستان ریشه‌کن شود
یکی دیگر از دختران محروم از تحصیل که او هم نخواست از او در گزارش نام ببریم، به رادیو آزادی گفت:
"ما باید به تحصیلات و حق خود برسیم از همه جهانیان خواهش می‌کنیم که در کنار دختران افغان ایستاده شوند تا زنجیرۀ بی‌سوادی از افغانستان ریشه‌کن شود و ما امیدوار هستیم که یک روز به تحصیلات خود ادامه دهیم."
ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان به‌تازه‌گی و پس از شرکت در نشست سوم دوحه محدودیت‌ها در برابر زنان را موضوع داخلی افغانستان خوانده است.
اما روزماری دی‌کارلو، معاون سرمنشی سازمان ملل متحد که این نشست را رهبری می‌کرد، با رد این اظهارات مجاهد گفته بود که فرق نمی‌کند که دولت‌ها تغییر کند، اما افغانستان برخی کنوانسیون‌ها و توافق‌نامه‌های بین‌المللی را امضا کرده که بر حقوق بشر و حقوق شهروندی تمرکز دارند.
