سازمان عفو بینالملل میگوید، وضعیت حقوق بشر در افغانستان به سرعت در حال بدتر شدن است و محدودیتهای بیرحمانه طالبان هر روز ادامه دارد.
دفتر ایالات متحده امریکای این سازمان در تویتی به روز پنجشنبه نوشته پس از تسلط طالبان بر افغانستان، زنان تقریباً در هر سطحی از مشارکت عمومی و تصمیمگیری سیاسی محروم شدهاند.
زنان تقریباً در هر سطحی از مشارکت عمومی و تصمیمگیری سیاسی محروم شدهاند.سازمان عفو بینالملل
این سازمان گفته، افغانستان یگانه کشوری است که دختران بالاتر از صنف ششم حق ندارند به مکتب بروند.
به گفته سازمان عفو بینالملل، شورای امنیت سازمان ملل متحد باید طالبان را در برابر تعهدات و مکلفیتهای بینالمللی افغانستان در ارتباط به قوانین بینالمللی حسابده قرار دهد.
همچنان اگنس کالامارد، منشی عمومی سازمان عفو بینالملل با نشر تویتی به روز پنجشنبه گفته که زنان در افغانستان به دلیل اعتراض به سیاستهای به گفته او "وحشیانه طالبان" که آنان را از دسترسی به آموزش، کار، تفریح و مکانهای عمومی محروم میسازد، بازداشت، اذیت و ناپدید شدهاند.
شماری از بانوان در افغانستان نیز با شکایت از مشکلات و محدودیتهای روزافزون حکومت طالبان میگویند با ترس از خانه بیرون میشوند و مصونیت جانی احساس نمیکنند.
شرایط در افغانستان برای بانوان روز به روز بدتر میشود.یکی از بانوان ورزشکار
یکی از بانوان ورزشکار که نخواست ناماش در گزارش گرفته شود میگوید، شرایط در افغانستان برای بانوان روز به روز بدتر میشود.
او میافزاید: "چون قبلاً یک ورزشکار بودم، فعلاً راحت گشتوگذار نمیتوانم با بسیار ترس و لرز میگردم، این مشکلات و شرایط سخت برای بانوان هر روز سختتر شده میرود و فعلاً هیچکسی به وضعیت آنان توجه نمیکند، بانوان ورزشکار، بانوان خبرنگار و کسانیکه فعالین بودند هیچ کدامشان شرایط خوبی ندارند در خطر هستند."
در عین حال، نهاد سازمان ملل متحد برای برابری جنسیتی و توانمند سازی زنان (یو ان ومن) نیز روز جمعه در تویتی نوشته، مبارزه زنان افغان که جانهای شان را برای اعتراض در برابر ستم جاری و دفاع از حقوق بشر به خطر میاندازند، مبارزه جهانی همه است.
ذبیحالله مجاهد سخنگوی حکومت حکومت طالبان در مورد گفتههای جدید سازمان عفو بینالملل واکنش به پرسشهای رادیو آزادی تا تهیه این گزارش پاسخ نداد، اما پیش ازین اینگونه اظهارات را رد کردهاست.
برخی از فعالان حقوق مدنی با اشاره به حرفهای سازمان عفو بینالمل میگویند، زمانیکه زنان افغان از اساسیترین حقوقشان محروم باشند نمیتوان روی چگونگی مشارکت سیاسی آنان صحبت کرد.
معصومه حسینی یکی از این فعالان در صحبت با رادیو آزادی گفت، از صدا بلند کردن سازمانهای بینالمللی شاهد نتیجه مؤثر در تغییر وضعیت زنان افغان نبوده است.
زمانیکه زنان افغان از اساسیترین حقوقشان محروم باشند نمیتوان روی چگونگی مشارکت سیاسی آنان صحبت کرد.برخی از فعالان حقوق مدنی
او افزود: "جای بسیار تأسف است که امروز تمام دنیا راجع به وضعیت زنان و تمام افغانستان صحبت میکند، اما نتوانسته هیچگونه راه حلی به مردم افغانستان ارائه بکند، متأسفانه صدای زن افغان جز خاموشترین صدا های بوده که هیچکسی نشنیده و هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی آن را نشنیده است."
حکومت طالبان پس از حاکمیت دوباره بر افغانستان دروازههای مکاتب بالاتر از صنف ششم را بروی دختران بستند و اخیراً محصلان دختر را از رفتن به پوهنتونها نیز منع کردند.
فعالیت زنان به جز در چند اداره محدود در ادارههای دولتی و غیر دولتی منع و آنان از رفتن به پارک، ورزشگاه، حمامهای زنانه و از اشتراک در سایر فعالیتهای اجتماعی محروم هستند.
حکومت طالبان همواره تأکید کرده که حقوق زنان در چهارچوب شریعت اسلامی در افغانستان تأمین است.