کمیتۀ بین المللی صلیب سرخ می گوید که وضعیت ناگوار اقتصادی در افغانستان بر میلیون ها تن تاثیر گذاشته و توان خرید خانواده ها کاهش یافته است.
دفتر کمیتۀ بین المللی صلیب سرخ در افغانستان افزوده که نبود فرصت های کاری باعث شده که توان خرید خانواده ها کاهش یابد و خانواده ها نتوانند که نیاز های ضروری خود را مانند غذا تامین کنند.
به گفتۀ کمیتۀ بین المللی صلیب سرخ ، حمایت بیشتر از آسیب پذیرترین مردم در افغانستان خیلی مهم است.
برنامۀ جهانی غذا گفته است که بیش از ۲۸ میلیون نفر در افغانستان به کمک های بشری نیاز دارند.
این ادارۀ ملل متحد در بیانیه ای دو هفته پیش گفته بود که ۲۰ میلیون نفر در این کشور نمی دانند که وعدۀ بعدی غذایی شان از کجا خواهد آمد؟
سلطان علی باشندۀ کابل است. وی میگوید:
«یک شب اگر نان می خوریم یک شب دیگر صبر خدا کرده گرسنه خواب می کنیم. گاهی۲۰ روپیه و یا ۵۰ روپیه کار می کنم و گاهی هیچ کار نمی کنم.»
رابعه یک باشندۀ دیگر کابل هم می گوید که خانواده اش با مشکلات شدید اقتصادی رو به رو است:
یک باشنده کابل: یک شب اگر نان می خوریم یک شب دیگر صبر خدا کرده گرسنه خواب می کنیم
« آرد داریم ، نه روغن داریم ، نه برنج داریم ،نه خوراکه و نه پوشاکه. هیچ چیز در خانه نداریم. مثل من میلیون ها نفر همینطور بی سرنوشت است و بی روز و روزگار است. اقتصاد شان ضعیف است. از جامعۀ بین المللی می خواهم که با همه مردم را کمک کند که روزگار مردم خیلی تلخ و بحرانی است.»
یک باشندۀ ولایت قندهار که خواست نامش در گزارش گرفته نشود به رادیو آزادی گفت که به دلیل کمبود مواد غذایی ، دو کودکش به سوء تغذیه دچار شده اند:
« یک دخترم ده ماهه است . آیا فکر می کنید که کودک ده ماهه این گونه باشد. به دلیل گرسنگی چنین خوار و زار است.»
این وضعیت باعث شده است که شمار کودکان دچار سوء تغذیه در افغانستان نیز افزایش یابد.
سازمان صحی جهان گفته است که بیش از ۸۷۰ هزار کودک در سال جاری میلادی با سوء تغذیۀ حاد در افغانستان رو به رو خواهند شد.
اخیم شتاینر، رئیس ادارۀ انکشافی ملل متحد UNDP در تویتی روز چهارشنبه گفت که چشم انداز اجتماعی-اقتصادی در مورد افغانستان از وخامت سریع وضعیت فقر هشدار می دهد.
او افزوده که حمایت دوامدار بین المللی از مردم افغانستان حیاتی است و UNDP متعهد است که در این کشور بماند و به میلیون ها افغان نیازمند امداد رسانی کند.
ادارۀ انکشافی ملل متحد هشدار داده که محدودیت ها بر زنان در افغانستان بحران اقتصادی را عمیق تر می کند.
