به تازگی دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (اوچا) گفته است که برای عملی کردن پلان رساندن کمک‌های بشری در ماه‌های باقی ماندۀ سال ۲۰۲۳ میلادی با کمبود بودجه روبه‌رو است.
او به روز دوشنبه در گزارشی گفته است، تا تاریخ ۳۱ ماه جولای سال جاری تنها ۷۴۴ میلیون دالر بدست آورده است که این مقدار کمتر از نصف بودجه‌ای است در زمان مشابه در سال ۲۰۲۲ دریافت کرده بود.
به گفتۀ اوچا، این اداره در آن زمان ۱.۴۹ میلیارد دالر بودجه بدست آورده بود.
اوچا پیش از این گفته بود که با توجه به خشکسالی‌های پی در پی در سه سال گذشته افزایش فقر، افزایش نیازهای بشری به دلیل جنگ‌های ۴۰ سال گذشته در افغانستان باورهایی را بمیان آورده است تا قبل از این که زمستان برسد باید کمک‌های بشردوستانه به آسیب دیدگان رسانده شود.
به گفتۀ اوچا، با توجه به آسیب‌های رسیده از سیلاب‌ها در سال ۲۰۲۲ میلادی در افغانستان برای دست‌گیری از مردم نیازمند در چنین حالات از قبل آمادگی‌ها گرفته شود.
به همین گونه وضع محدودیت‌ها بر کار زنان در اداره‌های غیردولتی از سوی حکومت طالبان در افغانستان اشاره کرده و گفته است که اگر محدودیت‌ها بر این اداره‌ها برطرف نشود، ممکن روند کمک‌رسانی را با چالش‌های دیگر هم روبه‌رو سازد.
این درحالیست که شماری از افغانهای نیازمند از عدم دسترسی به کمک‌های بشردوستانه و مشکلات شان حکایت دارند.
محمد رحیم ۳۷ ساله که پدر شش فرزند است و در شهر کابل کراچی دستی دارد به رادیوآزادی گفت، در این روزهای گرم تابستان پول پنج قرص نان را هم به آسانی پیدا کرده نمی‌تواند.
وی گفت، از شش ماه گذشته به این طرف هیچ نوع کمک بدست نه آورده است و این وضعیت او را با مشکلات شدید مواجه کرده است:
"با ما خداوند کمک کند، در افغانستان هیچ کسی برای کمک کردن پیدا نشد، در خانه هشت نفر هستیم، تنها من کار و غریبی می‌کنم، من هیچ کسی را ندارم که پرسانم را کند."
عالم خان، باشندۀ ولایت پروان هم می‌گوید که زندگی‌اش را با مشکلات زیاد به پیش می‌برد. او گفت که مصرف یک خانوادۀ ۷ نفری را به عهده دارد و از صبح تا عصر در جستجوی کار می‌باشد اما دوباره دست خالی به خانه بر می‌گردد.
به گفتۀ عالم خان، خواهر کوچک‌اش در یک مکتب خصوصی آموزگار است و ماهانه ۴۰۰۰ افغانی معاش دارد:
"حالت زندگی در افغانستان به همه معلوم است، نان خوردن به بسیار مشکل پیدا می‌شود، من خودم کار نمی‌کنم، با خواهر خود زندگی می‌کنم، خواهر من در یک مکتب آموزگار است، جای بود و باش ما هم در یک دکان است، خانه خو بیخی نداریم."
اوچا هشدار داده است که اگر برای حمایت مالی از موسسات کمک‌رسان گام‌های موثر برداشته نشود، ممکن در آیندۀ نزدیک برخی از اداره‌هایی که برای مردم افغانستان کمک‌های بشری را می‌رسانند با کمبود بودجه روبه‌رو شوند.
این درحالیست که کارل سکاو، معاون رئیس اجرایی برنامۀ جهانی غذا (دبلیو ایف پی) در ششم ماه اسد در یک نشست خبری گفت که در ماه مارچ سال روان میلادی این اداره سطح کمک‌های عاجل‌اش را در افغانستان از ۷۵ درصد به ۵۰ درصد کاهش داده است.
وی گفته بود که درماه می سال جاری میلادی آنان توانایی کمک رسانی به ۸ میلیون افغان را داشتند، اما حالااین رقم به ۵ میلیون تن کاهش یافته و تنها تا ماه اکتوبر ماهانه به ۵ میلیون نفر کمک‌رسانی کرده می‌توانند.
هر چند حکومت طالبان همواره گفته اند که میزان فقر در افغانستان به اندازه‌ای نیست که در گزارش‌های سازمان‌های بین‌المللی انعکاس می‌یابد، اما بر اساس آخرین آمار یونیسف، در حال حاضر ۲۹.۲ میلیون تن در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند.
