در ادامۀ شکایتها از افزایش بیکاری و مشکلات اقتصادی در افغانستان، شماری از دکانداران در شهر کابل میگویند، دکانهایشان را بستند و حالا بیکار شده اند.
آنان دلیل این کارشان را کاهش فروشات، افزایش مالیهها از جمله مالیۀ جواز دکانها از سوی حکومت طالبان عنوان میکنند.
فرهاد، یکی از دکانداران در ناحیۀ هشتم شهر کابل میگوید، دکان فروش وسایل موبایل و کمپیوتر داشت اما فعلاً دکان خود را بسته است.
"از این که کاروبار نیست، کرایه هم بلند بود و بازار هم خوب نبود، مجبور شدیم و شش هزار کرایه دکان را پوره کرده نمیتوانستم و حتی من چهار تا پنج ماه از کرایۀ دکان باقی شده بودم، مجبور شدم که دکان را رها کنم."
عبدالله در ناحیۀ یازدهم شهر کابل که دکان فروش قالین و دیگر وسایل خانه داشت، میگوید، به دلیل نبود بازار فروش و پوره نکردن کرایه، مجبور شد دکانش را مسدود کند.
"اگر ما در اوایل جواز میگرفتیم به یک هزار بعداً به ۲ تا دو و نیم هزار رسید، مجبور شدیم ما دکانها را رها کیم، از کرایۀ دکان عقب ماندیم، مجبور شدیم مال را که به ۲۰۰ هزار خریده بودم به ۷۰ هزار فروختم و کرایۀ دکان را دادم."
شماری از باشندگان کابل با تأیید این موضوع میگویند که در مناطقشان شاهد خالی شدن دکانهای زیادی بوده اند.
فیصل اکرمی و ماه جبین، دو باشندۀ شهر کابل در این باره به رادیو آزادی گفتند:
"در شهر کابل که ما زندگی میکنیم، در منطقۀ کوته سنگی بیشتر دکانها خالی شده است، چون قبلاً کرایه گزاف دالری داشتند، اما حالا که عواید کم شده و مردم خرید نمیکنند، دکانها مسدود شده است."
"بعضی از مناطق را که میبینیم، دکانهای خالی زیاد است، به دلیل این که کار نیست و آنها کرایۀ دکان میدهند، مالیه میدهند، این همه برای یک دکاندار مشکل است."
اما مسئولان شاروالی کابل در کنترل حکومت طالبان ادعای افزایش مالیۀ جواز دکانها را رد میکنند.
نعمت الله بارکزی، سخنگوی این اداره گفت:
"شاروالی کابل یک افغانی هم از کسی مالیه نمیگیرد، تنها تکس جواز میگیرد و صفایی که او هیچ بالا نرفته و مطابق به قانون که از سالهای قبل وجود دارد، مطابق آن عمل میشود."
در کنار بسته شدن برخی دکانها به دلیل مشکلات مختلف، حکومت طالبان در اوایل ماه اسد امسال آرایشگاههای زنانه را در کابل و ولایات مسدود کرد و همچنان پس از سقوط نظام پیشین جمهوریت، دکانهای فروش و ترمیم وسایل موسیقی به شمول دفاتر هنرمندان از سوی طالبان بسته شدند.
دکانداران در شهر کابل میگویند، حالا نگران هستند که با وجود نداشتن امکانات دیگر چه کاری را پیشته کنند و یا هم برای بیرون شدن از کشور چارهای بسنجند.
پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان در افغانستان، فقر و بیکاری در این کشور واسبته به کمکهای بیرونی به اوج خود رسیده است.
در ۲۱ ماه جولای امسال برنامۀ توسعهای ملل متحد (یو ان دی پی) در یک گزارش خود گفت که از سال ۲۰۲۱ به این طرف در عواید افغانها حدود ۳۰ درصد کاهش آمده است.
صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) نیز اخیراً گفته است که در حال حاضر ۲۹.۲ میلیون نفوس این کشور به کمکهای غذایی نیاز دارند.