« اوچا» از کاهش کمک ها و افزایش تعداد نیازمندان در افغانستان ابراز نگرانی کرد

دفتر هماهنگی امور بشردوستانۀ سازمان ملل متحد (اوچا) دیروز با نشر گزارشی از کمبود بودجۀ ۱.۳ میلیارد دالری برای پاسخ‌دهی به نیازمندی‌های بشردوستانه در سال جاری میلادی در افغانستان خبر داده است.

اوچا همچنان از افزایش نیازهای بشردوستان در افغانستان به بالاترین حد آن هشدار داده و گفته که در صورت نرسیدن بودجه، افراد تحت حمایت‌ کمک‌های غذایی‌شان در ماه سپتامبر از ۵ میلیون به ۳ میلیون تن کاهش خواهد یافت.

در گزارش این سازمان آمده که در صورت عدم تداوم کمک‌ها، خانواده‌های آسیب‌پذیر افغان در فصل زمستان پیش‌رو با گرسنگی، بیماری و حتی مرگ احتمالی مواجه خواهند شد.

اوچا جنگ و خشک‌سالی پی هم در چند سال اخیر را از دلایل شدت نیازمندی افغانها به کمک‌های بشردوستانه عنوان کرده است.

بر بنیاد گزارش اوچا، این سازمان تا کنون ۲۵ درصد بودجۀ مورد نیاز سال ۲۰۲۳ اش را دریافت کرده که برای برطرف کردن نیازمندی افرادی که وابسته به کمک‌های بشردوستانه هستند، کافی نیست.

این سازمان افزوده که از ماه مارچ تا اپریل تعداد افراد تحت پوشش کمک‌های بشردوستانه در افغانستان از ۱۳میلیون تن به ۹ میلیون تن کاهش یافته و در ماه می این رقم به ۵ میلیون تن کاهش یافته است.

همچنان ۲۶۲ مرکز صحی ثابت و سیار به دلیل کمبود بودجه مجبور شدند که ارائه خدمات خود را در افغانستان متوقف کنند که این موضوع روی دسترسی ۲ میلیون تن به خدمات صحی تاثیر گذاشته است.

اوچا می‌نویسد، در ماه آگست در صورت نرسیدن بودجه، ۲۸۰۰ صنف اجتماعی بسته خواهد شد که ۱۴۱ هزار کودک که بیشترشان دختران هستند، در این صنف‌ها مشغول آموزش بودند.

با این حال شماری از مردم از کاهش و یا قطع کمک‌های بشردوستانه ابراز نگرانی می‌کنند.

ثنا خانمی است که می‌گوید، ۱۸سال پیش شوهرش کشته شد و در حال حاضر نیاز شدید به کمک‌های بشردوستانه دارد.

او گفت، در ماه‌های اخیر از طرف برنامۀ جهانی غذا (دبلیو اف پی) کمک دریافت می‌کرد که اخیراً از دریافت این کمک‌ها نیز محروم شده است:

"مه مریض هم هستم، باور کنید که مه پول تداوی خود را ندارم، به نان شب و روز خود احتیاج هستیم، شاید به مثل من هزاران بیوۀ دیگر همین قسم باشند، یک مدتی یا ۴ ماه از دبلیو اف پی کمک می‌گرفتیم که همان هم متاسفانه قطع شد و ما زیاد نیاز داشتیم و زیاد جگر خون هستیم".

مینه، باشندۀ کابل نیز می‌گوید، به دلیل نبود کار، خانواده‌های زیادی ضرورت به دریافت کمک‌های بشردوستانه دارند:

"به کمک‌های بشردوستانه فعلاً بسیار زیاد ضرورت احساس می‌شود، اگر این کمک‌ها هم کاهش پیدا کند و به مردم کمک نشود، مردم در وضعیت بد اقتصادی قرار دارند در وضعیت بدتر از این هم قرار می‌گیرند".

نیازمندی افغانان به کمک‌های بشردوستانه زمانی بیشتر شد که طالبان بر افغانستان حاکم شدند، اما در پی ممنوعیت کار زنان در اداره‌های غیردولتی کمک‌رسان از جمله دفترهای سازمان ملل متحد، میزان کمک‌های بشردوستانه به افغانستان کاهش یافت و این موضوع به نیازمندی افغانها افزود.