حمیرا قادری، یکی از نویسندگان افغانستان٬ انجمن ادبی "سوزن طلایی" را که پس از آغاز حاکمیت دوباره طالبان تأسیس کرده است٬ با جدیت بیشتری رهبری می کند و زنان و دختران داستاننویس را آموزش می دهد.
حمیرا قادری می‌گوید، این انجمن را با الهام گیری از دور نخست حاکمیت طالبان ایجاد کرده و به گونۀ آنلاین به دختران و پسران افغان دوره‌های آموزش داستان نویسی و کتاب خوانی٬ برگزار می‌کند.
مستوره مهاجر پیش از ممنوعیت تحصیل دختران از سوی طالبان، محصل سال آخر رشتۀ روانشناسی بود.
او می‌گوید، در کنار تحصیل فعالیت‌های رضاکارانۀ اجتماعی نیز داشته است، اما اکنون حکومت طالبان همه دروازه‌ها را به روی تحصیل و فعالیت‌های اجتماعی زنان و دختران بسته اند.
مستوره می‌گوید، از این به بعد خواسته که به جای گوشنه نشینی در خانه٬ به انجمن ادبی سوزن طلایی بپیوندد:
"عضوی از انجمن سوزن طلایی تجربۀ خیلی خیلی خوبی بود، من توانستم مطالب خیلی ارزنده‌ای یاد بگیرم که چه قسم کتاب‌های باید بخوانم که روی داستان نوشتنم تاثیر خوبی بگذارد، اینکه چگونه از این اصول استفاده کنم که بتواند در آینده من را به یک داستان نویس موفق تبدیل کند".
سمیرا عمرزی، عضو دیگر این انجمن می‌گوید، لیسانس ادبیات پوهنتون کابل را دارد و پیش از حاکمیت دوبارۀ طالبان در افغانستان، در کنار آموزگاری در یک دفتر شخصی نیز کار می‌کرد.
تاکنون ۲۷۰ تن در صنوف آموزشی انجمن سوزن طلایی ثبت نام کرده اند
او به رادیو آزادی می‌گوید، اما ممانعت حکومت طالبان از تحصیل زنان سبب شد نتواند دورۀ ماستری‌اش را آغاز کند:
"قبل از اینکه وارد انجمن ادبی سوزن طلایی شوم نوشتن را زیاد جدی نمی‌گرفتم و اگر فرصت مهیا می‌شد می‌نوشتم، ولی با پیوستن با انجمن ادبی سوزن طلایی میانۀ خوبی با نوشتن پیدا کردم تاجایی که یکی از داستان‌های کوتاهی که نوشتم در چند سایت معتبری مثل راوی زن و مجلۀ کاج به نشر رسید، در کل انجمن سوزن طلایی تاثیر خیلی خوبی روی نوشته‌هایم داشته است".
سوزن طلایی انجمنی است که به گفتۀ حمیرا قادری، نویسندۀ افغان در دور نخست حاکمیت طالبان او را به زند‌گی امیدوار کرده بود.
حمیرا قادری می‌گوید، او و چند دختر دیگر در سال ۱۹۹۷ در ولایت هرات در همین انجمن توسط ناصر رهیاب، یکی از استادان پوهنتون٬ آموزش می‌دیدند.
بانو قادری به رادیو آزادی گفت، یک ماه بعد از حاکمیت دوبارۀ طالبان یک بار دیگر نام سوزن طلایی را زنده کرد:
"همان استرس و ترس باعث شد که دختران باز دچار ناامیدی شوند من این کلاس‌ها را تقریلا ۳۰روز بعد از سقوط افغانستان با همین تفکر که شاید من بتوانم اینبار امیدواری باشم، شاید اینبار من بتوانم چراغی باشم که روزی استاد ناصر رهیاب بود این کلاس‌ها را شروع کردم، تقریبا حالا از عمر کلاس‌های ما یک و نیم سال می‌گذرد، از سپتمبر سال قبل بوده، سال ۲۰۲۱، حالا ۲۰۲۳ که یک و نیم سال می‌گذرد تا کنون ۲۷۰ نفر در این کلاس‌ها ثبت نام کردند".
این نویسنده که اکنون هفتۀ سه روز برای دختران و پسران افغان زیر نام انجمن سوزن طلایی دوره‌های کتاب‌خوانی و آموزش داستان نویسی برگزار می‌کند به رادیو آزادی گفت هدف از ایجاد این انجمن ادای مسوولیت اجتماعی‌اش برای کاهش ناامیدی نسل جوان زیر حاکمیت طالبان بوده است.
حمیرا قادری همچنان گفت، ۲۵ تن در صنف‌های انجمن سوزن طلایی در هر دوره اشتراک می‌کنند که دختران و پسران می‌باشند.
حمیرا قادری یک تن از نویسندگان مطرح ادبیات داستانی افغانستان است. برخی از کتاب‌های وی خوانندگان زیاد بیرون مرزی نیز دارد.
یکی از کتاب‌های وی که اخیراً بیشتر سر زبان‌ها است "رقص در مسجد" نام دارد.
اما به گفته قادری اولین داستان‌اش را در دوره نخست حکومت طالبان و حدود دو سال پس از آموزش در انجمن سوزن طلایی در ولایت هرات زیر نام "با دستان خالی" نوشته که به گفته او در همان زمان این داستان با حضور داشت پدرش در انجمن ادبی هرات توسط یکی از مردان عضو انجمن ادبی هرات و بدون حضور خودش خوانده شده بود.
