ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان به جامعۀ جهانی نامه نوشته و هشت خواست را مطرح کرده است.
حکومت طالبان را به رسمیت نشناسید و به پیشتیبانی خود از زنان و دختران در افغانستان ادامه دهید بخشی از خواست‌های زنان معترض از جامعۀ جهانی است.
ژولیا پارسی، عضو هیئت رهبری جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان در این باره به رادیو آزادی شام دیروز بیشتر گفت:
"خواست اول ما از جامعۀ جهانی این است که طالبان را به رسمیت نشاسید، مبارزۀ زنان افغانستان را نادیده نگیرید. محدودیت‌ها را بر طالبان بیشتر بسازید و دیگر خواست ما این است که دفتر طالبان در دوحه بسته شود و بزرگان سیاسی تان را نگذارید که به افغانستان سفر کنند و با طالبان ملاقات کنند."
وی افزود که از جامعۀ جهانی همچنان خواسته شده است که به جای نشر اعلامیه ها، تعهد خود را در برابر زنان در افغانستان در عمل نشان بدهد.
خانم پارسی گفت که ۵ جنبش اعتراضی زنان با ایجاد یک ائتلاف و جمع آوری ۸۰۰ امضا از زنان معترض، این خواست‌ها را به جامعۀ جهانی مطرح کردند.
به گفته وی، برخی از این امضا‌ها به طور آنلاین جمع آوری شده.
در نامۀ ائتلاف جنبش‌های اعتراضی زنان افغانستان آمده که با وجود حذف و سرکوب توسط طالبان، زنان معترض افغانستان در بیشتر از یک‌ونیم سال گذشته برای حقوق خود به آموزش، کار و آزادی مبارزه کرده اند.
جنبش‌های زنان معترض پس از آن در افغانستان شکل گرفتند که طالبان به دنبال بازگشت به قدرت در آگست سال ۲۰۲۱، محدودیت هایی را بر زنان و دختران وضع کردند.
طالبان، تا اکنون چند تن از اعضای این جنبش‌ها را بازداشت و بعد از مدتی دوباره رها کردند اما به گفتۀ زنان معترض، حداقل یک فعال حقوق زن به نام نرگس سادات هنوز در بند طالبان است.
بر اساس گزارش‌ها، نیروهای طالبان، خانم سادات را حدود یک ماه پیش در کابل دستگیر کردند.
طالبان اکثراً در بارۀ دستگیری فعالان زن چیزی نمی‌گویند.
طالبان قبلاً گفته اند که حقوق زنان و دختران را در چهارچوب شریعت اسلامی رعایت می‌کنند.
اما شماری از فعالان زن می‌گویند که این حرف طالبان خیلی کلی است و آنها به دنبال حذف کامل زنان از زندگی عمومی اند.
