دختری در شمال افغانستان میگوید، در آرزوی تکمیل کردن دورۀ تحصیلیاش در کنج خانه نشسته است.
او که نمیخواهد نامش در گزارش گرفته شود، میگوید، محصل سال سوم رشتۀ اقتصاد بود و از حکومت طالبان میخواهد که هر چه زودتر دروازۀ مکاتب و پوهنتونها را به روی زنان و دختران باز کند:
"خواست مه و تمام دختران سرزمینم همین است که هرچه زودتر دروازههای دانشگاهها و مکاتب را به روی ما باز کنند".
فاطمه، یکی از دانشجویان دیگر که نتوانسته به دلیل ممانعت حکومت طالبان تحصیلش را تکمیل کند، میگوید که چشم به راه دوباره رفتن به پوهنتون در این سال جدید تحصیلی بود که آن هم نقش بر آب شد.
او به رادیو آزادی گفت:
"امید داشتیم ما که با آغاز سال نو یک تغییر نو هم به وجود بیاید و دروازههای علم و دانش به روی دختران باز شود که متاسفانه باز نشد و این خیلی یک روحیه بد و منفی بالای دختران دارد و فعلاً ما و اکثریت دختران دچار مشکلات روحی و روانی شدیم".
این در حالیست که انتونی بلینکن، وزیر خارجۀ امریکا به تازگی در پاسخ به پرسش یک خبرنگار افغان در امریکا گفته، جهان تا زمانی با طالبان تعامل نخواهد کرد که حقوق زنان و دختران را رعایت نکنند.
بلینکن همچنان گفته حکومت طالبان تا کنون ۸۰ فرمان به منظور سرکوب و گرفتن حقوق زنان و دختران افغان صادر کرده که جلو پیشرفت آنان را میگیرد.
به گفتۀ وزیرخارجۀ امریکا، فرمان ماه دسامبر طالبان مبنی بر ممنوعیت کار زنان در سازمانهای غیردولتی، دهها میلیون افغان را که برای زنده ماندن خود به کمکهای بشردوستانه وابسته هستند، به خطر انداخته است:
"خیلی ساده میگویم، ما از فرمانهای که طالبان یکی پی دیگر ابلاغ میکنند و حقوق زنان و دختران افغان را نقض میکنند متاسف هستیم و ما شاهد چنین نقض بودهایم که آنان مانع آموزش، کار و مانع فعالیت آنان در رساندن کمکهای بشری بوده اند، کمکهای که تمامی افغانها از آن مستفید میشوند. من از لابلای گفتوگوهای که با کشورهای جهان داشتهام، این را درک کردهام که طالبان خواهان روابط نورمال با کشورهای جهان اند، اما تا زمانی که آنان به این فرمانهای سرکوب گرایانهشان ادامه دهند، این خواستشان تحقق پیدا نخواهد کرد."
ضیاءالله هاشمی، سخنگوی وزارت تحصیلات عالی حکومت طالبان و ذبیح الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان تا زمان نشر این گزارش به پرسشهای رادیو آزادی پاسخ ندادند.
این اظهارات بلینکن در حالیست که امریکا بارها متهم شده که با امضای توافقنامۀ دوحه طالبان را در افغانستان روی کار آورده و هفتهوار بستههای ۴۰ میلیون دالری را به افغانستان زیر حاکمیت طالبان میفرستد.
پیش از این ادارۀ بازرس ویژۀ امریکا برای بازسازی افغانستان (سیگار) گزارش داده بود که مقامهای امریکایی حاضر به گزارشدهی از چگونگی مصرف این پول در افغانستان نشدند.
اما وزارت خارجۀ امریکا گفته که این مساعدت های نقدی به منظور کمک با مردم افغانستان از طریق سازمانهای بینالمللی مصرف میشود و طالبان به آن دسترسی ندارند.
در همین حال مسعوده کوهستانی یک تن از فعالان حقوق زن میگوید، تلاشهای جهانی برای برگرداندن حقوق زنان و دختران افغان موثر نبوده:
"تمام نهادهای بینالمللی که رفت و آمد کردن در افغانستان هیچ نتیجهای نداد نتیجه منفی و راه درست نیست که ما کدام پیشنهادی بدهیم برایشان، راه عقلانی و انسانی بدون از مقاومت و جنگ هیچ حرفی وجود ندارد".
هرچند مردم و فعالان حقوق زن میگویند، انتظار داشتند حکومت طالبان در این سال تعلیمی و تحصیلی دروازههای مکاتب و پوهنتونها را به روی دختران و زنان باز کنند، اما این اتفاق رخ نداد.