در ادامه انتقادهای روزافزون جهانی از ممنوعیت‌های طالبان بر زنان و دختران در افغانستان، انستیتوت صلح ایالات متحده امریکا می‌گوید که سیاست‌های ضد زن طالبان روش‌های مردسالارانه در این کشور را تقویت کرده است.
این انستیتوت با نشر گزارشی به روز پنجشنبه گفته که این وضعیت سبب شده تا زنان افغان با مشکلات جدی روانی از جمله ترس، اضطراب، عصبانیت، درماندگی، بی‌خوابی، عدم احترام به خود و افکار خودکشی و آسیب رساندن به خود مواجه شوند.
در این گزارش آمده که زنان تحت حاکمیت طالبان از هویت، تحصیل،کار، تفریح، مسافرت، ورزش و دسترسی برابر به کمک‌های بشردوستانه محروم هستند.
حکومت طالبان اما همواره گفته که حقوق زنان در چهارچوب شریعت اسلام در افغانستان تأمین است، آن‌چه شمار زیادی از بانوان در افغانستان رد کرده و می‌گویند که ممنوعیت‌های طالبان تأثیرات مخرب بر زنده‌گی شان داشته اند.
سارا و شکیبا دو بانوی جوان از ولایت‌های کابل و تخار در این مورد به رادیو آزادی می‌گویند:
"در حال حاضر هر روز برای زنان افغانستان یک مرگ تدریجی است، محو شدن‌شان و روز به روز درها به روی‌شان بسته شدن، منجر به این می‌شود که حتی خودکشی کنند، شخصاً خودم که نمی‌توانم کار کنم از زنده‌گی که فعلاً دارم بسیار خسته شده ام و آیندۀ برای ما نمی‌بینم."
"بعد از آمدن طالبان دختران خیلی بی‌ارزش و خانه‌نشین شدند، خودم قبلاً محصل رشته قابله‌گی بودم که نظر به وضعیت ادامه داده نتوانستم، [ممنوعیت‌ها] اثرات منفی زیاد داشته، بسیار گوشه‌نشین شده‌ام، قبلاً اجتماعی بودم، زنده‌گی خیلی خسته‌کن شده، اصلاً امید برایم نمانده است."
انستیتوت صلح ایالات متحده امریکا اما بر حمایت مادی و معنوی زنان افغان تأکید کرده می‌افزاید که به ادامه اعمال فشارها برای جلوگیری از عادی‌سازی آپارتاید جنسیتی طالبان، ایالات متحده و جامعه بین‌المللی باید به طالبان واضح سازند که برای جنایاتی‌که علیه زنان رخ داده است، پاسخ‌گویی قانونی وجود خواهد داشت.
این انستیتوت از امریکا و جامعه بین‌المللی می‌خواهد تا به‌طور قاطعانه به طالبان اعلام کنند که مشروعیت حکومت طالبان در گرو حمایت، احترام و تضمین حقوق همه افغان‌ها بدون توجه به جنسیت و وابسته‌گی اجتماعی و سیاسی آن‌ها و اجرای تعهدات آن‌ها بر اساس قوانین و کنوانسیون‌هایی بین‌المللی است که افغانستان عضویت آن را دارد.
شماری از فعالان حقوق زن نیز به این باورند که رویکرد طالبان در برابر زنان زمینه خشونت‌های بیشتر اجتماعی را فراهم کرده و تأکید می‌کنند که جامعه جهانی باید در کنار زنان افغانستان بایستد.
ثریا صبیر یکی از فعالان حقوق زن در این مورد به رادیو آزادی می‌گوید:
"رویکرد طالبان در برابر زنان زمینه خشونت‌های بیشتری اجتماعی را علیه زنان فراهم کرده، به دلیل این‌که هنوز هم در لایه‌های اجتماعی جامعه افغانی سنتی بودن باقی مانده است. این مشکل با رویکرد طالبان که ارزش زن را در جامعه به شدت زیر کشیده دست به هم داده و زمینه خشونت‌های بیشتر را در برابر زنان افزایش و گسترش داده است."
فلورانس صافی از فعالان دیگر حقوق زنان می‌افزاید:
"مسئله افغانستان یک مسئله کوچک نیست که ما آن را به دوش خود مردم افغانستان بگذاریم که آن را حل کنند، مسئولیت آن را تمام کشورهای اروپایی، مخصوصاً سازمان ملل و امریکا به عهده دارند، ما تا حال در این دو سال که مردم افغانستان بخصوص زنان و دختران که در وضعیت بد قرار دارند به حقوق اساسی‌شان که عبارت از کار و تحصیل است، دست نیافته ایم."
از زمان به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان در دو سال گذشته دختران بالاتر از صنف ششم اجازه رفتن به مکتب را ندارند، از رفتن به پوهنتون، از کار در بسیاری اداره‌های دولتی، تمامی مؤسسات غیر دولتی و آرایشگاه‌ها منع شده‌اند.
آنان همچنان اجازه ندارند به تفریحگاه‌ها، ورزشگاه‌ها، حمام‌های زنانه و یا به سفر طولانی بدون محرم بروند.
اما حکومت طالبان همواره با تأکید بر رعایت حقوق زنان آن را مسئله داخلی افغانستان خوانده گفته که فشارها در این مورد بی‌نتیجه خواهند بود.
