تمنا زریاب پریانی، فعال حقوق زنان با نشر اعلامیه‌ای از پایان اعتصاب غذایی ۱۲روزهای خودش و همراهانش در شهر کلن جرمنی خبر داد.
در این اعلامیه‌ای ۷ ماده‌ای آمده که مبارزۀ آنان برای به رسمیت شناختن "آپارتاید جنسیتی" حکومت طالبان در برابر زنان در افغانستان، جستجوی راه‌های حقوقی و تداوم اعتراض از راه‌های مختلف ادامه خواهد داشت.
در اعلامیه آمده که بریوان آیماز، معاون پارلمان ایالت نوردراین- ویستفالین و گنورگ کلوزمن، رئیس بخش افغانستان و پاکستان وزارت خارجۀ جرمنی به خیمه تحصن تمنا زریاب پریانی رفته بودند.
بر اساس اعلامیه، همچنان ریچارد بنیت، گزارشگر ویژۀ سازمان ملل متحد در امور حقوق بشر افغانستان با او تماس داشته و تعهد داده که پیام آنان را در رابطه با به رسمیت شناسی آپارتاید جنسیتی در افغانستان٬ به مراجع و مقام‌های مسئول انتقال می‌دهد.
در اعلامیه از جرمنی، امریکا و کشورهای دیگر خواسته شده که بجای نشر اعلامیه‌‌ها و بیانه‌ها در اقدامات عملی در کنار زنان و دختران افغانستان بی‌ایستند.
مینه رفیق در ناروی و رقیه ساعی در پاکستان که در روزهای اخیر به حمایت از خواست تمنا زریاب پریانی نیز دست به اعتصاب زده بودند، به رادیو ازادی گفتند:
"ما می‌خواهیم آپارتاید جنسیتی در افغانستان ریکارد و حکوم شود، اعتصاب غذایی داشتیم که امروز روز آخرش است، ما می‌توانیم بگوییم، بعضی احزاب سیاسی ناروی از داخل پارلمان برای ما حمایت کردند و گفتند همکاری می‌کنند صدای ما را تا دولت و وزارت خارجه و نیویارک که نشست بعدی می‌باشد می‌رسانند."
"من و تعداد دیگر فعالین در اسلام‌آباد دست به اعتصاب غذایی زده بودیم به حمایت از خواست‌های تمنا ولی هیچ پاسخی ما در اسلام‌آباد دریافت نکردیم، دیگر اینکه ما در صدد یک خیمۀ تحصن بودیم که پولیس اجازه ندادند."
بر بنیاد اعلامیۀ پایان این اعتصاب دوازده روزه، شماری از زنان در افغانستان، پاکستان، جرمنی، ناروی، سویدن، ترکیه و چند کشور دیگر از تاریخ ۱ سپتامبر تا ۱۲ این ماه به منظور به رسمیت شناخته شدن آپارتاید جنسیتی در افغانستان به اعتصاب غذایی تمنا زریاب پریانی پیوسته بودند.
تمنا زریاب پریانی فعال حقوق زنان افغان است که او و خواهرانش سال گذشته از سوی حکومت طالبان بازداشت شدند.
او پس از رهایی از بند طالبان به کشور جرمنی پناهنده شد و در گفتگو با برخی رسانه‌ها از شکنجه شدن از سوی طالبان سخن گفته بود.
این اقدام پریانی پس از آن صورت گرفته که حکومت طالبان روز به روز بر محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها در برابر زنان و دختران افغان افزودند.
هر چند حکومت طالبان ادعا می‌کند که حقوق زنان در چارچوب شریعت اسلام تأمین است، اما زنان و دختران را از کار در بیشتر اداره‌های دولتی و تمام اداره‌های غیردولتی، آموزش بالاتر از صنف ششم و تحصیل در پوهنتون‌ها، کار در آرایشگاه‌ها، سفر بدون محرم در مسیرهای طولانی و رفتن به پارک‌های تفریحی، ورزشگاه‌ها و حمام‌های عمومی زنانه منع کرده است.
